Ons Kindje

36

Vinces Pov
"Ik zie jou ook graag." Al snikkend kuste ze mij. Ik kuste natuurlijk terug. "Kom, we gaan slapen." Ik stond op met Caro in mijn armen en wandelde stil naar boven. Aangekomen in haar kamer probeerde ik haar neer te leggen, maar dat lukte niet. "Liefje, ik ga je gewoon neerleggen in bed." Ze schudde met haar hoofd. "Ga gewoon liggen en na minder dan twee minuten lig ik naast jou. Oké?" Na een paar minuten van niet willen is ze eindelijk gaan liggen.

Snel deed ik mijn jas en schoenen uit. Mijn pyjama had ik al aan van daarstraks. En dan ging ik naast haar liggen. Caro ging meteen in mijn armen liggen en zuchte zacht. "Slaapwel lief." Fluisterde ze nog. "Slaapwel." Antwoorde ik terug voor ik mijn ogen sloot en inslaap viel.

Caro's Pov
9:04
"Mama?" Ik opende mijn ogen en draaide me om. "Lou? Is er iets?" Ze schudde met haar hoofd en kwam bij mij liggen. "Wat doet Vince hier?" Ik keek naar achter en zag Vince nog altijd slapen. Ik glimlachte toen ik zijn armen rond mij voelde. "Dat maakt niet uit schat. Ga maar naar beneden. Tv kijken, ik kom zo." "Oké mama." Ze stond weer op en wandelde de kamer uit. Ik draaide me weer om zodat ik naar Vince kon kijken.

Zijn haar hing voor zijn ogen. Zoals vroeger. En net zoals toen ging ik met mijn hand door zijn haren heen. Relaxerend. Zowel voor Vince als voor mij. Langzaam gingen zijn ogen open en ik glimlachte nog meer. "Goeiemorgen." Fluisterde ik zacht.
'S morgens moet je echt stil zijn bij hem. Anders heeft hij een ochtendhumeur. Maar dan echt erg. Hij kreunde zacht voor hij zich omdraaide. "Waar gaan we naartoe?" Vroeg ik.

"Slapen.." "Oké dan. Slaapwel." Ik zette me recht op bed en wou net uit bed stappen toen Vince me vast nam. "Blijf hier.." "Louise is al beneden. Ik kan haar daar echt niet alleen laten." Ik keek hem even aan terwijl hij knikte. "Tot straks dan." En Vince deed zijn ogen weer dicht. Snel gaf ik hem nog een kus op zijn hoofd en ging dan naar beneden waar Louise is.

"Kijk mama! Paw Patrol is op tv nu!" Riep Lou enthousiast. Ik lachte en zette me naast haar neer. Na een kwartiertje hoorde ik plots haar buikje grommen. "Hoorde ik daar nu een leeuw?" Zei ik al speels. "Die leeuw heeft grote honger mama." Lachte Lou. Ik lachte ook en stond op. "Wat moet de leeuw hebben?" "Pannenkoeken! Met choco, alstublieft!" Ik knikte en wandelde naar de keuken.

Nadat ik een tiental pannenkoeken had gebakken wandelde ik met een bord voor Louise terug naar de living. "Hier is het eten voor de leeuw. Twee pannenkoeken met choco." Vrolijk klapte ze in haar handen en zette ze zich neer op haar klein stoeltje aan de salontafel. "Alstublieft lieve schat. Als je nog wil, het mag hé." Ze knikte en at haar ontbijt op terwijl ze verder keek naar tv. Ik legde me weer neer in de zetel en sloot mijn ogen. Ik ben echt nog wel moe. Niet moeilijk ook, het was twee uur toen we sliepen.

Vinces Pov
10:26
Ik opende mijn ogen en voelde niemand naast mij liggen. Juist.. ze is naar beneden gegaan. Na een paar minuten wakker worden stond ik op. Toen ik de deur open deed kwam de geur van pannenkoeken de kamer in. Met een glimlach wandelde ik naar beneden. Honger dat ik heb. Ik ging ook meteen de keuken in en nam een pannenkoek vast. Mm lekker. Er liggen nu nog denk ik drie pannenkoeken op het bord. Oeps..

Ik wandelde de keuken uit en de living in. "Goeiemorgen Louise." "Hallo!" Ik glimlachte en keek naar Caro. Die lag te slapen in de zetel. "Slaapt mama al lang?" "Euhm.. van nadat ze mij mijn pannenkoeken heeft gegeven. Maar mag ik nog een pannenkoek? Met choco alsjeblieft?" "Tuurlijk, geef je bord maar. Één pannenkoek genoeg?" Ze knikte en keek dan verder naar tv.