[TAMAMLANDI]
Usanmaz
Yenilmez
O sadece güler
Hep hissiz aşık
Hiç görmez kendini ama
Suçlar o herkesi
Pişmiş arsız
Kibirle bir tepeden izler durur
Cahil anlayacak gibi
İnandım soyundum yine
Gafil avlayacak beni
Dur o ellerini
Bi' ruhumdan çek
Çek yo...
Fic'de geçen bütün şarkıları topladığım playliste spotify hesabımdan ulaşabilirsiniz.
Tüm şarkılar Çınar Ladin'in playlistinden olduğu için playlistin adı "LADİN" dir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
------
Denizim ben batık aşklarla dolu
"Takım arkadaşı olmamızdan rahatsızım."
Devrim kapıyı kapattığı anda söylediği cümle tam olarak buydu. Onu duyan Can Polat ayakkabısını giyerken sorusunu yöneltti.
"Neyden rahatsızsın kardeşim?"
Devrim hemen onun yanında olan dolabının oturma yerine oturdu. "Boş ver Polat Alemdar, bana su ver. Boğazım kurudu, yemin ediyorum aklım gidiyor bir hoş oluyorum ben ya." Devrim gözlerini ellerine diktiğinde ellerinin titrediğini görüp ellerini yüzüne bastırdı. Yavaş yavaş mahvoluyordu. Yüzünü ovuşturup bir elini çenesinin altına yerleştirdi. Alt dudağını sarkıtarak boşluğa dikti mavi gözlerini. Ne oluyordu ona?
Can Polat ona doğru bir su şişesi uzatırken Devrim, Can Polat'a dönmeyince Can onun için su şişesini açıp tekrar uzattı. Devrim bu sefer ona dönüp su şişesini elinden aldığında Can Polat onun her an ağlayacak bir ifade de olduğunu gördü. Devrim birkaç yudum su içip mızmızlanarak Can Polat'ın kaslı koluna yapıştı. "Ah!! Tırnakların batıyor it herif." Can Polat kolunu ondan kurtarmaya çalışsa da bu sefer Devrim omzuna kafasını gömmüştü. "Oluum.." Devrim'i kafasından ittirmişti. Aynı şeyi Çınar'a yapsaydı Çınar hiçbir tepki vermezdi çünkü Çınar onun ahtapot gibi koluna yapışmasına hem alışık hem de dirense de Devrim'in kolunu bırakmayacağını biliyordu. Can Polat'ta onu ittiremeyeceğini biliyordu ama gene de deniyordu. Devrim bir eli ile Can Polat'ı tutmaya devam ederken diğer elindeki açık duran su şişesini dudaklarına götürüp içmeye başladı.
"Kanka Kartal'ın sorunu neymiş öğrendin mi?" Soyunma odasına giren Oğuzhan, bir Can Polat'a birde Devrim'e baktı. Devrim, Can Polat her an kaçacakmış gibi onun kolundan tutmasına sırıttı.
Devrim, Kartal'ın adını duyması ile içmekte olduğu şişeyi dudaklarından çekmeyip içebildiği kadar suyu içmeye başladı. O kadar çok içmişti ki şişenin sonunu gördü. Aynı zamanda şişeyi büküyordu. Dudaklarının yanından sular akmış üstü ıslanmıştı. Biten su şişesini bir eli ile sıkıp dudaklarından uzaklaştırdı. Elinin tersi ile ağzını sildi. Soyunma odasındakilerin onun bu halini asla garipsemediler.
"Bilmiyorum kankaa söylemedi."
"Lan o kadar içeride kaldınız ben dertleşiyorsunuz diye içeri girmedim. Çişim var, çekilin!"
Oğuzhan koşarak tuvaletlerin olduğu alana geçtiğinde Devrim elindeki şişeden hırsını almak için sıkmaya ve çevirmeye başladı. Can Polat ve Atakan onun bu halini öylece izlediler. Devrim şişenin canını çıkarıp karşısında duran Kartal'ın dolabına doğru fırlattı. "Sikicem dağı taşı ya."
Can Polat'a geri dönüp onun koluna saldırdığında Can Polat bu sefer onu ittirme girişiminde bulunmadı. İstediğini yapabilirdi tipsiz herif.
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
