Beklentiler sadece üzer.
Eve gittiğim zaman abimin eksikliği çok hissediliyordu. Annem içeride yemek yaparken odama geçtim. Dönen koltuğuma oturup bir süre döndüm. Annem yeni yemek yapmaya başladığı için kendime vakit ayıra bilirdim, yemek yapmadığı sürece hep beraber oturuyor, konuşuyorduk. Genel olarak dışarıya market ve pazar alışverişi dışında çıkmıyordu bu yüzden sıkılıyordu.
Bilgisayarımdan spotifyimi açıp kendim oluşturduğum playlistimi dinlemeye başladım.
Şarkıya göre sallanıp sandalyede dönüyordum. Telefonumun yanıp sönen ışığı ile birinin aradığını fark edip telefonumu elime aldım.
Hera arıyordu.
Görüntülü aradığı için telefonu uygun bir yere koyup şarkının sesini kıstım. Aramayı açtığımda Hera'nın tatlı yüzü karşıma çıkmıştı.
"Kartalımmm, nasılsın?"
Onun enerjisi bana geçmişti hemen. "İyiyim güzellik ya sen nasılsın?"
"İyiyim bende. Antrenmanlar nasıl gidiyor? Alıştın mı Ladinlere?"
Birkaç gün önce konuşmamıza rağmen hemen arayıp sormasına sevinmiştim.
"Ladinler benim alışabileceğim insanlar değil be Heram."
"Neden öyle diyorsun ya? Instagram hesabına Ladin Sporu eklemişsin bile."
Offlayarak ellerimi yüzüme koydum. "Instagramımı artık profesyonel kullanmam gerektiği için başkası kullanacak benim yerime."
"Oha! Ben artık komikli videoları sana atamayacak mıyım?"
"Sen istediğini atabilirsin ben illa bakarım onlara."
Biraz daha havadan konuştuktan sonra laf aşk muhabbetine gelmişti. Neden bir süre sonra illa bu muhabbeti ediyorduk cidden... Hera benden daha çok bir ilişkim olmasını istiyordu. Başımı gülerek iki yana salladım.
"Hayır hiçbiri ile olmayacağım, Hera! Onlar benim takım arkadaşım asla o gözle bakmıyorum hiçbirine. Bakamam zaten düşünsene..."
"Düşünsene Atakan ile sevgili oluyorsunuz!"
Şokla ekrana bakıp Hera'ya sen ciddi misin bakışları attım. Hera yüz ifadem komikmiş gibi güldü. Oysa ben çok ciddiydim.
"Hera saçmalama!"
Hera tamam tamam der gibi elini salladığında sanki uzun saçım barmış ve geriye atıyormuş gibi yaptım. Sağ omzumu silktim. "Atakan benim tipim değil bir kere."
Hera ile beraber gülmeye başladık, o sırada kapım tıklatıldı. Annem yemeğin hazır olduğunu söylediğinde Hera'ya döndüm.
"Hera bebeğim, benim gitmem lazım."
Hera üzgünce ekrana bakıp beni seviyormuş gibi yaptı.
"Gitmee kaall."
Onun bu haline gülümsedim. Nedense abim gibi insanlar ile asla vedalaşamıyordu.
"Gitmem lazıım."
"Neden?"
"Gitmem lazım çünkü Çınar Ladin'in kalbini çalmak için güçlenmeliyim!"
Hera hiç beklemeden cevap verdi. "Onun kalbi tapuluymuş haydi başka kapıya."
"Hah! Nereden biliyorsun be?"
"Kuşlar söyledi."
Göz devirdim. "Neyse şaka maka ama cidden hiçbirine o gözle bakmıyorum Hera. Hiçbiri takım arkadaşım olmaktan ileri gitmemeli. Yoksa götüm doğrulmaz."
Hera haklı olduğumu söylediğinde kısa bir konuşma daha yapıp kapattık telefonu. Telefonu kapattığımda yüzümde aptal bir gülümseme vardı. Bu kızı cidden seviyordum.
---
/ Hera Temsili /
ŞİMDİ OKUDUĞUN
volleyball men - bxb
Fanfiction[TAMAMLANDI] Usanmaz Yenilmez O sadece güler Hep hissiz aşık Hiç görmez kendini ama Suçlar o herkesi Pişmiş arsız Kibirle bir tepeden izler durur Cahil anlayacak gibi İnandım soyundum yine Gafil avlayacak beni Dur o ellerini Bi' ruhumdan çek Çek yo...