Although the trip was rough
🌺(18)🌺
[ကြက်သီးထဖွယ်ရောဂါလက္ခဏာ]
ရွှယ်နမ်သည် ပိုက်ဆံချွေတာချင်တာကြောင့် ရိုးရိုးအရွက်ကြော်နဲ့ ထမင်းနှစ်ပွဲသာ မှာလိုက်သည်။ မထင်ထားဘဲ ရှင်းလန်ရှို့က ဘဲကင်တစ်ကောင်ကို မှာလိုက်လေ၏။ စားပွဲထိုးလေးသည် သူတို့အား လက်ဖက်ရည်ကြမ်း ငှဲ့ပေးပြီးတော့ သွတ်သွတ်ကလေး ပြန်ပြေးသွားသည်။
"ရှို့ကော....."
ရွှယ်နမ်အသံကို ဆွဲလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်က ပိုက်ဆံချွေတာမလို့ပါဆို"
"ချွေတာစရာမလိုဘူး... ကိုယ့်မှာ အလုံအလောက်ရှိတယ် ဒီမြို့ကနေထွက်ရင် သားရဲတွေ အမဲလိုက်တာဖြစ်ဖြစ် ဝိညာဥ်ဆေးပင် ရှာတာဖြစ်ဖြစ် ပိုက်ဆံ ပြန်ရှာလို့ရတယ်"
"ဟုတ်သား.... ကျွန်တော်တို့ရခဲ့တဲ့ ငရဲကြောင်ကို ဘယ်မှာရောင်းမလဲ?"
"အဲဒီအကောင်ကို ထုတ်ရောင်းလိုက်ရင် ကိုယ်တို့က ကျင့်ကြံသူတွေဆိုတာ ဝန်ခံပြီးသား ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်"
"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်... အဲဒါကိုသိမ်းထားရမယ်"
စားပွဲထိုးလေးက မကြာခင်မှာပဲ အစားအသောက်တွေနဲ့ ပြန်ရောက်လာသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် သွတ်သွတ်လတ်လတ် ထမင်းစားလိုက်ပြီးတော့ မြို့ထဲကို ထွက်လာခဲ့၏။
သမားတော် လမ်းညွှန်သော ဆေးဆိုင်သည် လမ်းမကြီးအဆုံးတွင်ရှိသော တည်ရှိနေသော အကြီးဆုံး အိမ်ကြီးဖြစ်သည်။ သူတို့သည် ဆေးဆိုင်ကြီးထဲကို ဝင်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိဘဲ အပြင်ကနေသာ အကဲခတ်ကြ၏။
တကယ်လို့များ ဝင်သွားမယ်ဆိုရင် ရှင်းလန်ရှို့ရဲ့ မျက်စိကိုစမ်းသပ်ရင်း အဲဒီထဲက သမားတော်က သူတို့အကြောင်း တစ်ခုခုရှာတွေ့သွားနိုင်သည်လေ။ သူတို့ ဆေးဆိုင်ကြီးနားရောက်သော် ရုတ်တရက် အေးစက်နေသော လေလှိုင်းတစ်လှိုင်း ဖြတ်သန်းသွားသည်။
ရွှယ်နမ် အမှတ်တမဲ့ ရှင်းလန်ရှို့ အင်္ကျီစကို ဆွဲလိုက်သည်။
"ရှို့ကော..... အနံ့တစ်ခုခုရလား?"
"အင်း"
"အရမ်းဆိုးတာပဲ..."
YOU ARE READING
Although the trip was rough (Completed)
Historical Fictionရှင်းလန်ရှို့တစ်ယောက် တစ်ဘဝလုံး မိန်းမလှလေးတွေကို တွေ့ဖူးခဲ့သော်လည်း မျက်စိကွယ်သွားတဲ့အချိန်မှာတော့ ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်ကို သဘောကျမိသွားတယ်တဲ့.... ရွင္းလန္ရွို႔တစ္ေယာက္ တစ္ဘဝလုံး မိန္းမလွေလးေတြကို ေတြ႕ဖူးခဲ့ေသာ္လည္း မ်က္စိကြယ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေယာ...
