KIRIK PLAK

26. Bölüm 'Ben Kötü Biri Değilim'

Herkese merhaba dostlar! Umarım keyfinizde, sağlığınızda yerindedir. Sizlere söz verdiğim gibi yepyeni bir bölümle bu güzel Çarşamba gününde karşınızdayım. Duygudan duyguya yine girdiğim ve bazen karakterlerimin ne yapmaya çalıştığını benim bile çözemediğim anlar artık yaşanmaya başladı. Sanırım artık kurgunun patlama noktalarına doğru gidiyoruz. Gazamız mübarek olsun diyorum.. Emeklerimin karşılığında vote verip yorum yaparsanız beni çok mutlu etmiş olursunuz. Seviliyorsunuz, sağlıcakla kalın!

🍂

Kerem'in üstüne atılarak göğsünü sertçe ittirdim. "Neden yaptın bunu?!" Yumruklarımı art arda bedenine geçirirken gözüm hiçbir şeyi görmüyordu. "Ben sana ne yaptım Kerem? Her zaman sana karşı susup alttan almaktan başka ne yaptım?"

Gözlerim öfkeyle dolarken bileklerimi tuttu. Parmakları bileklerimi sertçe sıktığında acıyla inledim. "Sakın!" Kuzey, Kerem'i sertçe ittirip bileklerimi bırakmasını sağladı ve beni arkasına aldı. 

"Bir daha ellerin ona dokunursa.."

"Ne yaparsın? Öldürür müsün beni de?" Kuzey, Kerem'in tişörtünü yakalarından kavradı. 

"Beni deneme Kerem. Beni sakın deneme."

Dişlerimi dudaklarıma geçirip Deniz'e döndüm. "Deniz lütfen her şeyin bir açıklaması var. Yemin ederim sana hiçbirini bilerek ve isteyerek yapmadım." Deniz hayal kırıklığıyla dolu olan gözlerini bana çevirdi.

"Yürü gidiyoruz, " dedi, beni kolumdan sertçe tutarak. "Deniz lütfen bırak bir açıklayayım," dedim kolumu tutan elinden kurtulmaya çalışarak.

"Işıl bu evden çıkacağız." Zeynep, Deniz'le benim arama girmeye çalıştı. "Deniz bırak kızın kolunu, dinle bir açıklasın kendini," dedi.

Deniz bana odaklanan sert bakışlarını  bu seferde Zeynep'e çevirdi. 

"Ne açıklaması Zeynep? Onun nasıl insanlarla olduğunu görmüyor musun? Işıl'ı yok ediyorlar, pis bir birikintinin içine sürüklüyorlar," diye bağırdı.

Ardından sertçe boşta kalan eliyle saçını karıştırdı. "Uyuşturucu satmışsın, cinayete yataklık yapmışsın.. Işıl kim bilir yanında olduğun bu adamlar daha neler yaptı? Bak sakin kalmaya çalışıyorum, çünkü onların yanında olduğun sürece gözün hiçbir şeyi görmüyor! Işıl sen kötülüğe bulaşmışsın, insanları zehirlemişsin.. Şimdide onlar seni zehirliyor görmüyor musun?"

Başımı hızla iki yana salladım. Zeynep çaresizce derin bir nefes aldı. Hiçbir kelimeyi duymamak için büyük bir çaba sarf ediyordum.

"Işıl'ın kolunu bırak Deniz." Kuzey yanımıza gelerek sert bir şekilde Deniz'in kolumu sıkan parmaklarına baktı. Kerem kendinden memnun bir şekilde bu manzarayı izlerken ben her an bayılacak gibiydim.

"Sakın onun adını ağzına alma. Ellerine, aklına, en kötüsü de kalbine kirini ve pasını bulaştırmışsın ama sakın onun adını ağzına alarak kirletme."

Deniz'in titreyen dişleri birbirine çarparken Kuzey yumruklarını sıktı. İkisi de sabrının sınırındaydı. "Bırak açıklasın kendini sana, " dedi, Kuzey.

Deniz bakışlarını bana çevirdi. "Işıl bu evden çıkıp gideceğiz ve sen bir daha bu iki adamla da görüşmeyeceksin anladın mı beni?"

Kuzey başını omuzuna düşürürken bakışlarım ikisinin arasında gidip geldi. Büyük bir çıkmazın içerisindeydim ve tek yapabildiğim oradan oraya sürüklenmekti.

"Hani ona kural ve yasaklar koyamazdın. Konu ben olunca mı aklına geldi Işıl'ın iyiliği?"

Deniz'in kolumu sıkan eli gevşediğinde, yumruk yaptığı eli havaya kalktı. Korkuyla ikisinin arasına girdim.