Ons Kindje

43

Caro's Pov
"Jij doet precies alsof ik zwanger ben." "Is dat dan niet? Ik heb die zwangerschapstest gevonden, in de badkamer." "Wa- oh. Ja euhm.. die is niet van mij." Vince keek me even vragend aan. "Van wie dan?" "Euhm.." Ik kan echt niet zeggen van wie. Ik heb het haar beloofd om het nog tegen niemand te zeggen. "Kijk lief, ik heb het beloofd om het nog niet te zeggen. Maar geloof me, ik ben niet zwanger." Vince knikte. Daarna ging hij de keuken uit en de living in. Is hij nu verdrietig?

"Vince? Lief?" Ik trof hem in de zetel aan. Helemaal verdrietig. "Je bent toch niet verdrietig omdat ik het niet ben?" Hij trok zijn schouders op. "Lief.." "Oké, ik vind het spijtig dat je niet zwanger bent." Ik glimlachte, zette mezelf op zijn schoot en nam zijn hoofd vast zodat hij me aankeek. "Ik wil zo graag nog een kindje van ons. En eentje waar ik deze keer wel bij ben van het begin." "Lief toch." Ik gaf hem een kus op zijn voorhoofd. "Tis niet omdat ik nu niet zwanger ben, dat ik later niet zwanger kan zijn hé. En ja.. we zullen nog veel moeten oefenen zeker?" Ik knipoogde bij die laatste zin.

Vince lachte even. Duidelijk niet satisfied met mijn antwoord. "Zeg lief, ga je nu echt hier zo droevig blijven zitten omdat ik niet zwanger ben en Camille wel?" Oh shit. Oh nee nee nee. Ik mocht dat nog niet zeggen. Ik sprong van zijn schoot af en liep de living uit. Waarom Caro, waarom? Oh, domme geit dat ge zijt. "Liefje.. is Camille zwanger?" "Ja. Euh nee! Ca.. Camille is niet.. zwanger." Ik ben super slecht in liegen. En zeker als ik het al heb verklapt. "Caro." "Oké, ja. Camille is zwanger." Ik voelde de tranen opkomen en voor ik het wist liepen ze over mijn wangen heen.

"Ik ben echt een slechte vriendin. Nog zo beloofd om niets te zeggen." Vince zijn armen ging plots om me heen en ik begon nog harder te huilen. "Jij bent helemaal geen slechte vriendin. Camille zou zich geen betere vriendin kunnen wensen." "Ik heb het toch verklapt?" Vince drukte een kus op mijn haar en streelde over mijn rug. "Het is mijn schuld. Ik had niet zo moeten doen." "Maar.. je deed helemaal niets." "Jawel, ik was zo droevig omdat jij niet degene bent die zwanger is." Ik trok mijn schouders op terwijl er nog steeds tranen over mijn wangen liepen.

Ik liet Vince los. "Ik ga naar boven." Fluisterde ik terwijl ik naar de trap toe liep. "Liefje.." Hoorde ik Vince nog zuchten. Ik kan het gewoon niet. Ik heb Camille haar vertrouwen verbroken. Ik heb mijn eigen belofte verbroken. Ik ben echt een domme geit. Toen ik in de slaapkamer aankwam, me had neergelegd op bed, barstte ik weer in tranen uit. Ik nam daarna ook mijn gsm en drukte op Camilles naam. Na enkele keren bellen nam ze al op.

Cam-"Caro? Hey, alles oké?"
Caro-"Euhm.. ik.. ik moet iets zeggen. Ik ben echt stom geweest en.." Ik begon weer met snikken.
Cam-"Hey, is alles wel oké? Wat is er gebeurd?"
Caro-"Ik euhm.. oh sorry, Camille. Echt waar. Het spijt me. Het was echt niet mijn bedoeling."
Cam-"Welk Caro? Wat was niet je bedoeling? Praat nu met mij."
Caro-"Ik heb echt niet express tegen Vince gezegd dat je zwanger bent. Het was echt perongeluk Camille. Echt waar. Hij had die test gevonden en dacht dat ik zwanger was, maar toen ik nee zei werd hij heel verdrietig en toen heb ik perongeluk gezegd dat jij diegene was. Maar ik voel mij echt schuldig, echt, het spijt mij Camille."

Ik begon weer met huilen.
Cam-"Wow, Caro."
Caro-"Sorry, Camille. Echt sorry."
Cam-"Het geeft niet, Caro. Ik weet dat jij zoiets niet express zou doen."
Caro-"Ik heb het wel nog steeds gedaan."
Cam-"Caro, het is oké."
Caro-"Oké dan. Tot morgen."
Nog voor Camille iets kon zeggen legde ik af. Met heel veel schuldgevoel.

Vinces Pov
Ik liet Caro even doen. Wat tijd alleen is wat ze nu nodig heeft. Ik zat rustig in de zetel, tv te kijken, toen mijn telefoon plots ging.
V-"Hallo, met Vince Dubois."
C-"Ah Vince. Camille hier."
V-"Hey Camille, alles oké? Is er iets?"
C-"Nee hoor. Er is niets met ons. Maar wel met Caro. Klopt het dat ze iets heeft gezegd over mij?"
V-"Ah.. ja. Dat je zwanger bent. Het was echt niet haar bedoeling geweest. Maar ik had die test gevonden en-"
C-"Oh maar dat is niets Vince. Echt. Zou je alleen nog willen zwijgen tegen al de rest? Scott ook. Hij weet het nog niet."
V-"Ja, tuurlijk. Ik zwijg."
C-"Oké, goed. Danku."