YILDIZLARA BAK 💫

22(Affet Beni)

Eda'nın Serkan'ı farketmesiyle, Serkan'ın Doruk'u çevirip yumruklamaya başlaması arasında sadece birkaç saniye vardı. Anıl hemen tir tir titreyen Eda'yı arkasına alır. Anıl müdahale etmez çünkü adam dayağı haketmiştir. Eda'yla ilgilenmeye çalışır ama Eda kitlenmiştir. Şaşkınlıkla olanları izliyordur. Anıl el şıklatır birkaç kere.

Anıl: Eda... Eda ses ver bana. Eda... Konuş benimle... Hadi...

Eda bir anda kendine gelir ve hemen Serkan'la Doruk'u ayırmaya çalışır.

Eda: Serkan dur! Dur! Lütfen! Serkan korkuyorum! Dur!

Serkan bu söz üzerine hemen durur. Eda'ya hemen sarılır.

Serkan: Korkma sen. Bir şey yok.

Eda hemen Serkan'dan ayrılır. Doruk'un doğrulamasına yardım eder.

Serkan: EDAAA...
Eda: İyi misin Doruk?
Doruk: İyiyim Eda. Bu dağ ayısı nereden çıktıysa?

Serkan tekrar saldıracakken Anıl tutar onu.

Eda: DORUUUK! DÜZGÜN KONUŞ! HADDİNİ BİL! O benim kocam.
Doruk: NE? Sen nasıl böyle biriyle evlenirsin ya? Benim gibi bir kişi varken hemde. Sana inanamıyorum.
Eda: Sana ne Doruk. SANA NE!

Eda Serkan'a döner.

Eda: Sana gelecek olursak! Sen nasıl döversin onu ya? Nasıl yaparsın böyle bir şey?
Serkan: Eda bu şerefsiz seni... Seni öpecekti. Sen nasıl böyle konuşuyorsun asıl?
Eda: Öpmezdi, öpemezdi. Öpmesine izin vermezdim. Ben kurtulurdum ondan ama senin yaptığın çok yanlış. ANLADIN MI YANLIŞ? DORUK BENİ ÖPECEK OLSA DA, SEN BENİM KOCAM OLSAN BİLE ONU DÖVME HAKKI TANINMIYOR SANA!
Anıl: Yenge kim olsa aynısını yapardı. Kızma bu kadar.
Serkan: Eda sen nasıl bu nereden geldiği belli olmayan bir adamı savunursun? Bu kadar bana kızacağın bir şey yapmadım ki ben.
Eda: DORUK BENİM KUZENİM, KUZENİİİM! BİZ BİRLİKTE BÜYÜDÜK ONUNLA! AYRICA ŞİDDETİN SEBEBİ NE OLURSA OLSUN HAKLI BİR YANI YOKTUR. OLAMAZ DA. OTURURSUN, ADAM GİBİ, SAKİN SAKİN KONUŞURSUN AMA YOOOK! BEYEFENDİ KARISININ ELİNE DOKUNAN, KARISININ SARILDIĞI HER ADAMI İLLA DÖVECEK SORUP SORUŞTURMADAN! YİRMİNDE NEYSEN HALA O'SUN. HALA BİLMİYORSUN KISKANÇLIKTAN NE YAPACAĞINI!
Serkan: EVEEET DELİ GİBİ KISKANIYORUM SENİ! SENİ İLK GÖRDÜĞÜMDEN BERİ HERKESTEN KISKANIYORUM. KUZENİN BİLE OLSA O SANA DOKUNAMAZ. İSTEMEDİĞİN HALDE ZORLA HELE HİÇ DOKUNAMAZ. ASLA İZİN VERMEM BÖYLE BİR ŞEYE. BUNA İSTER KISKANÇLIK DE İSTER BAŞKA BİR ŞEY. BEN SENİ KORUYORUM.

Eda sesini iki katına çıkarır. Artık neredeyse boğazları patlayacaktır.

Eda: YA BURADA MESELE NE KISKANÇLIK, NE DE KORUMA! BEN BURADA DORUK'U DA SAVUNMUYORUM. ONUN YAPTIĞI ZATEN ÇOK YANLIŞ. BURADAKİ MESELE SENİN DÜŞÜNCESİZLİĞİN SERKAN! SENİN DÜŞÜNCESİZLİĞİN! SEN EVLİSİN VE İKİ ÇOCUĞUN VAR! SENİN EN UFAK BİR HAREKETİNİ BİLE SONUNU DÜŞÜNEREK, SONUNDAN BİZİM NASIL ETKİLENECEĞİMİZİ DÜŞÜNEREK YAPMALISIN. YARIN BU ŞERE...

Doruk'a döner ve sesinin yüksekliğini düşürür.

Eda: Yarın bu adam darp raporu alıp seni şikayet etse, ben ne yapacağım? Çocukların ne yapacak? Biz ne yapacağız? Düşündün mü hiç?

O sırada arkadan Ozan görülür. Dolaşmaya çıkmıştır ama duyduğu yüksek sesler üzerine oraya kadar gelmiştir. Bağırtıları da duymuştur. Hemen ayakta durmaya mecali kalmamış Eda'ya koşar. Eda da Ozan'a sarılır ağlayarak.

Eda: Ozan... Ben çok yoruldum...
Ozan: Tamam ablam tamam. Ağlama artık. Gel ben seni odana götüreyim, yatırayım.

Eda tam bir adım atacakken gözleri gider. İlk Serkan farkeder.