Part- 26 ( Z )

2.8K 89 0
                                    


အေရးေပၚကားရဲ႕အခ်က္ေပးသံနဲ႔အတူ ေဆး႐ုံအတြင္းသို႔ဝင္လာသည့္ေသြးသံရဲရဲနဲ႔လူနာတစ္ေယာက္။ေခါင္းမွာခိုက္မိထားသည့္ဒဏ္ရာကမည္မွ်နက္သည္ဆိုတာကိုစစ္ေဆးမၾကည့္ပဲအျမင္နဲ႔တင္သိႏိုင္သည္။အေၾကာင္းရင္းက နီရဲေနသည့္ေသြးေတြကအဆတ္မျပတ္ထြက္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

လူနာခြဲစိတ္ခန္းထဲသို႔ဝင္သြားသည္နဲ႔ခြဲစိတ္ခန္းတံခါးကခ်က္ခ်င္းပိတ္သြားသည္။ေစာထိုခြဲစိတ္ခန္းတံခါးကိုမွီကာငိုေႂကြးေနမိသည္။
ငါ့ေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ေမာင္ဒီလိုျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။
ငါ့ေၾကာင့္။ငါ့ေၾကာင့္။အရာအားလုံးကငါ့ေၾကာင့္ပဲ။

/
/
/
/
/
/
/
ကလ်ာအိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဧည့္ခန္းမွာခဏအေမာေျဖထိုင္ေနလိုက္သည္။တစ္ေန႔လုံး ဟိုေျပးရ၊ဒီေျပးရနဲ႔အေတာ္ေမာပန္းေနေလၿပီ။သို႔ေသာ္ေရမခ်ိဳးရေသးသည္မို႔တန္းအိပ္လို႔ကမရေသး။ကလ်ာအေတြးမ်ားေနရင္းမွဈာန္႔ကားျပန္မေရာက္ေသးသည္ကိုသတိထားမိသြားသည္။ဈာန္ဒီေန႔ျပန္ေရာက္မည္ေျပာထားတာကိုဘာလို႔ျပန္မေရာက္ေသးတာပါလိမ့္။

" ဈာန္ျပန္မေရာက္ေသးဘူးလား မိငယ္.. "

". အတြဲလိုက္ကိုျပန္မေရာက္ေသးတာမမကလ်ာ.. "

". ဪ ေအးပါဟယ္.. "

မိငယ္ရဲ႕အေျဖေၾကာင့္ ကလ်ာရယ္မိသြားသည္။အတြဲလိုက္ကိုျပန္မေရာက္ေသးသည္တဲ့။ေျဖလည္းေျဖတတ္သည္။
ႏွစ္ေယာက္စ‌လုံးျပန္မေရာက္ေသးရင္တစ္ေနရာရာကိုေလွ်ာက္လည္ေနတာျဖစ္‌ႏိုင္ေပမဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းစိတ္ထဲမွာ ေလးလံေနသည္မို႔ ကလ်ာသူ႕ေမာင္ဆီဖုန္းဆက္လိုက္သည္။

" ဟယ္လို .. "

တစ္ဖက္ကျပန္ေျဖလာသည့္ေယာက်ၤားအရင့္အမာႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသံေၾကာင့္ ကလ်ာဘာဆက္ေျပာရမလဲမသိပဲၿငိမ္က်သြားသည္။ဈာန္ကဘယ္ေရာက္ေနလို႔အျခားသူဖုန္းကိုင္ရတာလဲ။

" ဈာန္ဘယ္ေရာက္ေနလဲ.. "

". ဈာန္ဒီပါေမာင္ကဒီဖုန္းရဲ႕ပိုင္႐ွင္ပါကြၽန္ေတာ္ကတာဝန္က်ရဲပါ
ကြၽန္ေတာ္တို႔တာဝန္က်တဲ့နယ္ေျမမွာ ဈာန္ဒီပါေမာင္တို႔ျပသာနာျဖစ္ၾကလို႔အခုေဆး႐ုံမွာပါ ဖုန္းကိုကြၽန္ေတာ္တို႔ကသိမ္းထားရတာပါဗ်.. "

မောင့်ပန်းချီ [ 𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝 ] Where stories live. Discover now