အနက်ရောင် ကောင်းကင်
🌸pann
Part (31)
" ငါ့ကို ဘယ်ခေါ်လာတာလဲ.. ငါမလိုက်ဘူး လွှတ် "
သဉ္ဇာ့လက်နှစ်ဖက်လုံးကို ဖမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီးခြံတစ်ခြံထဲကိုဝင်နေတာ.. ။
စိတ်ထဲမှာထူးဆန်းပြီး ကြောက်စိတ်စိုးရိမ်စိတ် ပူပန်မိတဲ့စိတ်တွေက အလိုလို ကိန်းအောင်းဝင်လာတာ ။
ဟင့်အင်း.. သူတို့နဲ့လိုက်လို့မရဘူး သဉ္ဇာ ထွက်ပြေးမှရမယ် ။
" ငါမလိုက်ဘူး.. လွှတ် ငါအိမ်ပြန်ရမယ် "
ပါးစပ်က မလိုက်ချင်လို့အကြိမ်ကြိမ်ငြင်းလွှတ်နေမိရင်း သူတို့လက်တွေကနေ လွတ်ထွက်အောင် ရှိသမျှအားတွေအကုန်ထုတ်ပြီး ရုန်းနေမိသည်.. ။
" ဟျောင့်တွေ.. မလွတ်သွားစေနဲ့နော် "
" အေးပါကွာ မင်းသာမြန်မြန်တံခါးဖွင့်.. "
မင်းထက်ကျော်က ခြံထဲမှာရှိတဲ့ အိမ်တံခါးကိုသော့ဖွင့်နေပြီ ။
သဉ္ဇာ့ခေါင်းထဲမှာ မိုးခြိမ်းသံတွေ လျှပ်စီးလျှပ်တွေ မြင်နေ ကြားနေရလိုက်သလို စိတ်ထဲမှာလည်း ဒိန်းဂျားဒိန်းဂျားလို့ သတိပေးနေသံလည်းကြားမိပါသည်.. ။
" နင်တို့ငါ့လက်ကိုလွှတ်.. ငါပြန်ရမယ် "
ပြန်လှည့်ပြီးပြေးချင်မိတဲ့စိတ်တွေက တဖွားဖွားပေါ်လာတာ.. ဒီလိုအခြေနေဆန်းကြီးမှာ ခံစားချက်တွေကလည်း မကောင်းနေ ။
အတော်ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့နေရလွန်းလို့ ခြေတွေတောင် မခိုင်တော့တဲ့ အနေထားထိဖြစ်လာတာ.. ။
တစ်ကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလို တုန်တုန်ချိချိလေး နဲ့အားအင်တွေတောင်လျော့ကျသွားတော့မလိုပါ.. ။
မဖြစ်ဘူး.. ငါ ငါ စိတ်လျှော့လိုက်လို့ မဖြစ်ဘူး ။
" လာခဲ့.. "
" ဟင့်အင်း.. မလိုက်ဘူး မလိုက်ဘူး "
သဉ္ဇာ အားကုန်ထုတ်ပြီး အနောက်ကိုပဲကိုယ်ကိုယိုင်ထားကာ ရှေ့ကိုတစ်လှမ်းတောင် မတိုးရွှေ့ဖို့အရေး ခြေသည်းတွေကျွတ်ထွက်မတတ် ကုပ်ထားမိသည်.. ။
YOU ARE READING
အနက်ရောင် ကောင်းကင် (Unicode)
Romance" ငါ့အိမ်ထဲကို နင်ကဘာလို့ဝင်လာတာလဲ..ထွက်သွားစမ်း " " ငါ နင်နဲ့နင့်အမေကို အရမ်းမုန်းတယ်.. နင်တို့ကြောင့် ငါ့အမေ နေမကောင်း ဖြစ်ရတာ " ငါ့အိမ်မှာ နေဖို့လာတဲ့နင့်ကို ငါက ကောင်းကောင်း နေခွင့်ပေးမယ် ထင်နေလား.. ထိုင်ဆုတောင်းနေလိုက် ။ . " မင်းက နာတတ်တယ်လား...
