Resim Aşkın
Leila
Başımı kaldırdığımda her tarafım tutulmuştu sanki. Saçlarımın arasında gezinen parmaklar hissediyordum. Tunahan sayesinde biraz uyuyabilmiştim sanırım. O saçlarımla oynadıkça tekrar uykum geliyordu. Uyuyup her şeyi unutmak istiyordum.
" Biraz acıktım bu yüzden buraya pizza söyledim. Sen uyurken çok deli uyuyorsun beni resmen dövdün Leila." Tunahan konuşunca birden şaşkınlıkla başımı kaldırıp ona doğru uykulu uykulu bakmıştım.
" Öyle mi uyuyorum? Nasıl uyuyorum?" Daha önce hiç kimseyle böyle sarmaş dolaş uyumamıştım ki. Yatakta tek uyuyordum.
" Gözümü çıkaracaktık. Bir ara kulağımı kopartacaktın. Sanırım acıktın." o ciddi bir şekilde konuşurken hala dediklerine inanamamıştım.
" Sen ciddi misin ya?" benimle mi uğraşıyordu acaba şu an.
" Cidiyim bak kulağıma bak boynumdaki diş izlerine. Ne zamandır doğru düzgün bir şey yemiyorsun?" Tunahan eliyle tendeki diş izlerini gösterdiğinde onun üzerinden kalkmaya çalışırken Tunahan doğrulmaya çalıştı. Yavaşça kayıp onun bacaklarına ata biner gibi oturduğumda onunla yüz yüze gelmiştik.
Elim Tunahan'ın kızarmış kulağına ve boynuna kaydı. Gerçekten aç kurt gibi çocuğu ısırmıştım.
" Ben gerçekten hiç biriyle yatmadım bilmiyorum. Yani ne yaptığımı da bilmiyorum. Acıkmış olabilirim. Özür dilerim canın yandı mı? " nasıl dikkatli olmalıydım bilmiyordum.
O sırada kapı çalmıştı. Onun üzerinden yavaşça indiğimde Tunahan kendini toparlayıp gidip ceketinden para almıştı. Daha sonra kapıya doğru giderken uyku sersemliğimi üstümden atmaya çalışıyordum. Kapıda sesler duydum. Kısa bir süre sonra Tunahan elindeki torbayla içeriye gelmişti. Yemek kokuları odanın içine yayılırken hem iştahım yok gibi hem var gibi hissetmiştim. Elimi karnıma getirip istemsiz bir şekilde ekmek ve sucuk kokusunu içime çekmiştim.
" Ben bir elimi yüzümü yıkayıp geliyorum." Tunahan'a seslenip ilk lavaboya gitmiştim. Aynada kendime bakarken birden aklıma Efecan abinin bana silah çektiği anı hatırlamıştım. Onun mekanında lavaboya girmiştim ve başıma silahı dayayıp beni korkutmuştu. Onunla aynadan göz göze gelmiştik. Hala o gülümsemesini hatırlıyordum. Burada ne arıyorsun diye sormuştu. Aslında o gün Tunahan'ın ne yaptığını sormaya gitmiştim. Silahı kaçamadan çekip telefonunu bana uzatmıştı. Sanki dün gibi hatırlıyordum. Senin için onun videosunu çektim demişti.
Tunahan Duru ile kavga ederken onların videolarını çekmişti aslında. Benim için değil Duru'yu daha fazla izleyebilmek için kızın her videosunu çekiyordu. Ama şimdi o yoktu. Hastanede onun cansız yatan bedenine baktığımda bayılmıştım. Esra ablaya zaten direk sakinleştirici iğneler vurulmuştu. Alper amca hastaneyi ayağı kaldırmıştı. Bu büyük aile darmadağın olmuştu birden. Efecan niye niye her şeye karışmak zorundaydın? Yüzüme su çarpıp kendime gelmeye çalıştım. Ağlamayacaktım. Biraz güçlü durmam gerekiyordu.
Ben içeriye girdiğimde Tunahan poşetleri açmış her şeyi hazır etmiş gibi görünüyordu ama ellerini birbirine kelepçelemiş dalgın dalgın masanın üzerine bakıyordu. Yemek umrunda değil gibiydi. Sanki başka bir dünyadaydı.Onun yanına gidip yavaşça oturdum. İkimizde pizzalara bakıyorduk. Bu pizza gibi bir bütündük. Her şey çok güzel görünüyordu. Görünüş harikaydı ama gidişat aynı şu şekildeydi. Elime bir pizza alıp ağzıma soktuğumda gözlerim dolmuştu. Böyle bir parçamız bizden kopup gitmişti işte.
" Efecan abi pizza yemeye bayılırdı. Böyle hızlı hızlı yerdi. Sanki önünden yemeği birisi çalacak gibi. Şimdi burada olsa oğlum ne bekliyorsan gömül gömül valla sana bırakmam derdi." Tunahan yine Efecan abinin konusunu açınca ısırdığım lokma boğazımdan geçmemişti. Yutkunamamış deli gibi öksürmeye başlamıştım.
