မောင့်ပန်းချီ [ 𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝 ]

Part - 23 ( Z ) ⚠️🚫

[ Warning 🚫 ]
( A /N : မဖတ္ပဲေက်ာ္သြားလဲရပါတယ္။ဒီအပိုင္းမဖတ္တာနဲ႔ဇာတ္ရည္မလည္ေတာ့တာမ်ိဳးျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။Warningအခန္းသက္သက္ထားေပးထားတာမို႔ ေက်ာ္သြားလည္းရပါတယ္ )

ဈာန္ကေစာကိုသူ႕အိမ္မျပန္ေစပဲ ဈာန္႔အိမ္မွာသာလိုက္ေနခိုင္းသည္။‌ေစာအိမ္မွာကေစာတစ္ေယာက္တည္းမို႔စိတ္မခ်ေပ။‌ ေစာကကိုယ့္ဘာသာေစာင့္ေ႐ွာက္ႏိုင္တယ္ဆိုေပမဲ့လည္း သူကိုယ္တိုင္ကကိုမ်က္စိေအာက္ကအေပ်ာက္မခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ေစာသူ႕‌အိမ္လိုက္ေနေတာ့လည္း အခန္းသက္သက္မွာမေနခိုင္းေပ။သူ႕အခန္းထဲမွာသာေနခိုင္းသည္။

".  ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား.. "

ဈာန္ကအခုမွ႐ုံးကျပန္ေရာက္တာျဖစ္ၿပီး ‌ဈာန္ရဲ႕အဝတ္ဗီ႐ိုကို႐ွင္းေပးေနသည့္ေစာအနားေလးသြားၿပီး အေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ကာ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

" မခ်ိဳးရေသးဘူး ညအိပ္ခါနီးမွခ်ိဳးရင္ေကာင္းမလားလို႔.. "
". အဲဆို တူတူခ်ိဳးရေအာင္.. "

ေစာမ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ဈာန္႔ကိုေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းရမ္းျပလိုက္သည္။

". ဘာလို႔လဲ ေရလည္းအကုန္သက္သာတယ္ အခ်ိန္လည္းအကုန္သက္သာတယ္.. "
". ဟင္ မခ်ိဳးခ်င္ပါဘူး.. "

ဈာန္ ေစာကိုယ္ေလးကိုဆြဲလွည့္ၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာကိုတည့္တည့္ၾကည့္ေစလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ေစာနားေလးကိုကပ္ၿပီးတိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။

" ဘာလဲ တခုခုလုပ္မွာေၾကာက္လို႔လား.. "

ေစာမ်က္ႏွာကခ်က္ခ်င္းနီရဲတက္လာသည္။အသားျဖဴသူမို႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးပမာနီရဲေနသည္။

" ဘာ ဘာကို ေၾကာက္ ေၾကာက္ရမွာလဲ.. "

‌စကားေတြပင္ ထစ္ထစ္အအျဖစ္ရေလသည္။ဈာန္ကေတာ့ေစာရဲ႕ဒီပုံစံေလးကိုၾကည့္ကာ အသံတိတ္ညာရယ္ေနေလသည္။

" ေမာင္ေနာ္ မရယ္နဲ႔ ဘာရယ္တာလဲ.. "

ေစာ ဈာန္ရဲ႕ဗိုက္သားကိုအားပါပါနဲ႔ဆြဲလိမ္ပစ္မွ ဈာန္ကရယ္တာကိုရပ္ၿပီး ဗိုက္ေလးပြတ္ကာ႐ႈတ္မဲ့မဲ့မ်က္ႏွာ‌ထားေလးနဲ႔ ေစာကိုၾကည့္ေနေလသည္။