Resim/Şarkı
"Leila sen ne dediğinin farkında mısın?" nedense bir anda nefes alamamıştım.
"Gel şöyle otur." Leila benim kolumdan tutup koltuğa doğru götürürken ayaklarımın titrediğini hissediyordum.Bunlar büyük bir şaka olmalıydı değil mi? Leila'nın elindeki belgeleri tekrar alıp bakmıştım.Hayır Leila deli değildi.Bu kesinlikle kanıtlanmıştı.Koltuğa oturduğumuzda görevli içeriye gelmiş ikimize merakla bakıyordu.
"Şey bir bardak su getirir misiniz? Fazla yorgunluktan kendini kötü hissetti. Biz biraz dinlenelim.Sonra gelinliklere bakmaya devam ederiz." Leila kısaca durumu toparlamaya çalışırken görevli onu başıyla onaylayıp yanımızdan ayrılmıştı.
"Sana her şeyi anlatacağım. Bana deli raporunu aldıran da oydu. Seni deli gibi seviyordu ve babanla sürekli sürtüşüyorlardı.Sonunda artık farklı oyunlar oynamaya başladı Efecan.En son seni yaralamamı istemişti.O zaman seninle evleneceğini söylemişti..." Leila hızlı hızlı bir şeyleri anlatmaya çalışırken görevli kadın içeriye gelmişti.Bana su uzatırken kadına doğru kısa bir bakış atmıştım.Suya uzanırken ellerim titriyordu.
" İyi misiniz?" görevli kadın şaşırmıştı.
"İyim sadece fazla yorgunluk. Geçer şimdi. Çantamda çikolata var onu yiyeceğim." kadının hemen yanımızdan gitmesini istiyordum.Daha duyduklarımı hazmedememiştim. Kadın yanımızdan ayrıldığında Leila ellerimi tutmuştu.
"Ben gerçekten özür dilerim.Seni incitmek istemedim anlıyor musun? Tamam seni biraz kıskandığım doğru.Güzelsin başarılısın ailen çok mutlu falan ama seni vuracak kadar sana kin falan beslemedim.Yani ben gerçekten böyle biri değilim.Efecan'ında neden böyle bir şeye başvurduğunu bilmiyorum.Çaresiz gibiydi.Ama ben bu oyundan çekilmek istiyorum.Zaten ben gerçekten Tunahan'dan hoşlanıyorum.Aşkın sana ne yalan söyledi bilmiyorum ama onunla birlikte olmadım.Ece ise... Ece'de düzgün bir kız değil gerçekten.Onun kim olduğunu öğrendiğim de Tunahan'a bir şey olmasından korktum.Yani bunu şimdi sana niye söylüyorum dersen..." Leila'nın ağzına elimi uzatıp onu susturmuştum.
"Dur artık.Daha fazlasına katlanamayacağım." kalbim param parça olmuştu.Birde benim için endişelendiğini söylemişti Efecan.Onun korktuğunu düşünmüştüm.Eğer bu doğruysa benim acı çekmeme nasıl göz yummuştu?İnsan sevdiğine zarar verir miydi? Onu incitir miydi?Kafama çekiçle vuruyorlarmış gibi ağrımaya başlamıştı.
"Ses kaydını dinlet..." sesim zar zor çıkmıştı.Bunu Efecan'ın ağzından duymam gerekiyordu.Biri iki eliyle boğazıma yapışmış gibi nefes alamıyordum.Leila hemen telefonunu çıkarırken onun elini tutmuştum.
"Ya da dinletme.Duymak istemiyorum." diğer elimle başımı ovalamaya başlarken yerimden kalkıp derin bir nefes almaya çalıştım.
"Ben gidiyorum.Beni rahtasız etmeyin.Düşünmem gerekiyor." ayaklarım titrerken çantamı alıp gelinlik mağazasından çıkıp zar zor çıkabilmiştim.Bayılacak gibi hissediyordum.Ağlamamak için boğazıma sürekli sert bir baskı yapıyor gözlerimden akacak yaşa karşı içsel bir mücadele veriyordum.
Bir taksi durduğumda kendimi zar zor onun içine sürüklemiş ve bırakmıştım.Şoföre sadece devam et demiştim.Nereye gideceğimi bile bilmiyordum.Yalanların içinde kaybolmuş yönünü şaşırmış bir ürkek ceylan gibiydim.Etrafım avcılarla doluydu.Kaçacak bir delik arıyor gibi hissediyordum.Ama konuşmam gereken bir kişi daha vardı.Aşkın.Telefonumu zar zor çantamdan çıkarıp onu aramıştım.Telefonu kulağıma dayarken ellerim titriyordu.O telefonu açar açmaz ilk sorduğum soru "Nerdesin?" olmuştu.
"Hastanede." kısa bir yanıt verdiğinde telefonu yüzüne pat diye kapatmıştım.Hastanenin adresini taksiciye söyledikten sonra Aşkın'a buluşmak için kısa bir mesaj atmıştım.Pencereden dışarıya bakarken gözlerim dolmuştu ve elim vurulan yerime doğru gitti.Leila'ın sözleri aklıma geliyordu.Seni Efecan vurmamı istedi demişti. Birlikte olmamız için gerçekten bu şart mıydı? O kadar mı gözü kör olmuştu.Beni incitecek kadar mı kafayı yemişti.Hayır ben onun öleceğini düşünürken bile kalbim sıkışırken o beni vurduruyordu. Bu ne demek oluyordu?Böyle bir ilişki istemiyordum.Birbirimize zarar verecek bir ilişki istemiyordum.Peki babam bu yüzden mi Efecan'a silah çekmişti? Beni vurdurmak istediğini babamda mı biliyordu? Babam bazı şeylerin karşılığını her zaman vermek isterdi. Kısasa kısas sevdiği şeylerden biriydi.Bir kaç kere buna şahit olmuştum.
