"Boşver Aşkın onun hakkında konuşmak istemiyorum.Senin dedemle görüşmen nasıl gitti? Bana onu söyle.Bugün gerçekten kafamı başka şeylere yormaya ihtiyacım. Aşk konuları konuşmak istemiyorum sanırım." derin bir nefes verdiğimde yine içimde ağlama hissi birikmişti.Bir hap atıp her şeyi unutmak istiyordum.En azından acım dinene kadar.
"Dedenle güzel geçti.Kardeşimi götürmedim. Ön görüşme yaptık.Hatta o sırada birisiyle tanıştım.Aslında ben seninle bugün bir şey konuşacaktım.Biraz benimle ilgili bir şeyler dinlemek ister misin? Kafamın içi biraz dolu." Aşkın'ın bugün biraz dalgın olduğu belliydi.Kendi sorunları var gibi gözüküyordu.Onun neşeli hallerini de hatırlıyordum. Kesinlikle bugün farklıydı.
"Anlatmak istersen dinlerim." şu an başka bir şeyler hakkında konuşacaksak her konuya açıktım. Yeterki bir şeyleri unutayım.
"Sence başka birinden hoşlanabilir miyim? Yani onu kaybettikten sonra bağlanmak kolay değil birine ama ben sanırım birinden çok etkilendim." Aşkın'ın bakışları benim bakışlarımla buluşmuştu.Düşünceliydi.Nasıl söyleyeceğini bilemiyordu sanki. Gözlerini hızlı hızlı kırpıştırdı. Biraz gergin gibiydi. Onun sorusuna nasıl cevap vereceğimi tam olarak bilemiyordum. Ama benden bir cevap bekliyordu.
"Bilmiyorum gerçekten bazı şeyler aşk mı yoksa takıntı mı bilmiyorum Aşkın. Birinden vazgeçmek diğer kişiyi sevmek. O kızı kaybedeli uzun zaman oldu değil mi? Belki yeni birini sevmek ihanet gibi gelebilir ama bilemez insan kimi seveceğini değil mi? Ben de çok utanmıştım onu sevdiğim için. Kaçtım sevgimden o zamanlar. İnkar ettim. İnkar ettim ve sonunda inkarlarım gelip tekrar beni buldu. Tokatladı defalarcasına. Hatırla beni dercesine. Acıttı canımı. Yaktı yüreğimi." bankın üstüne dizlerimi kırarak ayaklarımı çıkarmıştım. Kollarımı bacaklarıma sarıp çenemi dizlerime yerleştirmiştim.Düşünceliydim.
"Dün gece biriyle birlikte oldum Duru. Saatlerce onunla konuştum.Anlattı hissettiklerini.Tatlı bir muhabbeti ve güzel bir gülümsemesi vardı.Ama yaralarla doluydu o güzel kalbi. Kurtar beni dedi.Yüreğimdeki acıdan kurtar beni. O yalvarışlarına kandım. Ölüyorum dedi. Sevdiğim kişi beni sevmiyor benimle birlikte olmak istemiyor diye feryat etti.Ona bir o kadar yakınım bir o kadar da uzağım dedi.Zorluyorum onu dedi.Güzel değil miyim dedi? Hiç mi beni sevmeyecek dedi.Öleceğim.Vaktim kısalıyor dedi.Dün dedenin yanından ağlaya ağlaya çıkan bir kıza öyle bir vuruldum ki hüznü benim yüreğimi mahvetti. Arkasından koştum.Nedensizce ayaklarım beni ona doğru sürükledi.Onu birden kolundan tutup ağlama dedim. Ağlama bir çözümü vardır seni kurtaracağım dedim.Ölüyorum dedi tekrar umutsuz bir şekilde. Ne oldu dedim? Anlatmaya başladı. Kaç aylık ömrü kaldığını söyleyince yüreğime bir şeyler saplandı.Kaybettiğim o kız aklıma geldi.Bu kızın güzel gözlerinden yaşlar dökülürken kızı kurtarmak istedim. O yaşlar dökülmesin istedim."Aşkın'ın gözleri dolmuştu.Ben ise sadece Aşkın'ın bana böyle bir şey anlatacağını asla düşünmemiştim.Elleri saçlarına gitmiş oradan ensesine doğru kaymıştı. Dokunsam ağlayacaktı sanki.
"Sonra kız elimden tutup beni otel odasına götürdü. Doktorsan beni iyileştir dedi. Beni bu acıdan kurtar dedi.Bulanıktı düşünceleri.Ben ise takıldım peşine.Elleri sıcacıktı.Hiçbir kızdan bu kadar etkilenmemiştim.Benimde düşüncelerimi bulandırdı.Onu iyileştirmek istedim.Kalbini...İçimde geçmişten kalan bir pişmanlık vardı.Birini kaybetmiştim ve birini daha kaybetmek istemedim.Onu kurtarmak istedim.Saatlerce onunla konuştum.Ankara'ya gidecekmiş tedavi görmek için.Aslında bir umut yokmuş ama sevdiği çocuk onu ikna etmiş.O da o çocuğa şart koymuş.Onunla birlikte giderse tedaviyi kabul edecekmiş.Bu kız ölene kadar onunla birlikte olmak istediğini söylemiş.Çocuğu sürekli zorlaması pek hoş değil ama sanırım o çocuk da kızın durumuna dayanamıyor.Öleceğini bildiği için istediklerini yapıyor.Bir kaç kere intihar etmek istemiş kız. Kendi söyledi. Psikolojik olarak sorunları var. Ama bazı şeyleri saklıyor.Böyle biriyle uğraşmak gerçekten zor. Onun hikayesini dinlerken ondan etkilendim.Saçma bulacaksın ama onu diğer çocuktan daha fazla kurtarmak istedim.Sonra kız ağlarken birden beni öpmeye başladı. Kurtar beni ve benimle birlikte ol dedi ve tekrar dudaklarını dudaklarıma dayadı. Kendimi frenlemedim. Kendimizi kaybettik. Bana öyle güzel dokunuyordu ki bir yandan şikayet ediyordu.Sevdiğim çocuk benimle birlikte olmuyor diye.Nasıl böyle bir kızla olmaz diye içimden geçirdim.Öyle güzel dokunuyordu ki insanın kalbine...Beni kurtar dedikçe ona daha fazla sahip olmak istedim. Onu rahatlatmak istedim. Yıllar sonra bir kızdan etkileniyorum ve o güzel birlikteliğimizden sonra sabah bir bakmışım yanımdan kaybolmuştu. Garip acı verici bir histi. Aynı anda tüm duyguları bu kızda yaşamıştım. Sadece geriye bir not bırakmıştı." dinlediğim şeyle birlikte bir anda ayaklanmıştım.Aşkın elini cebine atıp o notu çıkarırken gözlerim dolmuştu.O Leila olmalıydı. Evet o kesinlikle Leila'yı.Buna inanmak istemiyordum.Leila ölecek miydi? Dedem Leila'nın durumunu biliyordu ve kimseye söylememiş miydi? Ve Efecan'da bunu biliyordu.
