volleyball men - bxb

Altı

Zehirlediğiniz her insan

Günün birinde sizi zehirleyecek

İçimden dışımdan sık sık tekrarlıyorum "Bir gün seni zehirleyeceğim"

Abimin arkadaşları ile buluşmak için hazırlanıyordum. Üzerimdeki pijamaları çıkarırken aklıma yine yersiz düşünceler geldi. Üzerimde sadece boxer ile kaldığımda aynadaki görüntüme baktım. Kendimi her nerede olursa olsun her zaman bu şekilde çırılçıplak kalmış gibi hissediyorum. Bu yüzden kendimi korumam gerektiğine inanıyorum. Kendi kendime oluşturduğum savunma mekanizması olarak böyle davranıyordum.

Her insanın davranışlarının bir sebebi olduğu gibi benimde vardı.

Abimin arkadaşları ile buluşmak benim için her zaman sorun oluyordu. Aslında onları seviyordum. Sadece aralarında bir kişiyi sevmiyordum. Ortamda sadece bir kişiyi sevmemek tüm büyü bozuyordu.

Altıma siyah şortumu, üzerime beyaz bol bir tişört geçirdiğimde tişörtümün üzerindeki ayıcık desenine bakıp hafifçe gülümsedim.

"Kartal! Hadi lan!"

Gülümsemem her zaman ki gibi abim yüzünden solup gitmişti.

İçimden bir taraf kapıyı açıp kardeşinin hayatını boka çeviren bir adam ile hala nasıl arkadaş olabilir ve onun bulunduğu ortama kardeşini sokabilirsin pislik herif demek geliyordu ama asla yapamıyordum.

Çok özensiz giyindiğim için en parfüm ne de saçlarım için bir şey yaptım. Sadece telefonumu elime alıp odamdan çıktım. Evden ayrılmadan önce annemle kısa bir muhabbet etmiştim. Şu Ladinler yüzünden annem ile görüşemiyordum resmen.

Merdivenlerden inerken hiç acele etmedim. Ayaklarım gitmemek için direniyordu. 

Bir yandan Leyla ve Utku'yu göreceğim için seviniyordum ama Mehmet abiyi göreceğim için aşırı geriliyordum.

Demir kapıyı ittirip dışarı çıktım. Abim bir sigara yakmış beni bekliyordu. Sigarasını dudakların arasına koyup bana gel işareti yaptı. Onun yanına usul usul gidip dik dik yüzüne baktım. Bir kolunu omzuma atıp beni kendine çekerek yürümeye başladı. Ona eşlik ederken etrafa ölüm saçan bakışlar attığımın farkındaydım. Tek farkında olmayan abimdi.

Onunla sahile doğru yürürken o sigarasını içti bense aklımdaki canavarlar ile mücadele ettim.

Sahile ulaşana kadar yaşadığım anıların hepsini tekrar gözden geçirme fırsatım olmuştu.

Liseye geçmeden önce kendimin farkındaydım ama bunun bir sorun olup olmadığını kavrayacak yaşta değildim. Annemin de bunu bildiğine emindim. Tek bilmeyen abimdi. Onunda bilmemesine şaşırmıyordum çünkü o kendi ile o kadar meşgul olan biriydi ki. Kendi etrafında olanları bazen kavrayamıyordu. Bu yüzden de hep yanlış kararlar veriyordu.

Verdiği en büyük yanlış karar beni olduğum gibi kabul etmemesiydi.

Liseye ilk başladığım zaman her şey benim için aynıydı ama bir şeylerinde farklı olduğunu görüyordum. Bedenim ve ruh halim çok hızlı değişiyordu. Ortaokulda hissettiğim hisleri daha yoğun hissediyordum. Tabi etrafımdaki arkadaşlarımda benden farklı değillerdi.

Savaş ile tanışıp arkadaş olmamdan önce hayatıma Mehmet abi dahil olmuştu. Abimin arkadaşı olduğu için sürekli yan yana geliyorduk. Onun varlığına uzun zamandır alışıktım ama abim ile yakın olmamızdan kaynaklı bir abi sevgisi eksikliği yaşıyordum. Mehmet abi her tavrıyla bu eksikliğimi karşıladığında onun cidden bana zarar verebileceği aklıma gelmemişti.