Resim Duru
-&-
Yakalandığımız anı düşünürken amfide oturmuş ders dinlerken kendi kendime gülümsüyordum. Hatta hocanın anlattıklarına konsantre olmayı bırakmış Efecan'la yaşadığımız güzel anları aklımdan geçiriyordum.Alper abinin tepkisi aklıma geldikçe elimi ağzıma koyup gülmemeye çalışıyordum.Çok fena yakalanmıştık.Piç kuruları demişti bize.
Telefonuma bir bildirim gelince gözüm ona kaymıştı.Aşkın mesaj gelmişti.Kendimi toparlayıp dersi dinliyormuş gibi yapıp sonra gelen mesaja doğru bakmıştım.
-Salak salak sırıtmayı bırak derse odaklan. Bir de ders çıkışı beni bul. Bir şeyler duydum.-
Mesajı okuduğumda başımı kaldırıp camlı sınıf kapısına doğru bakmıştım. Aşkın küçük camdan bana doğru bakıyordu.El sallayıp oradan ayrılırken gözlerim onun gidişini takip etti. Dünkü olay hakkında bir şey mi duymuştu acaba? Bu konu hala kafamı tırmalıyordu. Sabah hastaneye geldiğimde bir çok profesör bana soğuk davranmıştı. Hatta bazıları nedensizce bana kızmıştı. Dersin bitmesini beklerden bir yandan bir şeyler düşünüyordum. İbrahim hoca benden bir şeyler saklarken böyle oturup onların benim arkamdan bir şeyler çevirmelerine izin vermezdim.Bir şeyler yapmalıydım.
Ders bittiğinde Aşkın'ı İbrahim hocanın odasının önüne çağırmıştım.Oraya gittiğimde onu beni odanın önünde beklerken görmüştüm.Bir yandan saatine bakıyordu. Bugün Aşkın'da bir farklılık vardı. Saçlarını düzgünce taramış beyaz önlüğünün altına düzgün bir şeyler giymişti.Bir buluşmaya gidecekmiş havası vardı.Onun yanına yaklaşınca hemen kolundan tutup onu kapının önünden uzaklaştırmıştım.
"Ne oldu?" o şaşırmış benim surat ifademe bakıyordu. Koridordan gelen geçen insanlara bakarken kimsenin duyamayacağı bir şekilde " Şimdi İbrahim hocanın odasına birlikte giriyoruz ve sende ona bir şey sormak için onu dışarıya çıkarıyorsun. Ben o sırada odasındaki belgelere bakacağım.Dün ne olduğunu öğrenmem lazım." planımı Aşkın'a açıklarken aşkının göz bebekleri iyice büyümüştü.
"Kızım yakalanırsan bak daha kötü olur. Bu arada suçlama şu ölen hastanla ilgiliymiş."Aşkın'ın korkup korkmadığını anlamamıştım. Ne ile ilgiliyse onu bulacaktım.Benim bir suçum yoktu sonuçta. Hocaların bana cephe alması sinir bozucuydu.
"Ya yakalanmayız.Hadi hoca seni seviyor zaten. Azıcık oyala işte.Korkuyor musun?" onu dürterken o da bana zorla gülümsemişti.
"Ondan korkmuyorum. Ben senden korkmaya başladım.Yakalanırsan karışmam bak. Bugün dedenle görüşmem var. Beni engelleme kardeşim için konuşmaya gideceğim."sesi endişe doluydu. Dedem sonunda onun için görüşme ayarlamıştı demek ki. Buna sevinmiştim. Umarım güzel sonuçlar alabilirdi kardeşi için.
"Taman bir şey olursa ben suçu üstlenirim. Bari o zaman suçlu olurum. Böyle hiçbir şey yapmadan suçlanmak da bir garip yani.İbrahim hoca bir şeyler saklıyor." Efecan'ın dediği gibi hastane çok da masum bir yer değildi. Bende sanırım masum olmasam iyi olurdu. Sevdiceğimin uyarısını dinleyip onun kadar cesaretli olup bir şeyler yapmalıydım.
"Hadi giriyor muyuz? " kendime çeki düzen verip önlüğümü düzeltirken Aşkın da derin bir nefes almıştı.
"Ne soracağım peki?" sesi biraz gergin çıkmıştı.
"Bilmiyorum. İşte kardeşinin sorunuyla ilgili bir şeyler sor.Çok önemli falan de. Yalnız konuşmak için onu dışarıya çıkar." ona akıl vermeye çalışırken elimdeki kitapları diğer tarafa geçirmiştim.
"Duru adamın odası.Böyle söylersem biz değil sen çıkarsın odadan. Biz çıkalım sen kal Duru diyecek hali yok!" Aşkın gayet mantıklı konuşmuştu. Bir şeyler düşünmeye çalışırken İbrahim hocanın sigara içtiği aklıma gelmişti.
