volleyball men - bxb

On beş

Ölüdür

Ve öldürülmüştür

Bütün umutlar 

Soyunma odasında ki gerginliğin derecesi çok yüksek de değilmiş gibi Kartal'ın odadan ayrılması ile daha çok arttı.

"Ne yapıyorsunuz Allah aşkına ya!" Atakan karşısındaki adamlara onaylamaz bakışlar atarken Çınar bir elini ensesine götürüp kaşıdı.

"Kendimi sikicem..." Kendi kendine söyleyenerek ensesindeki saçları çekiştirir gibi kaşıdı.

 Aralarında kavgadan en çok nefret eden kişi Atakan'dı. "Niye vurdu bu çocuk durduk yere sana? Bir boklar mı yedin sen?"

Can Polat, Devrim'i sorgularken Devrim'in bir omzunu sıktı. "Konuş lan."

"Kanka valla ben bir şey yapmadım. Abartıyor amına koduğum. Tam şu an sizde abartıyorsunuz."

"Doğru düzgün anlat şunu Devrim." Çınar'ın otoriter sesi arkadaşlıktan çok uzaktı.

Can Polat'ın Kartal'ın üzerine yürümesini anlıyordu ama Kartal'ın tavırlarına bir anlam yükleyemedi. Daha çok yeni tanıştıkları için Devrim'e olan tavrı şaka olamazdı. Şaka olarak vurmadığı açık bir şekilde belliydi.

Can Polat aydınlanma yaşar gibi gözlerini büyüterek Devrim'e döndü. Elinin altındaki Devrim'in omzunu sıktı.

"Ulan Devrim... Bana sakın dün ki bahsettiğin meme muhabbetinin sebebinin Kartal yüzünden olduğunu söyleme."

Devrim suçlu olduğunu ele veren gülüşünü yüzüne yerleştirip omzunu Can Polat'dan kurtarmaya çalıştı.

Bu sefer Devrim'in kafasına vuran kişi Çınar'dı. "Devrim!"

Devrim tekrar kafasını tuttu, Atakan onun kafasını koruma altına aldı. "Çocuğun kafasına vura vura mal ettiniz." Devrim'in kafasına küçük bir öpücük bırakıp saçlarını karıştırdı.

"Mal etmedik zaten mal bu çocuk."

Can Polat kalabalığın arasından çıkıp üzerini giyinmek için dolabının olduğu kısma doğru ilerledi. Dolabındakileri karıştırırken söylenmeye devam etti. "Bir de çocuğu dövmeye çalıştım. Bu herifi bir daha korumayacağım. Sürekli haksız çıkıyor."

"Ay sana koru diyen oldu sanki."

Devrim'in sinirli sesi duyulduğunda kapıdan içeri Oğuzhan girmişti. Bir eli ile kapının kulpunu tutuyordu. Kafasını içeri doğru uzattı.

"Gelmiyor musunuz olum? Herkes sizi bekliyor."

Oğuzhan içerideki kaostan tamamen habersizdi. Can Polat elindekileri dolabına sertçe tıkıp kapağını da aynı sertlik ile ittirdi. Gözleri Devrim'i bulduğunda tehditkar bir bakış atıp odadan çıktı. Can Polat'ın odadan çıkması ile diğerlerini de harekete geçirdi.

Soyunma odasında sadece Devrim ve Çınar kaldığında Çınar ellerini beline koymuş Devrim'in konuşmasını bekliyordu. Devrim ise ona bakıp omuz silkti sadece.

"Can Polat'ı üzerine salmamı istemiyorsan hemen anlatıyorsun neler olduğunu."

Devrim dik duruşunu bozup offladı. Kurtulamacağını Çınar'ın keskin bakışlarından anladı.

"Kankaaa gerçekten bir şey olduğu yok ya, bu Kartal malı abartıyor. Size nasıl davranıyorsam aynı şekilde Kartal'a davranıyorum. Beni biliyorsun ben size dokunurum, sıkıştırırım, öperim de. Geçenlerde soyunma odasında üstsüz gördüğümde gidip  dokundum öyle. Vay anam sen bana nasıl dokunursun diye ağzıma sıçtı."

Çınar, Devrim'i baştan aşağıya süzdüğünde Devrim'in yalan söylemediğini anladı. Devrim yalan söyleyen bir tip değildi, yalan söylediği zamanda sağ ayağını hareket ettirip dururdu.

"Bak yüzüme yüzüme küfür etti hiçbir şey yapmadım. Hatta mesaj attım, orada da ağzıma sıçtı. Az öncede senin kolyen düşünce ikimiz almak için atıldığımızda elini tuttum" eli ile tırnak işareti yaptı "kolyeyi almak için" ellerini indirip anlatmaya devam etti. "Sanki taciz ediyormuşum gibi davranıyor, anlamıyorum ki."

Çınar kafasının içinde durum analizi yaparken kafasının yoğunluğu yüzünden bir çözüm bulamadı. Bir kolunu Devrim'in omuzuna atıp beraber yürümelerini sağladı. Çınar'ın sessiz kaldığı bu dakikalarda Devrim, onun analiz yaptığını biliyordu bu yüzden daha fazla konuşmadı.

Antrenman alanına geldiklerinde Çınar, Devrim'in sırtına hafifçe vurdu. "Can Polat ile aranı bozma." Onu Can Polat'ın olduğu tarafa doğru ittirdi, Devrim yüzüne bir gülümseme yerleştirip Can Polat'a doğru seke seke ilerledi.

Çınar'ın gözleri Kartal'ı aradı, tek başına ısınma hareketi yaptığını gördü.

Yanına gitmek için bir adımda bulunmadı. Şu an durumu nasıl toplayacağını bilemeyecek kadar kafası yoğundu.

---