My Last Mr. J | #Wattys2017

Chapter 66 - Be Back

(VINCE'S POV)

Sa Amerika....

Bigla na lang akong naalimpungatan sa pagkakatulog ko sa damuhan. Pagmulat ko ng aking mga mata ay nagulat ako sa madilim na paligid... Nasa gitna ako ng gubat. Napakadaming puno na tumatakip sa sikat ng araw kaya't madilim ang paligid. I was so happy to see a clear part of that forest kaya't sinundan ko ang liwanag. Malawak na garden ang nakita ko... Ang ganda-ganda ng mga bulaklak. All of a sudden, nakita ko sa di kalayuan si Jelly. Kumaway sya sa akin. "Hi Vince!" Nakangiti sya sa akin ngunit maya-maya ay bigla syang tumalikod... "Habulin mo ako Vince!" Sabi nya. Kaya't tumakbo ako para habulin sya. "Habulin mo ako!" Sigaw pa din nya sa masayang boses.

Nang malapit na ako sa kanya ay bigla syang naglahong parang bula... Lumingon ako sa paligid pero di ko sya makita... "Jelly! Jelly! Nasaan ka na?" Kahit anong tawag ko ay wala na sya.

Maya-maya ay bigla akong nagising sa pagtawag ni Mommy sa pangalan ko.

"Vince! Vince! Anak andito si Mommy..." Di malaman ng mommy ko ang sasabihin ng oras na iyon. "Jasper, Jasper! Gising na si Vince!" Tuwang-tuwa ang boses ng Mommy ko. 

Maya-maya ay tumayo si Jasper na nakatulog yata sa isang side ng bed ko.

Pareho silang tila tuwang-tuwa...

Tinawag kaagad nila ang doctor para ibalita ang paggising ko at sinabi nga nito na okay na ang kalagayan ko pero need lang na mag-stay ng konting araw pa sa ospital para sa further observation.

"Mom.. Jasper... si Jelly? Nasan po siya?" Nag-aalalang tanong ko nang maalala ko ang panaginip ko.

"Nandito tayo sa Amerika, Anak. Dito ka inopera dahil sa kalagayan mo, hindi mo ba natatandaan?"

Tumango-tango si Jasper at hinawakan ang kamay ng kamigan.

Napahawak sa ulo si Vince. "Natatandaan ko na... I remember that I left her... Kailangan ko syang balikan, tol." Tinangka kong tumayo.

"No anak, kailangan mo pang magpagaling ng husto para makabalik na tayo sa Pilipinas. Salamat po Diyos ko..." Napatingin sa taas si Mommy.

"Tama si Tita Mabel, need mo pa na makapagpalakas ng husto then we will be happy to go back together..." Nakangiting sabi ni Jasper.

"Thanks Pare". Sabi ko kay Jasper.

"We should really thank Jasper... Nagpapabalik-balik sya from Philippines to here para lang tulungan ako. You're so lucky to have a kind of friend like him. Pati ang ibang kaibigan mo, hindi rin ako kinakalimutang tawagan.

"Si-sinabi mo sa kanila Jasper?" Tanong ko.

"Sorry pare ha, Nasabi ko sa barkada pero hindi syempre kay Jelly pati na din kina Kuya Jeremy at Ate Paula."

"Sobrang naawa kami kay Jelly nang umalis ka pero di ko naman masabi dahil sa promise ko sa'yo." Jasper added

Napabuntong hininga ako. "Naiisip ko kung paano ko nasaktan si Jelly dahil sa hindi pagsabi sa kanya ng totoo... Ang sama-sama ko pare... Ilan months ba akong natutulog?" Tanong ko.

"It's been eight months.. But don't worry coz everything will go back to normal I'm sure, when we go back there..." Jelly needs you so much. Time na siguro para maging masaya naman kayong dalawa na wala nang hassle." Nakangiting sabi ni Japer.

Tumango-tango lang ang Mommy ko na makikita sa mga mata ang sobrang tuwa.

Nag-stay pa ako sa ospital ng ilang araw. Dahil may time na naiinip ako ay ibinigay ni Mommy sa kin ang laptop ko. Sabi nya maglibang daw muna ako ng konti para hindi naman ako mamatay sa pagka-bore.

Mula nang magising ako ay gustong-gusto ko nang makita ulit ang pictures ni Jelly kaya't ini-type ko na lang ang name nya sa Google. Lumabas ang mga images, news, articles na tungkol kay Jelly. Biglang na-catch kaagad ang attention ko nang makita ko ang news about, "Justin Madrigal Courting Jelly Joy Joaquin..." Bigla akong kinabahan kaya't binasa ko agad ang article. May "ouch" factor ang balita pero nang mabasa ko na hindi pa naman talaga sinasagot ni Jelly si JM at hindi pa handa ito ay medyo nakahinga ako nang malalim. "Sana naman po di pa huli ang lahat pagbalik ko..." Bulong ko sa sarili.

Biglang nabaling ang attention ko sa isang balita. "Justin Madrigal isinugod sa ospital dahil sa malalang karamdaman... Jelly Joy Joaquin, di mapigilan ang pag-iyak..." 

Pagkabasa noon ay bigla akong nag-decide... "I'll be back... Jelly needs me..." Bulong ko sa sarili.

"Mom..." Tawag ko sa Mommy ko na noon ay nagbabasa ng magazine. "Ma, I think we have to go home now...

"Pero anak..." May pag-aala-alang sabi ni Mommy.

"I'm really okay na so nothing to worry about... Please, let's go home..." Pakiusap ko.

"O-kay... mamaya ay kakausapin ko doktor mo..." Hinawakan ni Mommy kamay ko.

Mabuti na lang at pumayag ang doktor ko kaya after 3 days ay nag-flight na kami pabalik ng Pilipinas.

(TO BE CONTINUED....)

SONG: Makita Kang Muli by Jericho Rosales (Original by Sugar Free)

Refrain: 1

Bawat sandali ng / aking buhay

Pagmamahal mo / ang aking taglay

San man mapadpad ng hanging

Hindi / magbabago aking pagtingin

Bridge:

Pangako natin /sa maykapal

Na tayo lamang sa habang buhay /

Maghintay..

Chorus:

Ipaglalaban ko ang ating pagibig

Maghintay ka lamang ako'y darating

Pagkat sa isang taong mahal mo

Ng buong puso

Lahat ay gagawin

Makita kang muli, makita kang muli,

Makita kang muli..

Refrain: 2

Puso'y nagdurusa, nangungulila

Iniisip ka pag nagiisa

Inaalala mga sandali

Nang tayo ay magkapiling

Ikaw ang gabay sa akin tuwina

Ang aking ilaw sa gabing mapanglaw

Tanging ikaw..

Chorus:

Ipaglalaban ko ang ating pagibig

Maghintay ka lamang ako'y darating

Pagkat sa isang taong mahal mo

Ng buong puso

Lahat ay gagawin

Makita kang muli, makita kang muli,

Makita kang muli..