İnsanı yaşatan hayalleridir.
İnsanı öldüren gerçeklerdir.
Ben hayallerim ile yaşarken gerçekler ile öldüm.
"Dağı taşı sikesim var bugün." seslice konuşup yerdeki taşlardan birine tekme attım.
"Yok dağı taşı değil ilk önce Ladinleri sikicem."
Offlayarak üşüyen ellerimi ceplerime soktum. Bizim spor salonunun kapısını tekmeleyerek açıp girmem herkesin dikkatini çekmişti ama sinirli bir Kartal'ı hiçbir güç ve kuvvet tutamazdı.
Soyunma odasına gidip üzerimi nasıl değiştirdiğimi hatırlamıyorum ama değiştirip elime voleybol topunu almıştım işte. Daha antrenmana saatler vardı. Benim bir şeylere vurma ihtiyacım fazla olduğu için erkenden gelmiştim.
"Bu dün ki adam için."
Sol elim ile topu havaya atıp sağ elim ile sert bir smaç bastım. Top seslice karşı tarafa giderken elime başka top aldım.
"Bu Ladinlerin beni keşfetmesi..."
Topu havaya atarken gözlerim birine takılıp kaldı. Havadan kafama düşen topu bile engelleyemedim o an.
Çınar Ladin giriş kapısında tüm ihtişamı ile duruyordu.
"Siktir..."
Çınar Ladin giriş kapısından içeriye doğru adım attı. Üzerinde oduncu gömleği tarzı kahverengi ve yeşil tonlarında bir ceket vardı. Altında siyah kargo pantolon, ayağında cat açık kahverengi tonlarında bir bot vardı. Boynundaki kolye her adım attığında sallanıyordu. Bana doğru geliyordu. Aklımdan kaçma planları yapan tarafımı bir anda durdurdum. Eğer size doğru gelen bir Messi, Michael Jordan, Lewis Hamilton, Rafael Nadal, Regla Torres ya da Sergio Dutra varsa o an yapmanız gereken öylece durmak olmalı.
Adamın öyle bir aurası vardı ki olduğum yere çivilenmiştim. Bana doğru gelip önümde duran az önce kafama düşen voleybol topunu eline almak için eğildi. Topu eline alıp sağ kolunun altına aldığında bu anın cidden yaşanıp yaşanmadığına emin olmak için yumruklarımı sıktım. Gözleri benim gözlerimi bulduğu anda yüzünde samimi bir gülümseme oluştu. Hatta dudaklarının kenarında bir güneş doğdu bile diye bilirdim.
"Merhaba" boşta kalan elini bana doğru uzattı. "Ben Çınar, sen de Kartal olmalısın."
Boşta kalan eline kaşlarım çatık bir şekilde baktım. Cidden bunu hak eden bir insan mıydım? Ladin spor da oynamayı Çınar Ladin ile aynı formayı giymeyi hak ediyor muydum? Kaşlarım çatık bir şekilde onun havada kalan eline bakmayı sürdürdüm. Gözlerimi elinden çekip onun yüzüne çıkardığımda bu adamın koca bir ego yığını olduğuna emindim ama o yüzü yok mu? O hiç bir kötülüğe bulaşmamış gibi parlayan yüzü. Her şeyi engelliyordu.
"Gerçekten beni ikna etmek için onca yolu gelmeye değ..."
"Değer hatta değdi."
Kolunun altındaki topu bana doğru uzattı. Elini sıkmayacağımı anlamış olmalıydı.
"Buraya gelene kadar hiç voleybol oynarım diye düşünmemiştim."
Topu elinden alırken o tekrar eğildi ve ayağındaki botları çıkarmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
volleyball men - bxb
Fanfiction[TAMAMLANDI] Usanmaz Yenilmez O sadece güler Hep hissiz aşık Hiç görmez kendini ama Suçlar o herkesi Pişmiş arsız Kibirle bir tepeden izler durur Cahil anlayacak gibi İnandım soyundum yine Gafil avlayacak beni Dur o ellerini Bi' ruhumdan çek Çek yo...