Ons Kindje

51

Caro's Pov
"En daarna?" Vroeg Merel. "Wel.. iedereen steunde mij. Behalve Maria. Die geloofde ook dat ik Vince zou hebben bedrogen. Ik snap nog steeds niet waarom ze dat zou geloven, want ik heb haar dan ook weer teruggezien, maar ik denk niet dat wij weer de beste vriendjes gaan worden. Misschien wel weer gewoon vrienden, ma ja." Ik trok mijn schouders op en zuchtte zacht.

Maria was echt mijn beste vriendin. Maar nu.. ik weet echt niet of ik nog wel ooit haar beste vriendin wil zijn. Want als ze me weer laat vallen bij zoiets.. "Wat een bitch. Ma ja, ik vond altijd al dat Maria een bitch was." Merel glimlachte. Ik glimlachte ook voor ik dan verder ging. "Dus, die zomer voelde ik me al een tijdje ziek en het bleek dus dat ik zwanger was. Van Vince." Merel trok grote ogen. "Ik heb altijd al een Varobaby gewild, maar dat was misschien wel wat vroeg hé?" Ik knikte. "Het was inderdaad vroeg."

"Heb je het hem verteld?" Ik keek even weg. "Pffft.. Caro wou niet. En wij mochten het ook niet doen. Mijn metekind heeft dus vier jaar moeten wachten op haar papa." Antwoorde Camille in mijn plaats. Ik rolde mijn ogen en keek haar even aan. "Metekind?" "Ah ja, ik ben Louises meter en Yemi is haar peter." Merel knikte. "Dus beide wisten ze het pas na vier jaar?" "Yep, Louise eigenlijk pas van dit jaar. Vince al van in september. Tja, de koppigheid."

"En ik wist pas vanaf de kerstvakantie dat Vince Louise kende. En dat omdat niemand mij iets wou laten weten." Antwoorde ik terug op Camille. "Caro, please. Wees blij dat Louise nu eindelijk haar vader heeft." Ik rolde mijn ogen en keek weer weg. Camille heeft gelijk, maar ze konden me best eerder laten weten dat Vince daar werkte. Wie weet was ik ze toen niet gaan ophalen en wist ik het nu nog niet. Net zoals Louise.

"Wow, ik had niet gedacht dat ik zoveel zou hebben gemist." Ik lachte en knikte. "En dan is dat alleen nog mijn verhaal. Wie weet wat alle andere hebben meegemaakt." Merel knikte deze keer. "Zeg, hebben jullie nog contact met Nona of zo?" Vroeg ze dan. "Euh nee. Jij ook niet?" Ze schudde haar hoofd. "Ik heb eigenlijk iedereen achter me gelaten. Ik heb me volledig gefocusd op mijn studie. Dus ik heb ze niet meer gehoord sinds dan."

"Weet je wat we zouden moeten doen?" "Wat?" Ik keek Camille vragend aan. "Een reünie! Met onze klas." Dat weet ik niet zo. Alhoewel. Het zou wel leuk zijn. "Is dat wel een goed idee?" Vroeg Merel. Ik ben dus niet alleen met twijfels. "Ma ja, zo kunnen we iedereen weer eens zien! En dan kunnen we de partners zien, en wie weet kinderen." "De meeste gaan net zijn afgestudeerd. Ik en Vince zullen waarschijnlijk de enige zijn met een kind." Camille keek me even aan. "Als we die reünie niet doen gaan we het niet weten." Ik rolde mijn ogen.

"Hoe ga je iedereen contacteren?" "Jij praat met je.. plusopa. Hij was tenslotte onze directeur." Natuurlijk. Had ik moeten zien aankomen. "Ik ga Karel daar echt niet mee lastigvallen nu. Hij moet van alle activiteiten plannen." Camille én Merel keken me met vragende ogen aan. Met een blik die Louise soms ook gebruikt. Ik zuchtte. "Oké. Ik vraag het wel aan Karel." "Yes!" De twee deden een high-five. "Maar, dan wil ik het plannen." "Ja natuurlijk! Doe maar. Maar vraag om hulp, Caro. Je hebt het soms al druk genoeg." Ik knikte gerustellend naar Camille. "Doe ik."

Rond 18.00, thuis
"Ah, dag vlinder." Ik keek Vince verbaasd aan. "Wat?" Vroeg hij verward. "Het is gewoon lang geleden dat iemand me vlinder noemde. Allee, buiten jij deed niemand het." Vince glimlachte en legde zijn armen rond mijn middel. "Is het oké als ik het weer zeg?" Er verscheen ook een glimlach op mijn gezicht voor ik hem kustte. "Meer dan oké." Zei ik erna. Vince drukte zijn lippen weer op de mijne. "Mamaaaaa? Papaaaaa?" Ik schrok en duwde Vince weg. "Dag prinses." Vince nam Louise op en draaide haar in het rond.

"Is er iets?" Vroeg ik aan Lou nadat Vince haar weer had neergezet. "Wanneer eten we? Heb honger." "Het is bijna klaar." Lou knikte en liep weer weg. "Kan jij de tafel even zetten?" Vince knikte en ik ging naar mijn pannen. Vandaag eten we patatjes met een kaasburger. En groentjes ook natuurlijk! Maar had ik nog een paar minuten langer weggeweest was het afhalen geweest.