Resim Duru( Şarkı var)
" Gidelim." derken keyfi yerindeydi. Ellerimize baktım.Bizi birbirimize bağlayan o güzel şeylere baktım.İşte olmamız gereken şey buydu.Biz birbirimize bağlanmalıydık.Deli gibi sevmeliydik birbirimizi.Nefesimi tenime üflemeliydi.Saatlerce konuşmalıydım onunla.Gözlerinin içine aşkla bakmalıydım ama beni çok üzmüştü kalbimin efendisi.Ara ara yaşadıklarımı hatırlayıp içimdeki güzel duyguları yok ediyordum.Onunla hemen evden çıkıp taksiye binmiştik. Efecan bir alışveriş merkezini söylerken arkada birlikte el ele oturuyorduk. Bazen Efecan'dan elimi çekmeye çalışıyordum ama o ellerimizi birbirine geçirmiş sıkı sıkı tutuyordu.Hatta başımı omzuma yaslamıştı.Bir kedi gibi başını bana yavaş yavaş sürterken ellerimize bakıyordu.Böyle olunca onun çocuksu ruhunu hissediyordum.Lise yıllarını hatırlamıştım.Serviste başımı onun omzuna dayar saatlerce Efecan'la muhabbet ederdim.Ben anlatırdım o beni dinlerdi.Her anımızı hatırlıyordum.Ellerimizi tutup birden yukarıya çekmiş elimin üzerine dudaklarını bastırmıştı.Sonra dudaklarını yavaşça çekerken kendi kendine gülümsemişti.
"Her günüm seninle geçsin istiyorum..."o mırıldanırken ne dediğini duyamamıştım.
" Böyle karışık davranmaya devam edersen beni kaybedeceksin haberin olsun. " ona tavrımı gerçekten koyacaktım.Elimi yine ondan ayırmaya çalışıp kafasını ittirmeye çalıştığımda bana zorla sokulup elimi bırakmamak için direnmişti.
" Karışık mı? Leila'ya Aşkın'ı sevgilin olarak tanıtan kim acaba? Kim daha saçma davranıyor. O çocuğun sürekli Leila'ya instadan yazdığını görüyordum. Leila bir şeyler saklıyordu. Belli hareketlerinden. Seni iyi tanıyorum Duru. Sen daha akıllı bir kızsın. Böyle saçma şeyler yapmaya kalkınca sana oturmuyor.Sen Aşkın'a sevgilim dediğinde sence bu benim umrumda mı? Değil çünkü şurası bana ait anladın mı?" Efecan iki parmağını kalbimin olduğu yere doğru bastırırken onunla göz göze gelmiştik.
" Sana ait değil. Orayı parçalayıp gittin. Orası sadece kendime ait. Paylaşmıyorum kimseyle." elimi bu sefer hızla çekip kollarımı tavırlı bir şekilde birleştirip başımı camdan dışarıya çevirmiştim.
" Sana mı ait? O zaman bana ait olması için ne yapmam gerekiyor doktor hanım.Kalp ameliyatı?" Efecan başını kulağıma doğru getirip fısıldarken sesindeki mutluluğu hissetmemek imkansız gibi bir şeydi. Yüzümde bir gülümseme oluşurken onu hemen bastırmaya çalışmıştım.Yelkenleri suya indirmeye çok çabuk hazırdı yüreğim.Hemen ciddileşmiştim.
" Öyle kolay değil." sesimi düz tonda tutmaya çalışmıştım.Efecan birden başımı tutup "Geldik!" deyip hızla yanağıma bir öpücük kondurmuştu.
"Tatlı tatlı kızıyor ya yiyeceğim şimdi seni pamuk şekeri. Hadi in." neden bugün aşırı modundaydı bu çocuk.Onun sesi benim bile içime işlemiş salak salak sırıtıyordum Taksi parasını Efecan ödedikten sonra taksiden indiğimizde Efecan gelip omzuma kolunu dolamıştı.
" Bugünkü görevimiz prensesimizi mutlu edip şımartmak. Bakalım o kalbini bana nasıl verecek?" Efecan'ın dudakları keyifle gülümserken kolumu bu sefer onun beline dolamıştım. Onunla kavga edip keyfimi kaçırmayacaktım.Bugün prensesler gibi kendimi mutlu edecektim.Birlikte alışveriş merkezine böyle yürürken Efecan uzanıp başımın üstüne bir öpücük kondurmuştu.Bana karşı bu ilgisi aşırı hoşuma gidiyordu.İstanbul'da hiç bu kadar rahat olamamıştık.Keşke her şey böyle gitseydi ve biz böyle bir gün çocuklarımızla alışveriş merkezine gelseydik.Hep onunla bir adım ilerisini düşünüyordum.
" Bu arada derslerin nasıl gidiyor?" Efecan bir muhabbet açmak istiyormuş gibiydi.
" İşte beni mahvettikten sonra kafam hiçbir şeye basmadı teşekkür ederim." Ona biraz mızmızlanmıştım.
