ကားနက်လေးထိုးရပ်လာတော့ Xiang Kong ကရန်သူတစ်ယောက်ကိုအကဲခတ်သလိုကြည့်နေတယ် ။ Cai Ding သေတ္တာကိုအသာပွေ့ထားရင်းဝင်လာတဲ့နှစ်ယောက်ကိုလက်လှမ်းပြလိုက်ပါတယ် ။
"Cai Ding ... ငါပါရှောင်းကျန့် "
"ငါကန်းမနေဘူး "
ပါးစပ်က ဘုဂလန့်ပြောပေမဲ့ လက်ကပြည်နေတဲ့
ရှောင်းကျန့်ဖိနပ်ကြိုးဆီတန်းရောက်သွားတယ် ။ ရိပေါ်က ထိုလက်ကိုအသာဖယ်ထုတ်ရင်းသူ့ဘာသာထိုင်ချည်ပေးတယ် ။
"ဒါမေမေတို့ပြာအိုးလား "
"မင်းတို့ဒီကတန်းသွားမှာလား "
"အင်း"
"အကူအညီလိုသေးလား "
"ရပါတယ် ၊ Cai Ding ရော? "
"ငါကရတယ် အဖေ့တော့ရှောင်နေရမှာပေါ့ အသိနဲ့ခဏသွားနေမလို့ "
"ဟိုတစ်ခါကလူတွေလား... Cai Ding အန္တရာယ်များတယ်လေ "
"မဟုတ်ပါဘူး "
"အဲ့ဒါဆိုဘယ်သူရှိသေးလို့လဲ "
"Xiang Kong "
"အော်... တော်သေးတာပေါ့ "
"အဲ့ကောင်ကပိုဆိုးတယ် ဘာကိုတော်ရမှာလဲ ၊ Cai Ding ဆိုတဲ့ငါတွေ့ဖူးသမျှထဲ အဲ့ကောင်အယုတ်ပဲ့ဆုံးပဲ "
"လီးလား "
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ Xiang Kong ရဲ့ အေးစက်စက်ဆဲသံကြောင့် တွတ်ထိုးနေတဲ့နှစ်ယောက်ငြိမ်သွားတယ် ။
Xiang Kong က ဖြူစွတ်စွတ်အသားကိုအနက်ရောင်တက်တူးအပြည့်နဲ့ဖျက်ဆီးထားတယ် ။
ရိပေါ်ကဆဲသံကြားတော့ ရှောင်းကျန့်ကိုအအေးဘူးခွံဖွင့်ပေးနေရာကနေမျက်စိလှန်ကြည့်လာတယ် ။
"မင်း ဘယ်တော့ပြီးမှာလဲ "
"နေ့လည်စာစားဦးမယ် "
"ကျစ် "
"မင်းမစားချင်ရင်ပြန်နှင့်လေ "
"မင်းကိုဘာကိစ္စယုံပြီးထားခဲ့ရမှာလဲ "
"ငါထွက်ပြေးစရာနေရာမရှိဘူး "
"ဘာဖြစ်လို့လဲ Cai Ding "
"ဒီလိုပဲ မပူနဲ့ ၊ မင်းသာအဆင်ပြေအောင်နေ "
"ငါကပူစရာမှမရှိတာ Cai Ding ရဲ့ "
YOU ARE READING
-BOYS-
FanfictionIt's Soft Boy × Tough Boy Type . So won't be suit for people who love only Strong × Strong Type.
