4 KAHRAMAN

171. Bölüm

Kürşat eve geldiğinde burnuna tanıdık bir koku gelir.

Kürşat: Anne?

Patime: Hoş geldin oğlum.

Kürşat: Yemek mi yaptın?

Patime: له ززهت
(Uygurların bir çorbası işte)

Kürşat: 🥲 Çok özledim...

Patime: مەن ئۇنى ئىپتار ئۈچۈن تەييارلايمەن.
(İftara yapardım)

Kürşat annesine sıkıca sarılır. Annesinden göz yaşlarını saklamak için arkasını dönecekken annesinin ağladığını görür ve tekrar sarılır.

Kürşat: Babam gözünün önünde öldü tabi... o kadar şey gördün, dayak yemişsindir belki...

Patime az buz bir kaç kelime anlamıştı sadece.

Patime: Buna ne denir?

Kürşat: Üniforma.

Patime: Çok... hmm

Kürşat: Yakışmak?

Patime: Yakışyor.

Kürşat: Yakışıyor denir.

Gülümsedi. Oğlunun büyüdüğünü kabullenmemişti henüz, kocaman olmuştu. Her anneye oğlu çok yakşıklı gelir ya...

Patime: Senin yar?

Kürşat: Yar? He sevgili mi?

Kafa salladı

Kürşat: Vardı da, o da gitti.

Patime: Var ama gitti mi? Nereye?

Tam Türkçe bilmeyen birine Gitti dersen anlamaz tabi!

Kürşat: قازا قىلغان
(Öldü)

Patime: Hmm... Allah rahmet eylesin.

Kürşat: Amin... ben üstümü değiştirip geliyorum.

13 Ocak
Saat 22.00

Herkes iyiydi, yaralı veya şehit yoktu. Müge nöbetten sabah çıkmıştı ve Gece'nin doğum günü için evi hazırladı. Geri dönerdi umarım, timi çağırmıştı. Bozkurt Timi'nden Kürşat, Yusuf ve Kaan geliyordu. Rüzgar Timi'nden ise Selçuk, Emre, Yunus ve çok az kalabileceğini söyleyen Akif geliyordu.

Not: Geçen Akif'in gözlüklü olmasına takılan varsa şunu söylemem lazım: onun camı yok. Gözlüğü çıkarınca daha garip duruyor, komutan izin verdi.

Müge: Biz dağlara atarız pusu. Haram oldu gece uykusu. Komandoya bir yudum su, vermez misin Konya kızı? Bir elind- Telefon çalıyor.

Selçukum❤

Müge: Alo?

Selçuk: Mahmut abi ben çıktım şimdi görevden. Sen ona söyle gelirken alsın.

Müge: Gelirken içecek almasını mı söyleyeyim?

Selçuk: Aynen abicim öyle yap, diğerleri de gelir.

Kapatırlar. Gece Selçuk'a dik dik bakıyordur.

Gece: Hayırdır? Ne planı bunlar?

Selçuk: Mahmut abi ya bizim eski mahalleden.

Kapıya kadar yürürler. Gece durağa gidiyordur.

Selçuk: Ben bırakayım komutanım?

Gece: Yok dolanma bir de o kadar.

Selçuk: Sorun yok komutanım binin ya, götüreyim.