Córka Starka

Prolog

- Wyłaź. - krzyknął strażnik wchodząc do mojej celi.

Nie odpowiedziałam tylko poszłam za nim. Codziennie to samo. Sala treningowa, izolatka, czyszczenie pamięci, cela. Nic nowego. Zdziwienie pojawiło się na mojej twarzy kiedy skręciliśmy w inną stronę niż zawsze. Po chwili stanęliśmy przed metalowymi drzwiami, którch do tej pory nie widziałam. Szybko je otworzył i mnie tam wepchnął. Ten szybki ruch sprawił że upadłam na nogi na na których mialam rany po wczorajszych torturach za nieposłuszeństwo.

-Miło jak zawsze - szepnęłam sarkastycznie.

Podniosłam wzrok wyżej, gdyż dostrzegłam, że nie jestem sama. Z ciemności wyłoniła się postać, którą od samego początku nienawidziłam. Był to Antonin Brown założyciel tej przeklentej organizacji i największy psychopata z nich wszystkich.

-Podnieście ją- odezwał sie- i wprowadzić do sali nr 16.

-o niee- pomyślałam - znowu się zacznie...

Strażnicy podnieśli mnie i skierowali się do sali, ciągnąc mnie po ziemi. Po chwili siedziałam na krześle, skuta grubymi łańcuchami. Wpatrywałam się w ścianę czekając na rozwój wydarzeń choć przeczuwałam co się wydarzy. Lecz myliłam się. Opuścili sale pozostawiając mnie sama w pomieszczeniu. Nie wiedziałam ile tam siedziałam godzinę, może 3 godziny. Nagle z hukiem otrzyły się dzwi i z wielką niechęcią spojrzałam. W progu stał nikt inny jak Antonin. Tym razem z przebiegłym uśmieszkiem. Nie mogłam pozwolić na to aby na mojej twarzy rozpoznać by było jakąś reakcje.

Może ktoś inny na moim miejscu zaczął by się bać?

Może i tak ale nie ja. Hydra zdążyła przez tyle lat wyplewić ze mnie strach. Wyszkoliła mnie na marionetkę, której dasz rozkaz i wypełni ją bez wahania.

-Przyprowadzić zimowego żołnierza - powiedział stanowczo Brown. Po czym podszedł do mnie i nachylił się nade mną.

-Jeśli nie chcesz powiedzieć skąd masz moc, zimowy żolnierz to z ciebie wyciągnie.

I wyszedł, zostawiając mnie samą z burzą myśli.

...................................................................

Ciąg dalszy nastąpi...