4 KAHRAMAN

152. Bölüm

Kürşat ve Yusuf Utku'nun odasına gelirler.

Utku: Oturun çocuklar. Yusuf sen sorgusuna gireceksin.

Yusuf: Hangisinin?

Utku: Erkek olanın.

Yusuf: Emredersiniz komutanım.

Utku: Çıkabilirsin.

Kürşat diğerinin sorgusuna gireceğini sanarken...

Utku: Astsubayım, çok hassassın.

Kürşat: Ne anlamda komutanım?

Utku: Duygu anlamında. Dikiz aynasına bakarak ileri gidemezsin, geçmişi unutman lazım.

Kürşat: Farkındayım. Ufacık bir şeyde hemen aklıma geliyor. Alışmalı mıyım?

Utku: Yaşadıkların alışılabilecek şeyler değil. Unutmanı istiyorum.

Kürşat: Emredersiniz komutanım.

Utku: Kürşat, burası okul değil. Komutandan izinsiz nefes almayacaksın gerekirse.

Kürşat: Okulda da öyleydi zaten.

Utku: Unut!

Kürşat: Komutanım çok zor.

Utku: Biliyorum, ama bu bir emir ve uymak zorundasın!

Kürşat: Emredersiniz komutanım.

Utku: Toplama deyince aklına matematik gelsin.

Kürşat: Kamp?

Utku: Kürşat beni sinirlendirme!

Kürşat: Emredersiniz komutanım tamam.

Utku: Şimdi, sen nerelisin?

Kürşat: Doğu Türkistan.

Utku: 2 yıl nerede kaldın?

Kürşat: Topl-

Utku: Kürşat unut diyorum!

Kürşat: Komutanım ne diyeyim Çin'in görüşüyle "Eğitim kampı" mı diyeyim?

Utku: Burhan'a gerek kalsın istemiyorum ama beni zorluyorsun.

Kürşat: Unutmam için çocukluğumu silmeniz lazım. Mümkün değil, duygularımı saklayayım yetmez mi?

Utku: Bu gece son kez konuş onunla. Duygularını belirleyen kişiyi öldüreceğiz.

Kürşat: Emredersiniz komutanım.

Utku: Çıkabilirsin.

Kürşat çıkar çıkmaz kafasında bir sürü şey dolaşmaya başlar.

"İyi ki varsın Eren."

"Bir hilal uğruna ya Rab ne güneşler batıyor..."

"Göğün rengini ve ay yıldızını alan bayrağım, bir gün ait olduğun göklere çekileceksin. İşte o gün Çin belasını bulmuş olacak."

"Yeni yıl geliyor."

"Kürşat, İrem ölmüş!"

"پەرۋىش قىلىڭ"

"Benim adım Kürşat! 39 arkadaşıyla Çin sarayını basan atamdır!"

Odaya girdiğinde tüm düşünceler kaybolur...

Yusuf da sorgu odasındadır.

Yusuf: Neden?

X: Yok edeceğiz sizi!