Why can't we be together? (Scorose)

hoofdstuk 63: kettingen en helpen

SCORPIUS

Ik kijk naar Roos. "Hebben jullie je toverstok nog?" Vraag ik en Roos schudt met haar hoofd. "Nee. Maar ik weet wel waar ze liggen." Ik kijk haar verrasd aan. "Echt?" Ze knikt. "Ja..." Begint ze maar Al onderbreekt haar. "Ze liggen in een keuken lade. Welke precies weten we niet." Ik zucht en kijk rond. "Hoe gaan we die stomme kettingen dan afkrijgen?" Roos pakt wat in haar haren. Het is een haarspeldje. "Geef je arm hier." Zegt ze en dat doe ik. Ik steek mijn hand uit en ze begint met de speld de frustelen in het sleutelgat. Na tien minuten ofzo heeft ze één ketting los en begint ze aan de andere. Als allebij mijn handen los zijn doet ze Albus kettingen losmaken. Daarna help ik haar met haar kettingen en help mam en pap."En nu?" Vraagt Roos en ik haal mijn schouders op. "We kunnen met zijn alle op hem af gaan?" Stelt Al voor. "Nee... Dat zou onverstandig zijn. We moeten proberen uit de kelder te geraken." Zegt mam en ik knik en vraag:"Ja. Maar hoe komen we uit de kelder?"

ADRIANA

Met tranen in mijn ogen zit ik bij het schoolhoofd en vertel ik wat ik had gezien. Niet veel later komen de ouders van Al en Roos ook en moet ik het verhaal nog eens vertellen. Tranen rollen over mijn wang. Snel veeg ik zr af. "Gaat het?" Vraagt het schoolhoofd en ik knik. "Ja. Ik hoop alleen dat alles goed is met hen." Ik staar naar mijn knieën. "Vast wel. Ondanks ze niet naar professor Andeling hebben geluisterd kunnen ze zich best wel redden." Stelt Roos haar moeder, Hermelien, me gerust. Of dat probeert ze nog. Al kan soms zo een idioot zijn? Waarom ging hij naar het verboden bos? En wie was die man? "Kun je me vertellen Adriana hoe de man er eigenlijk uitzag?" Vraagt Harry, Albus vader, en ik knik. Ik omschrijf de man en als ik klaar ben zie ik dat Harry geschrokken naar me kijkt. "Lucius." Zegt hij zachtjes en ik kijk hem vragend aan. "We moeten gaan. Nu!" Zegt hij en ik kijkt naar Roos vader, Ron. "Mag ik mee?" Vraag ik en iedereen staart even naar me. "Wat? Ik wil helpen!" Zeg ik en professor Anderling zucht. "Sorry Adriana maar dat is te gevaarlijk voor je." Ik kijk jaar smekend aan. "Please!" Harry en Anderling wisselen een paar blikken en daarna knikt Anderling. "Goed. Je mag mee. Maar je luistert naar Harry en ik wil niet dat je je leven riskeert." Ik veeg al mijn tranen af en sta op. "Dank je." Ik kijk naar Harry en hij glimlacht vriendelijk naar me. "Dan kunnen we gaan." Zegt hij en ik knik.

Heeuii..
:) Iedereen een leuke dag gehad?? ;)

Grtjs PotterHeadK4Ever.. <3<3