Why can't we be together? (Scorose)

Hoofdstuk 42: Adriana

##ROOS##

De volgende twee dagen slaap ik veel. Mijn ouders en Scorpius zijn de hele dag bij me totdat ze 's avonds wel naar huis moeten. Met Al gaat alles goed en hij mag vandaag al uit Sint-Holisto. Hij gaat dan naar huis want de school begint weer pas als de meeste uit Sint-Holisto zijn en hij is één vaaan de eerste die er uit mag. Ik moet nog minstens twee dagen blijven.Met Adriana gaat het een stuk slechter. Ze is nog steeds niet wakker geworden en de dokters zeggen dat als ze vandaag niet wakker wordt dat de kans groot is dat ze helemaal niet meer wakker word. Ze heeft een erge hersenschudding, een grote wonden bij haar oor en haar linker arm is op een paar plaatsen gebroken. Al zit de hele tijd langs haar zijde en zegt ook niet zo heel veel. Het is nu 's middags en Scorpius zit langs me. We praten wat maar vertel hem wel niks over mijn rare droom. We hebben ook elkaars hand vast. Ik hou van hem. Mam en pap komen naar ons toe gelopen en ik hoor mijn vader zuchten. Hij vindt het nog steeds niet leuk dat Scorp en ik samen zijn maar hij doet zijn best om het te negeren. "Hee mam, pap." Zeg ik vrolijk en mam glimlacht. "Heey lieverd. Hoe voel je je?" Altijd die vraag. Hoe gaat het.. Pff.. "Goed." Zeg ik en geef mam en pap om de beurt een knuffel. "Hallo Albus. Hoe gaat het met jou?" Vraagt mam daarna aan Al en hij haalt zijn schouders op. "Valt mee." Zegt hij met een schorre en het blijft even stil tot Adriana zachtjes beweegt.

##ALBUS##

Adriana beweegt zachtjes en ik kijk haar met grote ogen aan. Word wakker. Please. Ik hou van je. Ze beweegt weer heel zachtjes en knippert een paar keer met haar ogen. "Al.." Zegt ze zacht en ik knijp in haar hand. "Ik ben hier." Zeg ik zacht tegen haar en ze doet haar ogen open. "Al.." Zegt ze opnieuw en kijkt me recht in de ogen aan. Ik geef haar een kusje op haar voorhoofd. "Al.." Herhaalt ze weer en ik knik. "Ik ben hier." Ze doet haar ogen terug dicht en kreunt zachtjes. "Stt.. Rustig.. Alles komt goed." Zeg ik. Ze stopt met kreunen en knijpt hard in mijn handen. "Stt.. Alles komt goed. Ik ben er voor je." Fluister ik in haar oor. Ze is wakker. Ze leeft nog. "Ik hou van jou." Zegt ze zwakjes en ik glimlach zacht. "Ik hou ook van jou."

Heeuii..
Een stukje speciaal voor @MIRTHEEEE.. Omdat ze had geantwoord op mijn vraag van wat ik moest schrijven.. ;D

Grtjs PotterHeadK4Ever.. <3