Too Much Trouble 2

Κεφάλαιο 27

"Μαλωσα με τον Άγγελο, και έχω παρά πολλά νεύρα. Πάμε για ψώνια;" αναφωνεί η Ξένια μόλις μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μου.

Ήρεμα καλέ.

"Καταρχάς ηρέμησε, και κατά δεύτερον ναι θα παμε γιατί πρέπει να αγοράσω καινούργια εσώρουχα"

Τα περισσότερα είναι στα σκουπίδια γιατί κάποιος τα έσκισε.
Μη ρωτήσετε παραπάνω.

" Ωραία, ντύσου και πάμε. Πρέπει κάπου να ξεσπάσω" μου λέει και κάθεται στο πουφ νευριασμενη.

"Τι έγινε με τον Αγγελο;" την ρωτάω καθώς βάζω μια μπλούζα.

"Καθόμασταν ήσυχα ήσυχα και τρώγαμε πρωινό. Πήγε τουαλέτα, στο κινητό του άρχισε να του στέλνει μήνυμα μια Τονια και να του λέει πρέπει να σε δω, ποτέ θα βρεθούμε μωρό μου κτλπ. Όταν τον ρώτησα ποια είναι μου λέει δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλα. Ε εκεί εγώ τα πήρα και τσακωθηκαμε" σε ότι είπε, ανάσα δεν πήρε μέχρι που τελείωσε.

Ουαου, πρέπει όντως να νευρίασε.

"Εγώ νομίζω πως καλύτερα είναι να τα συζητάτε αυτά και να μην φτάνετε στους τσακωμούς. "

Αυτό το λέω εγώ που κάθε τρεις και λίγο τσακώνομαι με τον Πάνο.

" Μα με σύγχυσε!" παραπονιέται όταν την τραβάω για να βγούμε έξω από το δωμάτιο.

Κατεβαίνουμε κάτω αλλα ακούγονται κάτι χαχανιτά στο σαλόνι και κάνω νόημα στην Ξένια να κάνει ησυχία.

" Σε αγαπάω πολύ πολύ πολύ. Είσαι οτι πιο όμορφο έχω δει στη ζωή μου"

Γουρλώνω τα μάτια μου καθώς συνειδητοποιω πως η φωνή αυτή είναι του αδερφού μου.

"Νομίζω υπερβάλλεις..." λέει γελώντας η Ίρις.

Ποτέ δεν περίμενα να έβλεπα τον Νίκο σε αυτή την κατάσταση. Μαρεσει που το έπαιζε και μάγκας, ότι δεν είναι του έρωτα.

Μία σκατούλα είναι.

"Όχι σοβαρολογω. Είσαι πανέμορφη και σε αγαπάω πολύ"

"Και εγώ σαγαπαω αγάπη μου"

" Γκουχου γκουχου" ξεροβηχω και γυρίζουν να μας κοιτάξουν. "Ίρις, καιρό έχουμε να τα πούμε, τι κάνεις;" την ρωτάει η Ξένια χαμογελώντας.

"Μια χαρά κορίτσια, εσείς;"

"Να σας πω θα καθίσετε πολύ ώρα ακόμα; Μου χαλάτε τις στιγμές με το κοριτσάκι μου" γκρινιάζει ο άλλος και την φιλάει στο μάγουλο.

Τελικά όντως γίνονται θαύματα.

" Καλά καλά ερωτύλε, θα πάμε για ψώνια. Εσείς καθίστε εδώ να βγάλετε τα μάτια σας"του λέω πονηρά και παίρνω τα κλειδιά μου από το τραπεζάκι.

" Σταμάτα ρε, ντρέπεται" με 'μαλώνει' γιατί η Ίρις κοκκινησε μόλις το είπα.
Χαμογελάω και βγαίνουμε με την Ξένια στην αυλή.

Τελικά ίσως αυτή η κοπέλα μπορεί να φέρει στον ίσιο δρόμο τον αδερφό μου.
Είναι καλή επιρροή.

[...]

"Μιλάμε, τα εσώρουχα που πήρες είναι φωτιά."αναφωνεί ενθουσιασμένη η κολλητή μου και κοιτάει στιγμιαία μέσα στην σακούλα που κρατούσα.

"Είναι για ειδικές περιπτώσεις" χασκογελαω ενώ φοράω τα γυαλιά ηλίου μου.

Ειδικές περιπτώσεις=Πάνος. Οκ το'πιασα.

"Ε όχι!" την ακούω να λέει και την κοιτάω περίεργα.

"Τι έπαθες;"

"Ο Άγγελος και ο Πάνος. Έρχονται προς το μέρος μας"

Τι κάνουν;
Καλά χαζό είναι;
Εχουμε πει να αποφεύγουμε λίγο τις κοινές συναντήσεις με τα παιδιά ή τουλάχιστον να είμαστε πολλοί ώστε να μη χρειάζεται να μιλάμε μεταξύ μας.

"Απλά άφησε με να σου εξηγήσω" απευθύνεται το αγόρι της κολλητής μου σε εκείνη ενώ μας πλησιάζει.

"Πως με βρήκες;" τον ρωτάει αλλά εγώ κοιτάω τον Πάνο που είναι πολύ όμορφος σήμερα.

Καρφωνεσαι...

"Ελα ρε μωρό μου, αφού και οι δύο ξέρουμε πως όταν νευριάζεις ξεσπάς στα ρούχα και στις σοκολάτες" χαμογελάει αμυδρά καθώς την πλησιάζει περισσότερο.

Τυλίγει την σοκολάτα που κρατούσε με το περιτύλιγμα και την βάζει στην τσάντα της.

Έτοιμη να ενδώσει είναι.
Την σπρώχνω ελάχιστα με τον γοφο ώστε να πέσει πάνω του, πετυχαίνει. Κλείνω το μάτι στον Άγγελο και τα χείλη του σχηματίζουν ένα 'ευχαριστώ'

Απομακρυνονται σιγά σιγά αγκαλίτσα και μένω εγώ με τον Πάνο.

Πσττ, κάτι ξεχάσατε παιδιά.

"Θα στα σκίσω και αυτά, τζάμπα τα πήρες" ακούω την φωνή του και τον κοιτάω στα μάτια όσο έχει στολίσει ένα πονηρο χαμόγελο στο πρόσωπο του.

"Και τι θες; Να κυκλοφορώ χωρίς βρακί;" τον ρωτάω ειρωνικά και σταυρωνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου

"Εμένα δεν με χαλάει καθόλου πάντως. Όταν είμαστε οι δύο μας" ψιθυρίζει χωρίς να διώξει αυτό το χαμόγελο.

Γαμώτο. Τον ερωτεύομαι.

-oliaaaa