အပေါ်ပြန်တက်လာတော့ ကောင်လေးက
လက်ကမ်းလို့ကြိုတယ် ။သူ့လက်ကိုအမှီပြုကာတက်စေချင်ပုံရတဲ့ကောင်လေးကျေနပ်အောင်
မလိုအပ်တဲ့အကူအညီကိုယူပြီးလက်နုနုလေးကိုထွေးဆုပ်မိတယ် ။
"ဘာသွားယူတာလဲ ကိုကြီးက "
"ကိုကြီးလို့မခေါ်နဲ့ ... ကိုယ့်မှာနံမည်ပြောင်ရှိတယ် ခေါ်ချင်လား? "
"အဲ့ဒါဘာလဲ "
"လောင်ကုန်းတဲ့ "
"အယ် ဟုတ်ဘဲနဲ့ "
"ဟုတ်ပါတယ်ဆို "
"အဲ့ဒါက ကိုယ့်ယောကျာ်း..."
"ဗျ "
"အယ် "
ထပ်ရှက်သွားလေမလားလို့ ရိပေါ်စောင့်မျှော်ပေမဲ့ကောင်လေးက ဟာသပြောပြတယ်ထင်ပြီး ပခုံးလေးတလှုပ်လှုပ်နဲ့ရယ်တယ် ။ Ok - Flirt တာကိုအေးဆေးမှအချိန်ယူကြတာပေါ့ ။
"ရော့... ကိတ်မုန့်နဲ့ချောကလက် ဘယ်ဟာစားချင်လဲ "
"ဆယ်နာရီကျော်သွားပြီလေ စားလို့မှမရတာ "
"ဝရံတာဆိုတာအိမ်အပြင်ဘက်မှာပဲလေ ၊ မင်းအိမ်ထဲမှာပဲစားလို့မရတာမလား "
"ဒါပေမဲ့ စည်းကမ်းက... "
ကလေးဆန်တဲ့နည်းလမ်းတွေ မသုံးချင်ပေမဲ့ မတတ်နိုင် ။
"ဒါကိုမစားရင် ကိုယ်နောက်ခါအဖော်မလုပ်ပေးတော့ဘူး "
"ဟင် "
"စားမှ အခုလိုစကားပြောပေးမယ် ၊ အတူအဖော်ပြုပေးမယ် "
"မစားရင်မခေါ်တော့ဘူးပေါ့ "
ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်သွားတဲ့မျက်နှာက ချစ်မွှေးအပြည့်ပါပေမဲ့ ဒီလိုဖြစ်နေတာကိုပဲ သူနှမျောမိတယ် ။
"စားမယ်နော် "
မုန့်ထဲအဆိပ်ခတ်ထားသလိုတို့စိစိစားရင်း ရှောင်းကျန့်ကရိပေါ်ကိုလှမ်းကြည့်နေတယ် ။ အဝတ်မကပ်သေးတဲ့ကိုယ်က ရာသီဥတုနဲ့
ဆန့်ကျင်ဘက်ခံစားချက်ရှိပုံရတယ် ။
"ပူအိုက်နေရင်ကျအနွေးထည်အထူကြီးဝတ်ပြီး အခုကျဘာလို့အဝတ်မဝတ်တာလဲ "
"ပါပါးမရှိလို့ပေါ့ "
"ဘာ? "
"ပါးပါးက ကျွန်တော့်ကိုမြင်ရင်အမြဲစိတ်မကြည်တာ လက်သေးတာတို့ ပိန်တာတို့ အသားအရောင်မလှတာတို့... ပါပါးတို့စိတ်ရှုပ်မှာစိုးလို့မမြင်ရအောင်ဖုံးထားတာလေ "
YOU ARE READING
-BOYS-
FanfictionIt's Soft Boy × Tough Boy Type . So won't be suit for people who love only Strong × Strong Type.
