Resim Efecan
-&-
Su kaynarken gözüm ona dalıp gitmişti. İçimden sürekli ağlamak geliyordu. Duygularımı ona açmakta geç mi kalmıştım? Leila benden önce davranıp onun aklını mı çelmişti.Kafamda binlerce soru işareti. Binlerce şüphe dolanıyordu.
"Ne yapıyorsun Duru'm?" annemin sakin şefkatli sesini duyduğumda ürkmüştüm.
"Korkuttum mu? Ne düşünüyorsun? Su çoktan kaynamış. Kahveni yapabilirsin." annem eliyle kaynamış suyu göstermişti.Onun üzerindeki geceliğine baktım. Kıpkırmızı saten bir gecelikti. Kolları dantelliydi.Bu saatte mutfağa su içmeye gelmiş olmalıydı.Hazır kahvemi ayarlarken önüme bakmıştım.Yarın sözlüm vardı biraz geç vakti kadar çalışacaktım. Uyanık kalmalıydım.Aslında bugün olanları düşünürken pek uyuyacağımı düşünmüyordum.Annem iki bardağa su doldurup tekrar bana seslenmişti.
"Dalgın görünüyorsun bir sorun mu var?" annem benim her halimden anlıyordu.Ondan bir şeyler saklamak gerçekten çok zordu.
"Cole abinin kızı Leila nasıl biri anne?" kahve bardağımı alıp yudumlarken mutfağın bankosuna dayanmıştım.Aklımdan bir türlü ikisini atamıyordum.
"Çok gördüğüm söylenemez.Sizlerle dost olmasını isterdim ama biraz kendine has bir hayat tarzı var gibi. Bir kaç kere gördüm.Sen ne kadar denk geldiysen ben de o kadar denk geliyorum. Güzel bir kız. Babası gibi akıllıda. Ama Cole onun bazı sorunları olduğunu söylemişti." annem düşünceli bir şekilde bir yandan suyunu yudumluyor bir yandan benimle muhabbet ediyordu.
"Sorunları derken?" merakla kaşlarım havaya kalkmıştı.
"Biliyorsun.Leila'nın annesi şu an başka bir adamla evlendi.Cole ile boşandı. Cole aslında hayatımda tanıdığım en iyi insan diyebilirim. Çağla'nın onunla anlaşamadığını düşünüyorum.Yabancı birisiyle yapamadığını söyledi bahane olarak. Leila hem babasına çok düşkün hem annesine ama bu durum onun psikolojisini baya etkilemiş.Cole'le biraz sohbet eme şansımız olmuştu.Geçen kızının vücuduna çok fazla dövme yaptırmasından şikayet ediyordu.Birde ayrı evde yaşıyormuş. Birbirlerini çok görmüyorlarmış. Kontrolü zor bir kız.Ayrıca hem Amerikan kültürüyle hem Türk kültürüyle yetişmiş bu kız bazen kimlik çatışması yaşıyor burada sanırım.Aslında onu evimize bir kez davet etmiştim ama beni terslemişti.O günden sonra Cole'un kızını pek sormuyordum. Bazen uzak durmak daha iyi.Ne oldu nereden aklına geldi?" annem geceliğini düzeltirken bana dikkatli bir şekilde bakıyordu.
"Sadece birden aklıma geldi işte..." bu kaçamak cevabım annemin dikkatini çekmişti. Bana kaşlarını çatarak uzun uzun baktı.
"Bir şeyler saklıyorsun?" dediğinde beni sorgular hali sinirimi bozmuştu.Ona her detayı anlatmak istemiyordum.Sadece Leila'yı Efecan'la birlikte görmüştüm.O sırada babam uykulu haliyle mutfaktan içeriye girmiş ikimize meraklı bir şekilde bakmaya başlamıştı.
"Ne saklıyormuş?" babam anneme yaklaşıp kolunu onun beline dolamış onun boynuna tutkulu bir öpücük kondurup bardaktaki doldurulmuş suyu almıştı.Onu içerken benim gözlerimin içine merakla bakıyordu.
"Bir şey saklamıyorum ya. Sadece Leila'yı merak ettim.Onu soruyorum. Neden soruyorsun diyor." biraz sitemli bir şekilde babama açıklama yaparken arkadan Tunahan içeriye girmişti.
"O güzel ailem burada kongre mi var? Herkes buraya toplanmış. Ne olmuş Leila'ya? " bir Tunahan eksikti o da muhabbetimize dahil olmuştu. Sorduğuma soracağıma pişman olmuştum.
"O kızın psikolojik sorunları var ya. Ama yalan söylemeyeceğim Cole abinin kızı çok güzel.Yani Efecan abi falan da güzel buluyordu kızı. Bizle çok takılmıyor. O kızın kafası ayrı bir dünya ya." Tunahan bir yandan konuşurken bir yandan buz dolabını açmış yemek için kendine bir şeyler arıyordu.
