မောင့်ပန်းချီ [ 𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝 ]

Part - 11 ( Z )

႐ွိန္းတစ္ေယာက္ ႐ုံးခန္းမွာ ထိုင္မရ၊ထမရျဖစ္ေနေလသည္။
ေထြးငယ္နဲ႔မေတြ႕ရတာတစ္ပတ္ေက်ာ္ေလၿပီ။သြားေတြ႕ခ်င္ေပမဲ့
ဈာန္နဲ႔ေတြ႕မွာလည္းစိုးရိမ္သည္။ငါ့အိမ္မလာခဲ့နဲ႔လို႔ႏွင္ထုတ္ထားတာမို႔ သြားဖို႔မရဲပါ။သို႔ေသာ္လည္း ေတြ႕ခ်င္စိတ္ကျပင္းျပေနသည္မို႔ ႀကီးျမကိုအကူအညီေတာင္းဖို႔သာ ျပင္ရေတာ့သည္။
႐ွိန္းႀကီးျမဆီဖုန္းဆက္လိုက္ၿပီး အကူအညီလွမ္းေတာင္းလိုက္ေတာ့ အဆင္ေျပတာမို႔ ကားေသာ့ကိုယူကာ ႀကီးျမသြားခိုင္းတဲ့ေနရာဆီ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ေထြးငယ္ကေဈးသြားရင္း သူ႕အိမ္ခဏဝင္မွာဟုေျပာသြားတာမို႔ ႀကီးျမက သူ႕အိမ္ကိုလိုက္သြားခိုင္းလိုက္တာျဖစ္သည္။လိပ္စာအတိအက်မသိေပမဲ့ ႀကီးျမကလမ္းကိုေျပာလိုက္သည္မို႔ ႐ွိန္းမွန္းရမ္း၍သာ ထိုလမ္းၾကားထဲဝင္လာခဲ့သည္။

ထိုစဥ္ အိမ္တစ္အိမ္ထဲမွထြက္လာတဲ့ ေထြးငယ္ကိုေတြ႕တာမို႔ ႐ွိန္းေပ်ာ္သြားၿပီး ကားရပ္ကာ ဆင္းေခၚမည္အျပဳ ေထြးငယ္အဝတ္အစားေတြေၾကာင့္ ေၾကာင္အ,သြားသည္။ေထြးငယ္က
႐ွပ္အျပာေလးနဲ႔နီညိဳေရာင္ပုဆိုးေလးကိုတြဲဝတ္ထားတာျဖစ္သည္။ဆံပင္ကိုအရင္လိုက်စ္ဆံၿမီးက်စ္ခ်ထားတာမဟုတ္ပဲ ေနာက္ျပန္လွမ္းသိမ္းကာဆံထုံးထုံးထားသည္။
႐ွိန္းကားေပၚကေနမဆင္းပဲ ေထြးငယ္ကိုပဲေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။ေထြးငယ္ကသူ႕ကားကိုေက်ာ္သြားေတာ့ ကားမွန္ကိုေနလွမ္းၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး ကားကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမာင္းကာ
သူ႕ေနာက္ကေန မသိမသာလိုက္သြားလိုက္သည္။

ေထြးငယ္ကဘာလဲ ?

" ဟ အဲဒါ မိန္းမလိုလိုေယာက်ၤားလိုလိုေကာင္ ေစာပန္းခ်ီမလား.. "

ေစာ သူ႕ေနာက္က ေကာင္ေလးတသိုက္ဆီကၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေၾကာင့္ ေျခလွမ္းတို႔ခဏရပ္တန္႔သြားသည္။ၿပီးေတာ့ ေျခလွမ္းကိုသြက္သြက္ေလွ်ာက္ကာ အန္တီေထြးအိမ္ဆီသို႔ဦးတည္လိုက္သည္။

" ေဟ့ေကာင္ ေစာပန္းခ်ီ ေခၚေနတာမၾကားဘူးလား... "

ေစာ သူတို႔ရဲ႕ေအာ္ေခၚသံၾကားေတာ့ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။လွည့္မၾကည့္ပဲမသိခ်င္ေဆာင္လိုက္ရင္ျပသာနာပိုႀကီးမွာဆိုး၍ ၾကည့္လိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။သူတို႔ကေစာနဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းကေက်ာင္းတက္ေဖာ္ေတြဆိုေပမဲ့ ေစာကိုအၿမဲအႏိုင္က်င့္ခဲ့ၾကတဲ့လူသုံးေယာက္။ေစာေခါင္းငုံ႔ထားေနရင္းမွ...