4 KAHRAMAN

85. Bölüm

Lan 100'e yaklaştım ya! Bir veletlik kitabından buraya nasıl gelmişim...

Hepsi yine oturuyordur. İçeri biri girer.

Erkan: Yusuf senin gelmemen gerekiyor evine dön.

Yusuf: Komutanım ben hepiniz iyi mi diye bakmaya gelmiştim döneceğim şimdi.

Yiğit: Buraya girmene kim izin verdi olm?

Yusuf: Utku Albay'a yalvarmalarım sonucu hemen görüp gitmeme izin verdi.

Yiğit: Öyle fazla ayakta durma arabaya kadar ben götüreyim.

Yusuf: Tamam.

Yiğit arabaya kadar götürür. O gittiğinde Murat şoför koltuğundan inip Yusuf ile karargahın bahçesinde bir banka otururlar.

Murat: Özlemişim be.

Yusuf: Murat ağlıyor musun sen?

Murat: Yok abi tuttum da ağlıyordum yani duygulandım bir an, kaç yıl önceki görev yerim...

Yusuf: Off of. Şurayı hatırlıyor musun?

Murat: Abi yapma şunu ya!

Yusuf: Nasıl düşürmüştüm seni.

Murat: Komutanların önünde rezil oldum. Bankta otururken arkadan "ÇAT" diye ses gelse ve arkanı dönünce yere yapışmış bir astsubay ve gülen bir teğmen görürsen ne yaparsın?

Yusuf: Ben de gülerim herhalde.

Murat: Biz ilk geldiğimizde karargahı okul, komutanları öğretmen gibi görmeseydik o yaşanmazdı.

Biraz daha oturup kalkarlar. Yiğit'i onlar gelip alacaktır. Yusuf'un evine geçerler.

Yusuf: Halime Teyze arıyor?

Murat: Açsana.

Yusuf: Efendim Halime teyze?

Halime: Oğlum nerede kaldınız?

Yusuf: Geliyoruz Halime teyze eve uğrayıp kıyafet alacaktım da.

Halime: Tamam yavrum hızlı olun yemek yaptım soğumasın.

Yusuf: Tamam görüşürüz.

Halime: Görüşürüz.

Murat: Nereye gidiyormuşuz?

Yusuf: Abi 2-3 kıyafet alıyorum Yiğit'in evine gidiyoruz.

Murat: Tamam.

Dediklerini yaparlar ve giderler.

Sena: Yusuf abiiiii!

Yusuf: Yavaş.

Murat: Sen beni tanımadın mı?

Sena: Yooo

Murat: Murat abini? Hani biz dörtlü seni parka götürüyorduk ya.

Sena o zamanlar küçük olduğu için çok az hatırlıyordur, ona da sarılır.

Halime: Hoşgeldiniz oğlum.

Yusuf+Murat: Hoşbulduk Halime teyze.

Halime: Murat oğlum nasılsın?

Murat: İyiyim Halime teyze sağol.

Halime: Çok zor mu sınır?

Murat: Zor ama bize zor kolay biliyorsun.

Halime: Biliyorum biliyorum. Yusuf sen iyi misin?

Yusuf: İyiyim, bizi biliyorsun işte. Hep beraber görev yaptığımız timdeki Teğmen şehit düştü. Öyle işte fazla anlatamıyorum ben yoktum çünkü.