4 KAHRAMAN

141. Bölüm

Kürşat yarı ayıktır.

Kürşat: Burası Türkistan kan revan ve yangın evi
Özgür olmak istediğim için terörist sandı beni Çin
Zorla fahişelik yaptı kızım yandı evim
70 yıldır hiç bir devlet uzatmadı yardım eli...

Yusuf: Burası Çin bir gücüm yok nüfusla övündüm
Karnım iyi doysun diye Türkistan'ı sömürdüm
Halkı zorla çalıştırıp masumane göründüm
Kinim büyük çünkü Ceddim Çin Seddine gömüldü.

Kürşat: Komutanım?

Yusuf: Hidra/ Burası Dünya

Kürşat güldü, gözleri kapalıydı.

Yusuf: Turan kurulacak aslanım, işte o zaman Doğu Türkistan özgür olacak!

Kürşat: شەرقىي تۈركىستان ياشىسۇن!

Yusuf: Yaşasın Doğu Türkistan!

Kürşat: Nasıl anladın?

Yusuf: Anlamadım ki, onu duyunca aklıma geldi.

Kürşat: Uygurca aynısını söylemiştim...

Yusuf: Kurt kurdun dilinden anlıyormuş. Bir şey soracağım gözlerinin şekli mi öyle yoksa gözlerin kapalı mı şu an?

Kürşat gözlerini açtı.

Yusuf: Pardon.

Kürşat: O kadar da çekik değil gözlerim ya, sokakta görseler Kazakistanlı derler.

Yusuf gülümsedi.

Yusuf: İkimiz de çocukluğunu yaşayamamış 2 ergeniz farkında mısın?

Kürşat: Evet...

Kürşat: Annemlere şehit haberim gidecek mi?..

Yusuf: Yaşıyorlarsa tabi ki...

Kürşat ağlıyordu, hem kurşun yarası hem de kalp yarası acıyordu.

Kürşat: Sevdiğim kızdan 1 gün sonra ölmek...

Yusuf ciddileşti.

Yusuf: Ne?

Kürşat: Koruyamadım onu komutanım...

Yusuf anlamamıştı. Kürşat da hiç belli etmiyordu ki...

Kürşat: Bana Çinli dedikleri için ağlar mıyım?

Yusuf: Bizimle paylaşsan ya oğlum atma içine.

Kürşat: Kendime bile söylemedim...

Saat 13.00

Kürşat bayılmıştı.

Yusuf: Türkistanlı? Kürşat şimdi değil aslanım yeni geldin hemen gidemezsin!

Hiç tepki yoktu bu sefer. Nefes aldığını görüyordu. Az da olsa oksijen giriyordu.

Yusuf: Maviş şehit olmak yok tamam mı? Ne zaman Doğu Türkistan deseler ağlarım çünkü...

Hala tepki yok. Yusuf çıldırmak üzereydi artık.

Saat 14.00

"YUSUF! KÜRŞAT!"

Yusuf birden ayağa kalktı.

Yusuf: BURADAYIZ!

Sesler uzaktan geliyordu.

Kaan: Komutanım yoklar galiba.

Erkan ısrarla bağırmaya devam etti. 3.'de pes etti.

Erkan: Kaan haklı, dönüyoruz.