4 KAHRAMAN

185. Bölüm

19 Ocak
08.15

Murat'ın şehit olmasının üstünden 3 gün geçmiştir. Yusuf ve Yiğit kendilerini biraz daha toparlamıştır. Kürşat taburcu olmuş, göreve dönmüştür. Burhan 5 dk plankta bırakıyordur timi. 4. Dakikaya girmişlerdir.

Kürşat: Musti kızardın lan.😅

Mustafa: Sen kendine bak.

Burhan biraz sonra gelir.

Burhan: Kalk! Bozkurt duygusuz olmak zor mu geliyor? Yiğit?

Yiğit: Hayır komutanım.

Burhan: Ne bu duygusallık o zaman?

Yiğit: Hiç kardeşinizi kaybetmediğiniz için bilmezsiniz.

Burhan: Kaybetmediğim ne malum? Benim yüzümden gitti biri, kollarımda şehit oldu. Diğerini işkence yaparak şehit etmişlerdi. Öz kardeşimi polislere kendim teslim ettim. Bilip bilmeden konuşma.

Bunları söylerken en ufak bir duygu belirtisi yoktu yüzünde.

Burhan: Yusuf gibi olsana biraz?

Yiğit: O içine atıyor, duygusuz değil.

Burhan: Sen de içine at o zaman. Burası okul değil kendinize gelin! Siz öğrenci değilsiniz, ben rehber öğretmeni değilim, Yücel Paşa okul müdürü değil. Bunlar ciddi meseleler ve eğer kendinize gelmezseniz vatanı koruyacak aklı başında asker kalmaz.

Arkasını döndü.

Burhan: Emre itaatte sıkıntılarınız var. Beni vurun desem karşı çıkma şansınız yok beyler!

Hedefin yanına gitti, kafasının üstüne koydu tahtayı.

Burhan: Aynı anda hedefi vuruyorsunuz. 1, 2, 3!

Burhan'ın başının üstündeki küçük hedef 8 kurşun ile vurulmuştu.

Burhan: Size en baştan kurs vermek istemiyorum. Kendinize gelin. Korku konusunda sıkıntımız yok. Yoksa... var mı? Kürşat?

Kürşat: Emredin komutanım.

Burhan: Bir korkun var mı

Kürşat: Yok komutanım.

Burhan silahı çekti.

Kürşat: Ölümüm de sizin elinizden olsun.

Burhan parmağını tetiğe koydu.

Burhan: Annen?

Kürşat: مېنىڭ ۋەتىنىم ئۈچۈن

Burhan: Ülken için, peki.

Tetiği çekti ve silah patladı.

Kürşat alnından vurulduğu anda yere yığıldı. Timden kimse oraya bakmıyordu. Burhan'ın silahı yere düştü, ne yapmıştı?!

Mesleğinin gittiğini biliyordu, neden yaptı ki.?.

Tabi bunları yazacağımı düşünmeyin. Ben Kürşat, Yusuf ve Yiğit'e aşığım. O yüzden ölmelerine izin vermem.

Burhan'ın sıktığı kurşun Mustafa ve Kürşat'ın arasından ağaçlara doğru gitti. Kimse korkmamıştı.

Burhan: Aferin.

Gitti. Tim de içeri girecekti artık. Yusuf'un telefonu çalınca açtı.

Zeynep: Yusuf?

Yusuf: Efendim bir tanem?

Zeynep: İyi misin? Rüyamda şehit olduğunu gördüm korktum...

Yusuf: Yok yok korkma bal peteğim, ben gerekmedikçe şehit olmam.