4 KAHRAMAN

121. Bölüm

Erkan: Şehit haberi vermek yok!

Bozkurt: Yok!

Demir: Komutanım bu sefer kurtaramazsam beni alın kafamı duvara sürtün kıvılcım çıkana kadar! Şınav çektirin canım ağzımdan çıkana kadar! Ya kanımın son damlasına kadar bıçaklayın dökülsün tüm kanım! Lafın gelişi değil yapın komutanım ne de olsa canım acımaz.

Erkan: Söz lan.

Bölgeye inerler. Kampın etrafına dağılırlar. İtlerin az olması dikkatlerini çekmiştir. Zar zor temizledikten sonra herkes bazı çadırların ve kulübelerin içlerine bakmaya başlar. Erkan büyük olana girmiştir. İçeride yataklar vardır, çok kötü de kokuyordur.

Erkan: Ам၊па kodumun itleri, sizin yatakhanenizi sikeyim be bu ne?!

Kaan daha küçük bir taş eve girer. İçeride 1 yatak, ilaçlar ve ameliyat malzemeleri vardır.

Kaan: Bunu komutana söylemeliyim.

Demir ise Hasan'ın tutulduğu yere gelir.

Demir: Ne garip bir yer... KOMUTANIM!

Hemen yanına koşar, telsizle Erkan'a haber verir.

Demir: Komutanım Hasan komutan burada.

Erkan: Yaşıyor mu?

Demir: Yaşayacak.

Yusuf bir sürü silahın olduğu bir yere gelir.

Yusuf: Yazık olacak. Hepsi yanacak çünkü.

Yiğit ise daha saçma bir yerdedir. Bomboş bir odada, sadece 1 heykel ve önünde kan...

Yiğit: Bu heykel ne be? Aynı y@ггaмa benziyor. Kan var burada, neyin kanı Allah bilir.

Herkes Hasan ve Demir'in olduğu yere gelir.

Kaan: Komutanım işinize yarayacaksa benim gittiğim yerde bir sürü malzeme vardı.

Demir: Koş getir Kaan, ama bak dikkatli ol, neşter falan vardır seni de kaybetmek istemiyoruz. Kirletme bir de.

Demir yapabileceği kadarını yapar. Kaan getirdiğinde ise çok derine giden kurşunu çıkarmaya çalışır, ve başarır da.

Demir: Kaan pamuk falan yok mu?

Kaan: Bakmam lazım.

Demir: Koş.

Kaan gelene kadar üstündekiyle idare etmeye çalışır, kanı durmuyordur. Kaan pamuğu getirir, Demir çok uğraşıyordur. Sonunda kanı durduğunda rahatlar ve komutana döner.

Demir: Yaşayacak, yani onu umuyorum.

Şimdi dikiş atmalıdır, yapar da.

Demir: Karargaha gelene kadar uyanır komutanım.

Erkan: Aslansın lan Demir. Tali- ya offw! Yiğit komutana haber ver, helikopter iste bir de.

Yiğit: Emredersiniz komutanım.

Yiğit biraz uzaklaşır.

Utku: Dinliyorum.

Yiğit: Teğmen Yiğit Ayyıldız, komutanım?

Utku: Evet?

Yiğit: Hasan komutan yaşıyor komutanım.

Utku: Aferin.

Demir hala onun başından ayrılmamıştır, bir şey onu endişelendiriyordur.

Yiğit: Helikopter geliyor komutanım.