[TAMAMLANDI]
Usanmaz
Yenilmez
O sadece güler
Hep hissiz aşık
Hiç görmez kendini ama
Suçlar o herkesi
Pişmiş arsız
Kibirle bir tepeden izler durur
Cahil anlayacak gibi
İnandım soyundum yine
Gafil avlayacak beni
Dur o ellerini
Bi' ruhumdan çek
Çek yo...
Sabah erken bir saatte uyanmıştım. Dün gece uyumadan önce dinlediğim şarkı kafamın içinde hala çalıyordu. Yataktan kalkmadan önce yatakta öylece oturdum. Kafamı kaldırdığımda masanın üzerindeki telefonunun ekranı yanıp sönüyordu. Telefona bakmak istemiyordum şu an. Konuşacak halim yoktu. Yataktan kalkıp lavaboya gittim. İşlerimi halledip çıktığımda annem hala uyuyordu. Onu uyandırmamaya özen gösterdim. Zaten tüm gün dikiş nakış ile uğraşıyordu. Mutfağa gidip kahvaltı için bir şeyler hazırlamak istedim. Buzdolabını açıp içine bakındım. Aklımdan ne yapmam gerektiğine karar verip buzdolabını kapattım. Bir şeyler yapmak için müziğe ihtiyacım vardı. Odama gidip telefonumu elime aldığımda bilinmeyen bir numaradan gelen bir mesaj olduğunu gördüğüm. Kaşlarımı çattım, kilidi açıp mesaja tıkladım.
"Bir daha yüzüme yüzüme küfür edersen dün ki gibi sineye çekmem."
Derin bir nefes alıp nefesimi tuttum. Parmağımı profil resminin olduğu kısma gitti ve tıkladı. Kim olduğunu gördüğümde başımdan aşağıya kaynar suların döküldüğüne eminim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkesin uğruna ölüp bittiği, iş adamı Kenan Yakar ve Rus manken Yuliya Yakar'ın tek çocukları Devrim Yakar.
Bazen... Yani genellik demem daha doğru olur, karşımdaki insanların kimliklerini unutup ağzımı tutamadığım oluyor. Devrim'e de o çıkışmam hoş olmamıştı ama canımı sıkmıştı.
Mesaj kutucuğundan çıkıp telefonu kitledim. Ardımdan telefonu yatağımın üstüne atıp ellerimi yüzüme bastırdım. Asla cevap veremezdim, asla. Çığlık atacaktım ama içimde o gücü bulamadım.
Telefonuma bildirim geldiğini belli eden o yanıp sönme gelince eğilip telefonu aldım ve ekrana baktım. Kilidi açıp mesajı üstten okudum.
"Mesajıma cevap verilmemesinden hoşlanmam."
Paşaya bak! Sinirle kaşlarımı çattım. Cevap vermek için mesaja tıklarken yatağıma oturdum. Aslında ona cevap vermeyecektim ama bu mesaj beni kışkırtmıştı.
Mesajı gönderip bir süre bekledim. Çok mu acımasız davranıyordum? Çınar ile ilk karşılaşmamız da ona da kötü davranmıştım. Onlar bana hiçbir şey yapmamıştı ama ben sanki bana bombok davranıyorlar gibi onlara ters tepki verip duruyordum.
"Tanımadığın biri değilim ben!
Günlerdir aynı formayı giyiyoruz farkında mısın?
Ha tanımadığın insanlardan mesaj almaktan hoşlanmıyorsun
Ama tanımadığın birinin yüzüne küfür edebiliyorsun ha?
