နေရောင်နွေးနွေးလေးက ပြတင်းပေါက်ကနေတစ်ဆင့် ပိုင်ဝူယောင်ရဲ့မျက်နှာနုနုလေးပေါ်သို့ ဖြာကျလာချိန်မှာတော့ သူဟာစိတ်လက်ပေါ့ပါးစွာနဲ့ နိုးထလာသည်။လက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းပြီး သန်းဝေကာ ခေါင်းကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်လှည့်ကာအကြောလျှော့လိုက်သည်။
" ဒီနေ့ရုံးမသွားရဘူးဘဲ ...ပျော်စရာကြီး "
သွားတိုက်ကာကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီးတာနဲ့ မနက်စာ စားဖို့ သွားဝယ်ရမည်။ သူနေတဲ့တိုက်ခန်းကအိပ်ခန်းနှစ်ခန်း၊မီးဖိုခန်းနဲ့ ဧည့်ခန်းတို့ပါကာ သူ့လိုတစ်ယောက်သမားအတွက်အတော်သင့်တော်သည်။ပိုင်ဝူယောင်သည် ဧည့်ခန်းကိုဖြတ်လျှောက်ရင်း သူ့တိုက်ခန်းဟာပုံမှန်နဲ့မတူဘဲထူးဆန်းနေတာကိုသတိထားမိသည်။မနေ့ညကအတော်နောက်ကျမှပြန်လာတာကြောင့်ပစ္စည်းတွေမသိမ်းမိခဲ့ပေ။အခုကြည့်လိုက်တော့ ပစ္စည်းတွေအားလုံးသူ့နေရာသူရှိနေကာ ဧည့်ခန်းစားပွဲသည်လည်း သန့်ရှင်းတောက်ပြောင်နေသည်။
" ဟင်! မွှေးလိုက်တာ ...ဘယ်ကလဲ ?"
နှာဖျားဝသို့ဝေ့သီလာတဲ့ အနံ့လေးဟာမွှေးလွန်းတာကြောင့် ပိုင်ဝူယောင်သည်သူ့ကိုယ်သူမထိန်းချုပ်နိုင်ဘဲ မီးဖိုခန်းဆီသို့ခြေလှမ်းမိသွားသည်။ အခန်းဝကနေမြင်လိုက်တာတော့ ဟင်းပွဲတွေချနေတဲ့ ကျယ်ပြန့်တဲ့ ကျောပြင်ကြီး ။ ငါ့အိမ်ကို ဒီလောက်ခန့်ညားတဲ့ယောကျာ်း ဘယ်ကဘယ်လိုရောက်လာတာလဲဟ !
အနောက်ဘက်ကခြေသံဖျော့ဖျော့လေးကိုကြားသည်နှင့် ချင်းယွီသည်ပြုံးလိုက်ပြီး babyလေးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။သူ့မျက်နှာကိုမြင်တော့ တော်တော်အံ့သြသွားသည်ထင်။ ပါးစပ်လေးက ဟနေသည်မှာ အထဲကလျှာနီနီလေးကိုပင်မြင်နေရလေသည်။
" ခင်..ခင်များ ဘယ်လိုလုပ် ကျွန်တော့်အိမ်ကိုရောက်လာတာလဲ ?"
" ဘယ်လိုရောက်လာတယ်ထင်လို့လဲ ?"
ပိုင်ဝူယောင်သည်မျက်မှောင်ကြုပ်လိုက်ပြီး –
" ဘယ်လိုပဲရောက်လာရောက်လာ ခင်များကို ကျုပ်အိမ်ကမကြိုဆိုဘူး "
YOU ARE READING
Blue eye (system)
General FictionStart Date - 21.1.2022 End Date -???????? တေးရတုဟာအောင်မြင်ကျော်ကြားတဲ့သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။သူချစ်မြတ်နိုးတဲ့အလုပ်ကိုစွန့်လွှတ်ကာချစ်ရသူကိုအလုံးစုံထောက်ပံ့ပေးခဲ့တယ်။အချိန်တစ်ခုကြာတဲ့အထိသူဟာထိုလူအတွက်ဟာသဖြစ်နေမှန်းမသိခဲ့ဘူး။သူလှည့်စားခံခဲ့ရတယ်။...
