Ons Kindje

32

Caro's Pov
"Mama?" Ik schrok en duwde Vince snel weg. "L.. Lou.." "Waarom was jij Vince aan het kussen? Zijn jullie samen?" Soms hé.. zou ze iets minder slim moeten zijn. Vince keek me met de blik aan van wat-moeten-we-nu-doen. Ik zuchtte en wandelde naar Louise toe. "Schat.. ik euhm.." "Als jullie samen zijn vind ik dat super!" Ik keek Louise even vragend aan. "Ja? Jij.. vindt dat oké?" Ze knikte vrolijk.

"Ja hoor, mama. En dan heb ik eindelijk een papa." Ik stopte even met ademen. "Ja.. een papa." Ik ben hier niet goed van. Vince is haar papa, maar ze weet dat niet. Maar ze wilt wel dat hij haar papa is? Voorzichtig ging ik rechtstaan maar ik voelde mij zo slecht dat ik bijna door mijn benen zakte. "Mama? Gaat het wel?" Vince liep naar mij toe en nam mij op. Hij legde mij in de zetel. "Caro, alles oké?" Ik knikte. "Jaja. Gewoon.. ze wilt dat jij haar papa bent?" Vroeg ik verward.

"Rust maar een beetje jij. Al dat denken is niet goed op dit moment. Sluit je ogen en slaap. Ik zorg wel voor Louise." Zijn zin was net klaar toen ik mijn ogen al sloot.

Vinces Pov
Caro sloot haar ogen en ik stond op. Ik keek naar Louise. "Alles oké met jou?" Vroeg ik dan aan haar. Ze knikte. "Wat is er met mama?" Ongerust keek ze naar Caro die in de zetel lag. Ondertussen is ze al in slaap gevallen. "Het is voor mama even te veel. Dus moet ze wat rusten. Maar ondertussen doen wij iets met twee..?" Ze knikte weer en glimlachte. "Maar.. jij en mama zijn samen? Of niet?" Oh euh..

Aarzelend knikte ik. Had ik dat beter niet gedaan? "Euh.. ja. Vind je dat.. erg?" "Nee, ik ben juist blij!" Ze liep naar mij toe en knuffelde mijn been. Ik glimlachte. "Ben jij dan nu mijn papa?" Ik keek Louise geschrokken aan. "Euh.. dat.. dat zien we nog wel. Maar euhm gaan we nog een beetje voetballen?" Ze liet me meteen los en liep naar buiten.

Paar uur later, 21:08
"Slaapwel Louise." "Slaapwel." Ik glimlachte en wandelde de kamer uit. Zonet heb ik Louise in bed gelegd. Ze heeft hier wel geen bed maar ze slaapt hopelijk wel goed in de logeerkamer. Ik wandelde terug naar beneden en zette me in de zetel. Caro lag nog steeds te slapen. Ik keek wat tv, maar iets interessants vond ik niet.

Opeens schrok Caro wakker. "Wow, rustig daar." Ze schrok weer en keek me dan opgelucht aan. Ze stond op en zette zichzelf dan op mijn schoot neer. "Is er iets?" Vroeg ik bezorgd. Caro schudde met haar hoofd en glimlachte voor ze haar hoofd neerlegde op mijn schouder. "Wil je boven in bed gaan liggen?" Ze kan hier weer elk moment inslaap vallen. Ik voelde haar knikken en stond rustig op.

"Bij wie?" Vragend keek ze me aan. "Jou? Bij wie anders?" "Louise?" Ze knikte maar schudde haar hoofd dan weer. "Bij jou." Ik knikte en wandelde met haar in mijn armen naar boven. Ik gaf haar een t-shirt nadat ik haar op bed had gezet. "Danku." Fluisterde ze. "Graag gedaan liefje." Ze glimlachte en begon haar uit te kleden om dan de t-shirt aan te doen. Ik deed hetzelfde, maar dan alleen een broek want ik kan niet goed slapen met een t-shirt. Waarom? Ik heb het dan altijd te warm.

Ik legde me naast haar neer en ze kwam meteen in mijn armen liggen. "Slaapwel." Fluisterde ze zacht. "Slaapwel liefje." Ik kuste haar hoofd nog en viel dan niet veel later inslaap.

Volgende morgen, 11:20
Ik werd wakker met lege armen. Maar al snel liep er iemand de kamer in. "Goeiemorgen Vince! Mama heeft gezegd dat ik je moest wakker voor ontbijt." Ik lachte, stond op, nam Louise in mijn armen en liep naar beneden.