"မာမီ့သား လူဖြစ်သွားပြီမာမီ ၊ ကလေးလိုသဘောထားပြီးဆူဆဲမနေနဲ့ဗျာ လူသားဆန်ဆန်လေးစားပေးတော့ "
ရှောင်းကျန့်မျက်နှာရဲသွားပြီး ပြင်လာတဲ့နို့ခွက်ကိုကမ်းပေးလိုက်တယ် ။ မောင်ကမျက်စိမှိတ်ပြရင်း သူ့လက်ကလေးကိုပါယူနမ်းပါတယ် ။
"အင်းပါ သားဂရုစိုက်ပါတယ် ၊ မာမီ့သားမက်လိုချင်တာလေးပြန်ယူပေးပြီးရင်ထွက်သွားတော့မှာ "
"စကားပြောချင်လို့လား ၊... ဘေးဘေ မာမီကစကားပြောချင်လို့တဲ့ ပြောလို့အဆင်ပြေလား "
"ပေး"
ရှောင်းကျန့်ဖုန်းကိုယူပြီးအသံချိုချိုလေးနဲ့နှုတ်ဆက်လိုက်တယ် ။
"ရှောင်းကျန့် ဒီကြားထဲ သေချာနှုတ်မဆက်မိတာ တောင်းပန်ပါတယ်နော် "
"ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ "
တစ်ဖက်ကမာမီက မေမေလို့ခေါ်ခိုင်းတော့ရှောင်းလုံးပေါင်းက သူ့ကိုမော့ကြည့်လာတယ် ။
ရိပေါ်ခေါင်းအသာညိတ်ပြရင်း ပြုံးလိုက်တယ် ။
"မေမေ "
"စိတ်မပူပါနဲ့နော် မောင်ကရှောင်းကျန့်အပေါ်
ကောင်းပါတယ် "
"လိမ္မာပါတယ် မေမေရဲ့"
"အနိုင်မကျင့်ပါဘူး "
"ကိုယ့်ကိုပေးတော့ ၊ ဟဲလို မာမီဖုန်းချလိုက်တော့မယ် လုပ်စရာရှိလို့ "
"မောင်ကလည်း ဘာမှတောင်မပြောရသေးဘူး ၊ ဘာလို့ချတာလဲ "
"ဟ ပူပူနွေးနွေးကြင်စဦးလေကွာ ၊ ဘယ့်နှယ့်လေပေါချင်နေတာလဲ "
"ပျင်းလို့ပေါ့ မောင်နဲ့ရှောင်းကျန့်ပဲရှိတာလေ ၊ ချစ်တာတော့ချစ်တာပဲ မောင့်မျက်နှာကြီးတော့တစ်ချိန်လုံးထိုင်ကြည့်မနေချင်ဘူး "
"ကြည့်စမ်း ဒီအချိန်ထဲဒီစကားပြောပြီ "
"Cai Ding ကိုဖုန်းဆက်ကြည့်ဦးမယ် ၊ မေ့နေတာ "
"သူ့နံပါတ်အလွတ်ရတယ်ပေါ့ "
"ရှောင်းကျန့်က ဂဏန်းတွေမှတ်တာတော်တယ်လေ "
"ကိုယ့်ဟာဘယ်နှလက်မရှိလဲ "
ရှောင်းကျန့်ကမသိယောင်ဆောင်ပြီး ဖုန်းကိုသာကတောက်ကတောက်လုပ်နေတယ် ။
YOU ARE READING
-BOYS-
FanfictionIt's Soft Boy × Tough Boy Type . So won't be suit for people who love only Strong × Strong Type.
