မောင့်ပန်းချီ [ 𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝 ]

Part - 5 ( Z )

ဒီေန႔ေစာဈာန္ရဲ႕အခန္းကို႐ွင္းေပးေနရသည္။
ဒီေလာက္႐ွင္းလင္းေနသည္အခန္းကိုဘာလို႔႐ွင္းခိုင္းမွန္းမသိေပမဲ့
သူကအိမ္႐ွင္ဆိုေတာ့ သူခိုင္းသမွ်မလြဲမေသြလုပ္ေပးရသည္။

" ေထြးငယ္ ေထြးငယ္ေရ ေအာက္ဆင္းခဲ့အုန္း... "

ထမိန္ကိုမ,ၿပီးအေမာတေကာနဲ႔လာေခၚတဲ့မိငယ္ေၾကာင့္
ေစာလုပ္လက္စအလုပ္ကိုရပ္ၿပီး ေအာက္ဆင္းလာခဲ့၏။

" ေထြးငယ္ လာ... "

ဧည့္ခန္းကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္း ႐ွိန္းကိုေတြ႕လိုက္တာမို႔
မိငယ္လာေခၚတဲ့အေၾကာင္းရင္းကိုသိလိုက္ၿပီျဖစ္သည္။
စကားေတာင္မေျပာရေသး သူ႕လက္ကိုဆြဲေခၚၿပီး အိမ္ေ႐ွ႕ကို
ေခၚလာတာမို႔ ေစာအသာေလးလိုက္လာခဲ့သည္။

" ကိုဈာန္မ႐ွိတုန္းလာတာ ဟိုေန႔ကမေပးလိုက္ရတာေလးလာ
ေပးတာ... "

ဟိုေန႔ကေပးတဲ့အိတ္ပန္းေရာင္ေလးကို သူ႕လက္ထဲထိုးေပးေတာ့ ေစာလက္ကမ္းယူလိုက္ၿပီး...

". ေနာက္ဆိုဒီလိုေတြမေပးပါနဲ႔ ႐ွိန္း ဈာန္လည္းမႀကိဳက္ဘူးမလား
ျပသာနာတက္လိမ့္မယ္ ဟိုေန႔ကတည္းကသူက႐ွိန္းကိုအျမင္
မၾကည္ဘူးထင္တယ္... "
". ေထြးငယ္ ဈာန္ကိုသေဘာက်လား... "

႐ွိန္းမ်က္ခုံးေလးပင့္ေမးေတာ့ ေစာေခါင္းခ်က္ခ်င္းရမ္းျပလိုက္သည္။

"  မျဖစ္ႏိုင္တာေတြ ႐ွိန္းရယ္ တခုခုစားအုန္းမလား... "
". ေတာ္ပါၿပီ ေထြးငယ္မ်က္ႏွာေလးေတြ႕ခ်င္တာရယ္
ဒါေလးေပးခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္လာခဲ့တာပါ... "

အမွန္ဆို ေထြးငယ္နဲ႔ေတြ႕ၿပီးကတည္းက႐ွိန္းမွာ ကနာမၿငိမ္
သူ႕ကိုပဲသြားေတြ႕ခ်င္ေနမိသည္။မ်က္ေတာင္႐ွည္ေလးေတြကိုပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ရင္း လူကိုျပန္ၾကည့္ေနပုံက တကယ္ကိုအသည္းယားစရာအတိ။

" ဟုတ္ကဲ့ပါ႐ွိန္း...ေထြးငယ္အလုပ္ေတြမၿပီးေသးတာမို႔
ခြင့္ျပဳပါအုန္းေနာ္ ဒါေလးအတြက္ေက်းဇူးပါ... "
". ရပါတယ္ဗ်ာ ကဲေနာက္မွေတြ႕မယ္.. ကို႔သည္းငယ္.. "

ကို႔သည္းငယ္ဆိုတဲ့စကားကိုေတာ့ ႐ွိန္းစိတ္ထဲကေနပဲေျပာမိလိုက္သည္။တကယ္ဆိုဖြင့္ေျပာဖို႔မရဲေသးပါ။ဈာန္လိုသရဲမွမဟုတ္ပဲ
ေတြ႕တာမွမၾကာေသးပဲ ဖြင့္ေျပာရင္ သူ႕ကိုစိတ္ဆိုးသြားမွာဆိုးသည္။အဲဒါေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္းသူ႕နားေလးမွာ ဝဲသီဝဲသီလုပ္ရင္း အေနနီးကာမွ ဖြင့္ေျပာဖို႔စဥ္းစားထားသည္။