.
-&-
Gözlerimi yavaşça aralamaya çalıştığımda sıcaklığın verdiği hissin bedenime çok tatlı geldiğini hissettim.Bir yerden su kaynama sesi geliyordu.Başımı hafifçe kaldırıp sesin geldiği yere kulak kabartmıştım.Efecan'ın üstsüz bir şekilde tam karşıdaki açık mutfakta bir şeyler yaptığını görmüştüm. Başım yerinden çıkacakmış gibi zonkluyordu.Elim saçlarımın arasına gitti ve tekrar başımı yastığa koymuştum.
Yastık Efecan gibi kokuyordu.Üstümdeki battaniyeyi kendime doğru çekip onu kokladığımda yüzümde hüzünlü bir gülümseme belirdi.O gibi kokuyordu. Dün gece çok ağlamıştım.Bu eve gelene kadar sürekli babamı şikayet edip içim çıkana ağlamıştım.Efecan hiçbir şey söylemeden sadece beni dinlemiş ve sonunda buraya varmıştık.Kendimi halsiz bir şekilde bu yatağa bıraktığımda düşündüğüm tek şey uyumak olmuştu.Şimdi uyanmak bana acı vermişti.Her şeyi tekrar hatırlamıştım. Sonra tekrar başımı hafifçe kaldırıp evin içine göz atmıştım.
Ev ahşaptan yapılmış küçük tatlı bir kulübeye benziyordu. Mutfak ve yatak odası birleşik gibiydi.Tam sağ tarafta şömine yanıyor tüm evi ısıtıyordu.
"Uyandın mı prenses?" Efecan yanıma doğru gelirken elindeki bardaklardan mis gibi kahve kokuları yayılıyordu.O bana doğru gelirken onun vücudunda gözlerimi gezdirdim.Altında gri bir eşofman ortalıkta üstü çıplak dolanması beni biraz germişti.Yataktan doğrulup yatağın başlığına yastık koyup sırtımı dayamıştım.Bacaklarımı bağdaş kurup onun karşıma oturmasını izlerken uykulu bir şekilde esneyip Efecan'ın yüzündeki o tatlı gülümsemeye odaklanmıştım.
"Önce istersen bir yüzünü yıka ayılırsın?"Efecan elindeki bardakları yatağın yanındaki komidine koyarken dediğini yapıp lavaboya gitmek için hareketlenmiştim ki " İyi misin?" Efecan'ın sorduğu soruyla bir an duraksamıştım.Gözlerimiz birbiriyle buluştuğunda zorla gülümseyip " İyi sayılırım."dediğimde yataktan tamamen kalkmıştım.
"Lavabo nerede?" üstümdeki eşofmanları düzeltirken Efecan dalgın dalgın beni izliyordu.Eliyle bir yeri işaret ederken uzanıp hafifçe onun saçlarını karıştırmış onun yanından ayrılmıştım.
Yaptığım şeyin doğruluğunu sorguluyordum.Keşke her şey pürüzsüz ilerleseydi ve bu sorunlar yaşanmasaydı diye düşünmeden edemiyordum. Lavaboya girdiğimde küçük bir çığlık koparmışıtm.
"Ne oldu!" Efecan içeriden seslendiğinde aynadaki yüzüme bakmıştım.
"Yüzüme araba çarpmış gibi! Bu ne!" gözlerim kıpkırmızı olmuş.Ağlamaktan şişen gözlerim yeni güne merhaba demişti bana.İçeriden bir kahkaha dalgası yayılırken onun o melodi gibi sesini duymak hoşuma gitmişti.
"Sen her halinle güzelsin!" tekrar bana cevap verdiğinde aynada tebessüm oluşan yüzüme doğru bakmıştım.Hayır kesinlikle onunla kaçtığım için pişman değildim.Hızlıca kendime çeki düzen verdikten sonra içeriye gitmiştim.Bir gözüm evi tartıp biçiyordu.Çok tatlı bir yerdi burası.Pencereden süzülen ışıklar evin içine muazzam bir hava katıyordu.Dalgın dalgın etrafıma bakınırken gidip Efecan'ın yanına oturmuştum.
"Bu ev çok güzel. Dizaynı çok farklıymış."ben konuşurken Efecan bir eliyle saçlarımla oynuyor onları omzumdan geriye doğru ittirirken parmaklarını boynuma nazikçe sürtüyordu.Bakışlarım ona doğru kayarken onun bakışlarının merakla beni incelediğini fark ediyordum.İçerideki duvar saati tık tık diye ses çıkarırken onunla baş başa kaldığımızı düşününce nefesimi tutmuştum.Bakışlarımı hızla başka bir yöne çevirip "Nereye geldik?" diye sorarken yine gözlerim evin içindeki eşyalarda gezinmeye başladı.Televizyon yoktu.
