59.Bölüm

3.3K 244 41
                                    

Keyifli okumalar.

🃏

Ağzım şaşkınlıkla aralanırken, dediği cümleyi kavramaya çalıştım.

"Sen ne diyorsun Uzay?"

Yerinden kalkıp, volta atmaya başladı. Nasıl tepki vereceğini kendisi bile bilmiyor gibiydi.

"Bilmiyorum, babamla konuştum. Yıllardır annem bizim yaşadığımız eski evin bodrumunda kalıyormuş. On bir yıl boyunca oradaymış." Dedi tek nefeste.

On bir yıl boyunca bir bodrum katında mahkum kalmıştı.

Oraya bir beden hapsedilmişti, ama iki ruh can çekişiyordu.

"Bu nasıl olabilir? Emin misin, belki oyun oynuyordur sana." Dedim emin olmak istercesine.

"Bilmiyorum, kontrol etmem gerekiyor." Deyince ben de ayağa kalktım.

"Ben de geleceğim." Dediğimde olumsuzca kafasını salladı.

"Konuşuruz, Güneş'i yalnız bırakamayız."

Ona hak verdiğim için sadece olumlu anlamda kafamı salladım.

Konuşmamızın ardından Uzay bir hışımla evden çıkmıştı.

Arabaya bindiği saniyeden beri konuşuyorduk, adlandıramadığım bir havası vardı.

Mutluydu, ama ya gerçek değilse diye düşünüp kendini kaptırmamaya çalışıyordu. Aklında soru işaretleri vardı. Sadece onun değil, benim de öyle. On bir yıl boyunca orada kalması hiç normal gelmiyordu.

Koca Bebeğim: Götüme bak sen, ışık açıyor bana.

Neva: Bakim.

Koca Bebeğim: Tövbe Allah'ım.

Neva: Daha ne kadar kaldı?

Koca Bebeğim: On beş dakika kadar.

Koca Bebeğim: Güneş huysuzlanmadı dimi?

Neva: Uyuyor.

Koca Bebeğim: Şaka gibi geliyor tüm bu öğrendiklerim.

Neva: Babanın dediği ne kadar doğru olabilir?

Koca Bebeğim: Beni nereden iyi vuracağını biliyor.

Neva: Zaafın yani, annen.

Koca Bebeğim: Ya beni daha da bitirecek, ya da yaşamım boyunca ilk kez bana annemle ilgili doğruları söyleyecek.

Neva: Ne hissediyorsun?

Koca Bebeğim: Bilmem, garibim.

Neva: Neden?

Koca Bebeğim: Yıllardır öldü diye bildiğim annemin yaşama ihtimali var.

Koca Bebeğim: Kaç kez yaş döktüm oraya ben, annem niyetine toprağa sarıldım.

Koca Bebeğim: İnsanların yaşadığı yer evi olmaz aslında. Benimsediği yer evidir.

Koca Bebeğim: Benim benimsediğim tek yer, evim annemin yanıydı; mezarı.

Koca Bebeğim: Eğer tüm bunlar yalansa ben evimi kaybetmiş olacağım.

Koca Bebeğim: Her şey kontrolümden çıkmış olacak.

Neva: Annenin yaşıyor olması şimdiki durumdan daha iyi olmaz mı?

Koca Bebeğim: Beni nasıl bir Deniz'in karşılayacağını bilmiyorum.

Koca Bebek | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin