မောင့်ပန်းချီ [ 𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝 ]

Part - 22 ( Z )

ၿမိဳျပနဲ႔ေဝးရာကိုေမာင္းႏွင္လာသည့္ကားေလးဟာ တၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔
ေပတရာလမ္းမထက္မွာေ႐ြ႕လ်ားေန၏။ကားsound boxကေနတရား‌ဖြင့္ထားေပးလိုက္ေတာ့ အေမကၿငိမ္ကာပုတီး‌ေလးစိပ္လ်က္နားေထာင္ေနသည္။

" အေမေျပာတာမွန္တယ္ဗ် ဟိုေန႔ကေမေမကသားကိုဆက္သြယ္တယ္.. "

႐ွိန္းသူ႕အေမအေၾကာင္းကို ေစာအေမ့အားေျပာျပဖူးသည္။
သူ႕ကိုမခ်စ္လို႔ထားသြားခဲ့တာေနမွာပါဟုေျပာေတာ့ ေစာအေမကမဟုတ္ပါဘူးဆိုၿပီးအေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္ခိုင္လုံလုံနဲ႔႐ွင္းျပသည္။အခု‌ေတာ့ေစာအေမေျပာသလိုမွန္သည္။ေမေမကသူ႕ကိုမခ်စ္လို႔ထားခဲ့တာမဟုတ္ဘူးေလ။

". အေမေျပာသားပဲသားငယ္ရယ္ သားကိုမခ်စ္လို႔ထားခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ သူလည္းမျဖစ္သာတဲ့အေျခအေန‌နဲ႔မို႔ပါ... "
" ဟုတ္တယ္ဗ် ေမေမကအခုကေနဒါမွာတဲ့သားကိုလာလည္ဖို႔ေခၚေနတယ္ ဒါေပမဲ့ေဖေဖကလႊတ္ပါ့မလားမသိဘူး.. "
". လႊတ္မွာပါသားရယ္ သူကသားအေမပဲသားအမိခ်င္းေတာ့ခြဲမယ္မထင္ပါဘူး.. "
". ေမွ်ာ္လင့္ရတာပါပဲ အေမရယ္.. "
". ဒါနဲ႔သား‌ငယ္ ဟိုေန႔ကသားေစာေျပာတာအတြက္အေမကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္...  "
". ဘာကိုလဲ အေမ့... "

ကားေမာင္းေနရင္းမွငဲ့ကာၾကည့္လ်က္ေမးလိုက္ေတာ့ အေမကျပဳံးကာၾကည့္၍ ေ႐ွ႕ကိုပဲေသခ်ာၾကည့္ေမာင္းပါဟုေျပာ၏။

" သားေစာက တမင္ရည္႐ြယ္ၿပီးေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္အေမကလည္းဘက္လိုက္သလိုမ်ိဳးျဖစ္သြားေတာ့သား႐ွိတာကိုေမ့ၿပီးေျပာမိသြားတာနဲ႔တူပါရဲ႕ သူကသားကိုတမင္မ႐ွ္ိေစခ်င္လို႔ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး.. "
". ဟုတ္ ရပါတယ္အေမ့ သားနားလည္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့သားနည္းနည္းေတာ့ရင္နာတယ္ဗ် အေမသိတယ္မလား သားအစ္ကိုေစာကိုခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာ... "

႐ွိန္းပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲေျပာလိုက္ေတာ့သည္။အေမလည္းရိပ္မိေနမယ္ထင္သည္။အေမကတုံးအေနတဲ့သူမွမဟုတ္ပဲအရိပ္အကဲၾကည့္ၿပီးနားလည္တတ္တဲ့သူမဟုတ္ပါလား။
႐ွိန္းရဲ႕ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာလာပုံေၾကာင့္ ေဒၚခင္သိန္းျပဳံးမိသြားသည္။ၿပီးေတာ့ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး...