Resim Efecan/ şarkı
Karşılıklı kahvaltı yaparken birbirimize aşkla bakıyorduk. O benim ağzıma bir şey uzatırken karşı çıkmadan verdiklerini yiyordum. Bir dirseğimi masaya elimi çenemin altına yerleştirip ağızımdaki üzümü çiğnerken onu doya doya izlemenin keyfini çıkarıyordum. Yüz hatlarında bir gezintiye çıkmıştım. Gerçekten çok yakışıklıydı.Bu muazzam suratı nasıl böyle özel sipariş üzerine kalemle çizilmiş gibi bir portreyi anımsatıyordu. Bu manzara hiçbir yerde bulamayacağım kadar eşsizdi. Onu hiç böyle doya doya izleyememiştim önceden. Şimdi fırsatım varken değerlendirmeliydim. Bu anın keyfini çıkarmalıydım.
Bir tane daha üzüm uzatırken dudaklarımı hafifçe aralayıp üzümün ağzımdan girmesine izin verirken Efecan'da benim gibi beni izliyordu.
" Çok güzelsin..." fısıldarken yüreğime dokunuyordu. Dudaklarından sanki bal damlıyordu.Ağzıma üzümü bıraktıktan sonra sessizce dudaklarıma gözlerini dikmişti.Duygularımızım birbirine akacağı ana kaynağı izliyordu.Dudaklarımı...Bende bir tane üzüm alıp onun dudaklarına uzatırken o başını ileriye doğru uzatıp bana yardımcı olmuştu. Üzümü ağzına kolayca bırakmıştım.
" Rüyada gibiyim. Beni kimse uyandırmasın. " derin bir iç çekip uzanıp Efecan'ın yanağına dudaklarımı bastırmış teninin kokusunu da içime çekerek onu öpmüştüm. Lütfen hep yanımda kal diye dua ettim içimden. Lütfen hep benim ol. Lütfen hep bana bak. Çocuklarımın babası ol. Sadece benim ol. İçimden güzel hisler akıp gidiyordu. Babamla hemen sorunumuzu halledip onunla evlenmek gerçekten birlikte onunla yaşamak istiyordum.
" Babamla sorununuz ne? Seni çok severdi?Bunu en kısada zamanda çözmemiz gerekiyor. Böyle olmaz Efecan. " konuyu tekrar açtığımda Efecan bu konunun açılmasını istemiyormuş gibi masadan kalkmıştı. Gidip yatağın yanındaki dolaptan bir silah çıkarmıştı.
" Hadi antrenman yapalım. Üstüne kalın bir şeyler giy." o silahını ayarlarken bir an o günkü silah patlama sesi kulaklarımda yankılanmıştı. Leila'nın bana silah çekişi aklıma geliyordu. Elim belimin yan tarafına doğru gitmişti. İlk kez vurulmanın ne demek olduğunu öğrenmiştim. Hayır korkmuyordum. Korkmuyordum ama bana iyi bir ders olmuştu. Ayağa kalkıp mutfaktaki lavaboda ellerimi yıkayıp sonra kurulamıştım.
Efecan birden silahı bana doğru tuttuğunda hiçbir tepki vermeden sadece ona bakmıştım. Efecan'ın bu hallerine alışmıştım. En azından silah onun elinde daha güvende duruyordu. Sadece yanlış kişilerin eline geçmese daha iyi olurdu.
" Deneme mi yapıyorsun? Bu kızı ikinci kez vursam ne kadar çabuk ayağa kalkar diye?" artık o silahtan eskisi kadar korkmuyordum. İnsan bir şeyi göre göre alışıyordu sanırım. Tabi kişiden kişiye göre de değişirdi.
Dedemle ilk ameliyata girdiğimizde hayatımda bir kez korkmuştum ama aksine yaşanan olumsuzluklar beni daha güçlendirmiş daha soğukkanlı olmaya başlamıştım. İlklerim zor oluyordu ama sonra daha sakin kalabiliyordum. Bir şeylere alışmam gerekiyordu. Alışırsam da kolay kolay bırakamıyordum. Bağımlılık yapıyordu.
" Vurulduğunda ne hissettin?" biraz zaman geçince Efecan silahı başka bir yöne doğru tutmuştu.Silahın sağına soluna bakarken ben de onu izliyordum.
" İlk başta bir şey hissetmedim aslında. Hastanede biraz sıkıntı çektim. İyileşme süresinde. Aslında şeyi merak etmeye başladım. Kurşunların insan bedeninden nasıl çıkarıldığını. Bu ameliyatlara girmek isterdim. İyi bir şey sayılmaz ama öğrenmek isterdim. " bir yandan konuşup bir yandan Efecan'a doğru yürürken o silahı tekrar bana doğru çevirmişti. Olduğum yerde durmuştum.
" Burdan kurşun çıktığında..." silahı tutmadığı elini silahın önünde koymuş sonra hiza almaya çalışırken sıkıntıyla iç çekip silahı beline yerleştirmişti. Benim yanıma gelip " Bakalım o mesafeden ve o açıdan nereye gitmiş bu kurşun?" Sweatshirtümün alt kısmından tutup yavaşça kıyafetimi yukarıya doğru sıyırırken onun ne yaptığına bakıyordum. Elini karnımda gezdirirken bir şeyler arıyormuş gibi yapıp ciddi durmaya çalışıyordu. Karnımın her metre karesine dokunurken tenimde bıraktığı hisle geriliyordum.
