volleyball men - bxb

Dokuz

İnsan, 

en çok kaçtığı şeyden 

asla kurtulamıyor

Devrim Yakar ile soyunma odasında yaptığım konuşmayı...

Asla yapmamalıydım.  

Adam antrenman boyunca bana oynamıştı. 

Canımdan can çıkmıştı ama yinede hiç taviz vermedim. Antrenman başından sonuna kadar parkeye yapışmış bir güzel temizlemiş, bir ara topu kurtaracağım diye öpüş bile olabilirim ama işin sonunda övgüyü alan ben olmuştum.

Çınar ile aynı takımdaydım ama Devrim karşıdayken Çınar'ın varlığı hiçbir etki etmiyordu.  Allahım sen güç veriyorsun anlıyorum, yetenek veriyorsun onu da anlıyorum ama bu herife neden bir de beyin verdin. Bir kaç sayıdan sonra zayıf noktamı bulmuştu. Sol kolumu hatta vücudumun sol tarafı çok refleksif değildi. O da bunu fark edip bilerek sola oynayıp beni etkisiz yapmaya çalışmış ama Allahım ona nasıl beyin verdiyse bana da vermişti.

Hiçbir topu ıskalamadan kurtarmıştım.

Soyunma odasına geri döndüğümüzde koç benden çok memnun olduğu için bana bir enerji içeceği ısmarlamıştı. Elimdeki enerji içeceğini dolabıma koyup önündeki oturma yerine oturdum.

"Ben senin var ya, lafınla şekil alamam. Ben senin var ya..."

Devrimin neşeli sesli odanın içini doldurdu.

"Kaankaaaa.." Kapıdan içeri girip Çınar'a doğru atıldı. Elindeki telefonu Çınar'ın gözüne sokarcasına gösterdi. Bir ınstagram stoysi gösteriyordu. Dolabım Çınar'ın yanında olduğu için her şeyi net görüyordum. Yıldız Tilbe'nin şarkısı odanın içinde yayılırken ben sadece dinleniyordum.

"Bunu Oğuzhan görmesin." Çınar, Devrim'in elindeki telefonu almak için atıldı ama Devrim ondan daha hızlı çıkarak soyunma kısmından duşların olduğu tarafa ilerledi.

"Devrim pisliklik yapma!"

Çınar, Devrim'in peşinden ayağa kalkarken kendime daha yeni geliyordum. Birkaç yudum su içip ayağa kalktım. Çantamdan kıyafetlerimi çıkarırken yanıma gelen birini hissedip başımı çevirdim. Ayhan'ı görünce duruşumu düzelttim. Ayhan da benim gibi liberoydu ve onun yerine geçmiştim. Niçin yanıma geldiğini anlamayarak ona ne var der gibi baktım.

"Yüz yüze tanışamadık hiç, ben Ayhan."

Elini uzattığında elini sıktım. "Kartal bende."

"Bahsettikleri kadar iyiymişsin Kartal. Bugün seni izlerken bunu daha iyi anladım."

Kısaca teşekkür ettim çünkü Ayhan bana hiç samimi biri gibi gelmiyordu. Parkede onun yerine oynadığım için böyle düşünüyor olabilirdim. Ona bir süre bakıp başımı sallayıp kısaca teşekkür ettim.

Ayhan benim konuşmayacağımı anlamış olacak ki yanımdan uzaklaştı. Kıyafetlerimi kucağıma alıp giyinmek için tuvalet kabinlerinin olduğu alana doğru ilerledim. Çınar, Devrim ve Oğuzhan telefona gömülmüş bir şeyler yapıyorlardı. Onlara kısa bir bakış attım. 

"Kanka bu mesajı ben yazmadım lan."

"Senin yazmadığın çok belli zaten."

Oğuzhan konuşurken Çınar onu destekliyordu. Devrim benim geldiğimi fark eden ilk kişi oldu. Yüzünde ki gülümseme yerli yerindeyken konuştu.