-&-
Babamın karşısında Aşkın'la birlikte el ele duruyordum. Annem bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu.Aşkın elimi tutarken benim kadar gergindi.Avuç içlerim sıcaktan ve heyacandan terlemişti.
"Baba ben sevgilimle birlikte Ankara'ya gitmek istiyorum. Kardeşi için." bir anda nefes verirken söylediklerimi o kadar hızlı söylemiştim ki kendim bile ne dediğimi anlamamıştım.Tunahan babamın yanında kaşlarını çatmış sinir sinirli bana bakıyordu.Elinden gelse fırlayıp Aşkın'a kafa göz dalacak gibiydi. Babamın yüzünde hiçbir ifade yoktu.Takım elbiseninin kollarını düzeltmeye çalışırken odada çıt çıkmıyordu. Onun sessizliği kalbime indirecekti. Annem gülümseyerek gözlerimin içine bakıyordu. Sanki bu fikirden oldukça hoşlanmış gibiydi. Bizi onaylayacağını biliyordum. Babam Aşkın'a düzgün bir çocuk demişti. Onun kızacağını düşünmüyordum ama sessizliği tabiki de insanı geriyordu.
"Doğru seçimi yapmana sevindim." babamın içten derin gelen sesiyle birlikte gözlerimiz onunla buluşmuştu.Dudaklarına yavaş yavaş mutluluk aşılanmış gibi yüzündeki ifadesiz hal yerini güler bir yüze bırakmıştı.
"Aşkın kızımı üzmeden umarım birbirinizle iyi anlaşırsınız.Ben senin düzgün birisi olduğunu düşünüyorum.Kızımında seni seçmesine sevindim." babam gerçekten çok sevinmiş gibi duruyordu.Bunun bir oyun olduğunu bilseydi acaba nasıl davranırdı merak ediyordum.
"Şey yeni bir ilişki ama bence Aşkın benim için çok uygun baba. Çok tatlı bir çocuk. Anlayışlı. Yardım sever.Ankara'ya kardeşinin yanına gidecek ve durumu hakkında bir şeyler öğrenecek. Bende onunla gidip böyle bir vakayı hem Aşkın'la birlikte incelemek istiyorum hem de Ankara'yı dolaşmış olurum.Bir de kalacak yer olarak Leila'larda kalacağım.Onu aradım çoktan aslında. Kabul etti. Boş odaları varmış." yine nefes almadan konuşurken bu sefer babamın yüz ifadesi son söylediklerimle birlikte biraz değişmişti. O mutlu ifade kaybolmuş yerini düşünceli bir ifade almıştı.
"Leila'larda mı kalacaksınız?" annem zorla gülümserken sanki bu fikri o da sevmemiş gibi bir ses tonu çıkarmıştı.
"Şey efendim içiniz rahat eder diye öyle bir tercih yaptık. Hem Duru'nun abisi de orada. Sizin içinizde rahat olur." Aşkın her şeyi fark etmiş gibi farklı bir yönden annemleri ikna etme çabalarına girmişti.Ama sorun da burada çıkıyordu. Sorun Efecan'ın orada olmasıydı.
"Onunla barıştınız mı?" annem babamın koluna girerken birbirlerine uzun uzun bakmıştı.
"Barışmadık ama sonuçta kalacak rahat güvenilir bir yer. Hem kardeşi Cem'de rahat eder.Zaten biz Aşkın'la biraz Ankara'yı gezeriz birlikte. Biraz hastane de takılırız. Biraz uzaklaşıp derslerden nefes almaya ihtiyacım var." hangi bahanemin ne kadar işe yarayacağını bilmiyordum. Babam ses çıkarmadan bizim ellerimize bakıyordu. Tunahan üzgün gözlerle benim gözlerimin içine bakarak " Efecan abiyi görürsen söyle ona kızgın olduğumu. Bana söyleseydi bari. Söyle hepimiz ne kadar kırıldık diye.Biz abi kardeş gibi büyüdük. Bir anda çekip gitti." sinirli bir ses tonuyla söylenip odadan çekip gitmişti.Annem onun arkasından bakarken herkesin yine keyfi kaçmıştı.
Efecan'la ilgili bir sorun yaşandığında hiçbir şey doğru düzgün gitmiyordu.İki aile için bile çok sıkıntı bir durumdu.
"İki günlük mü?" babam derin bir nefes alıp gözlerini hızlı hızlı kırpıştırmıştı.Ellerini saçlarına sokup hızla karıştırdı.
"Evet efendim. Zaten Kemal hoca dedi. Bizi oradaki bir doktora yönlendirdi. Hem Duru içinde güzel bir çalışma olacak.Böyle şeylere çok ilgili gerçekten. Kardeşimle ilgilenmesi de ayrıca hoşuma gidiyor. Çok saf kalpli bir kızınız var." Aşkın babamın karşısında bal yalamış gibi nasıl tatlı tatlı konuşuyordu öyle. Görende yüzde yüz suçsuz sanırdı kendisini.İbrahim hocanın odasına girerken de böyle iyi rol kesseydi o zaman o belgelerin fotoğrafını çekme zamanım olabilirdi.
