Caro's Pov
"Gaat super. En met jou?" "Ook. Oh, dat is zo lang geleden!" Merel nam me plots in haar armen vast. Ze gaf mij.. een knuffel? Wow. Dat had Merel toen nooit gedaan. "Zullen we er anders al aan beginnen?" Ze knikte en glimlachte. Ik begon aan de house tour. "Dus, je komt binnen in deze niet zo brede - maar toch breed genoeg - gang. Hier is een deur die naar de garage leidt. Je hebt een oprit voor de garage maar wel maar voor één auto. Er kunnen geen twee staan. Ik heb het al geprobeerd. Dat is niet gelukt."Een uur later
"Voila. Dit was het." "Wauw. Dit is echt een mooi huis. Waarom ga je hier weg?" "We verhuizen naar mijn vriends huis." Antwoorde ik. "We?" "Ah, juist. Ik en mijn dochter." "Jij hebt een dochter?!" Ik knikte. Merel keek me heel verbaasd aan. "Oké, wow. Wij moeten duidelijk veel bijpraten. Weet je wat? Zie je het zitten om morgen eens af te spreken?" "Euh, ja." "Top. Morgen om 12 uur bij 'T Cacaoboontje?" "Ja, prima. Tot morgen dan." Merel glimlachte en wandelde naar buiten. "Merel wacht!" Ze draaide weer meteen om. "Hier zijn papieren van het huis. De prijs, alle informatie en alle contactgegevens staan erin." "Oké. Dankje. En tot morgen!"Ik glimlachte. Nadat ze uit mijn zicht was draaide ik me om, het huis weer in. Daar nam ik al mijn spullen, ging weer naar buiten, deed de deur op slot en stapte in de auto. Richting huis. Na een kleine tien minuten kwam ik thuis aan. Ik zette mijn auto in de garage naast die van Vince. Zij waren dus alweer thuis. En dat werd bevestigd door Louise die door de deur kwam lopen. "Mama!" "Dag schat." Ze sprong in mijn armen en ik kuste haar haren. "Was het leuk bij Oli?" "Jaaa! Ik mocht meedoen!" "Ah ja?" Ze knikte blij. "Kom, we gaan naar de gang." We stonden tenslotte nog altijd in de garage.
Louise was naar boven gegaan terwijl ik de deur aan het dichtdoen was. Ik hing mijn jas op, mijn schoenen verwisselde ik voor pantoffels en ging dan naar de keuken. Waar Vince was. "Dag lief." "Hey liefje." Ik gaf hem een kus en zette me dan aan het keukeneiland. Vince zette de laatste kommetjes weg en zette zich dan over mij. "Potentiële kopers gezien?" Ik trok mijn schouders. "Geen idee. Maar weet je wie ik wel heb gezien?" Hij schudde zijn hoofd. "Merel." "Merel? Merel Mintiens?" Ik knikte mijn hoofd. "Inderdaad. En zij is helemaal veranderd. Ze deed kweeni hoe vriendelijk tegen mij." Hij keek me vol ongeloof aan. "Geloof het maar. Ze wilt zelfs morgen afspreken om bij te praten."
"Ga je er naartoe gaan?" Ik knikte. "Ik was wel aan het denken om Camille mee te vragen. Zij was tenslotte wel beste vriendinnen met haar." Vince knikte. "Kan het wel nog altijd niet geloven dat ze vriendelijk tegen je was." Ik lachte. "Tja. Mensen veranderen zeker?" Nu lachte Vince ook. "Ah ja, mijn papa's komen vanavond eten." Zei Vince plots. "Wat?! Vanavond?" Hij knikte. "Is er iets? Wil je niet dat ze komen?" "Jawel jawel. Maar dan moet ik dringend gaan kuisen.. en eten gaan kopen!" "Rustig maar. Ik en Louise zijn al eten gaan kopen. En ik zal wel mee helpen. Geen zorgen." Ik glimlachte zacht maar er was een klein beetje paniek. Krijgen we alles wel op tijd proper voordat ze er zijn?
"Ik stuur eerst nog even naar Camille en dan kom ik helpen." Vince knikte en ging al naar het bergkot waar alle schoonmaak-
producten staan. Ik nam mijn gsm en stuurde naar Camille. Na een paar seconden had ze al meteen gereageerd. Blij dat ze Merel nog eens zou zien. Maar ook verbaasd dat ze vriendelijk was tegen mij."Liefje, kom je nog?" "Ik kom!" Snel liep ik naar Vince toe. Ik lachte toen ik hem onhandig bezig zag. "Lukt het niet?" "Nee." Hij stak zijn onderlip naar voor en jammerde een beetje. "Kom, begin jij anders met stofzuigen. Dan kan ik daarna dweilen." "Komt in orde!" Hij nam de stofzuiger en wandelde naar de living. Ik nam alles wat ik nodig had en maakte dan mijn zeep en water klaar.
17:45
Over een kwartiertje staan Vince zijn vaders hier. Ik ben nu nog even aan het koken terwijl Vince zichzelf en Louise aan het klaarmaken is. Ik schrok toen ik plots zijn armen rond mijn middel voelde en zijn lippen in mijn nek. "Je ziet er fantastisch uit, weet je dat?" Hij drukte meermaals zachte kusjes in mijn nek. "Mm ja." Ik voelde zijn glimlach. "Ik zie je graag." Zei ik. "En ik zie jou graag." Ik draaide mijn hoofd naar hem toe en glimlachte. Hij drukte deze keer een kus op mijn lippen in plaats van mijn nek.
JE LEEST
Ons Kindje
RomanceKLAAR Caro & Vince waren samen. De zomer van 2017, de eerste zomer nadat ze hun laatste jaar in het middelbaar hebben gedaan, gingen ze uit elkaar. Om een heel stomme en ongeloofwaardige reden. Maar na 4 jaar komt Vince iets te weten. Hij heeft een...