Lie To Me/ Anıl Erdem Cevizci

Bölüm 33: Kabullenme

1 Mayıs Pazar

Selen'den

Sanlı ile geçirdiğim mükemmel gecenin ardından yeni güne huzur dolu mutluluk dolu uyanmıştım. Yastığıma bırakılan notu okudum Sanlıdandı.

''Bebeğim bebeğimm çok acil bir yere gitmem gerekti o yüzden yanında uyanamıyorum ama bunun telafisi gelecek güzelim.''

''Altına da mükemmel sevgilin Sanlı'dan yazmış şapşal.'' Kıkırdayarak yataktan kalktım sonunda Mayıs gelmişti, Mayısı severdim bahardan yaza girerken sıcaklayan o hava, arada bir yağan sürpriz yağmurlar ve tabi Özge'nin doğum günü Mayısı çok severdim. Kıyafetlerimi giyip salonda bıraktığım çantamı aldım madem Sanlı'nın işi vardı bende eve gider bir duş alır sonrada Özge'nin ifadesini alırdım, bir haftadır falan bir derdi vardı sanki arada sıkıştırsam da yanıt vermiyordu ama dün akşam, ah dün akşam çok kötü gözüküyordu mutlaka konuşmam lazımdı onunla.

Daire kapısını açtığım an anlamıştım, Anıl yine Anıllığını yapmıştı koltukta elinde şarap şişesi dün akşamdan kalma elbisesi ve akmış makyajıyla oturan Özge'ye baktım bitmişti, tamamen dağılmıştı ona Anıl'ı savunduğum zamanlar için kendime kızdım kim bilir ne olmuştu hızla yanına gittim, oturdum sanki ölü gibiydi tepki vermiyordu bitmiş şarap şişesi hala elinde duruyordu yavaşça şişeyi alıp sehpaya koydum

''Özge bebeğim neler oldu söyle bana hadi ne oldu.'' Bakışları yüzüme çevrildi kocaman kahve gözleri kıpkırmızıydı, rimelleri akmış perişan gözüküyordu o an Anıl'dan nefret ettim.

''Selen.'' Terden ıslanıp bozulmuş saçlarını okşadım.

''Hadi Özge ne olur korkutma beni her ne olduysa ben varım ben yanındayım.''

''Selen bitti.'' Ağlaması gerekiyordu, Özge hassas biriydi ama sanki tüm yaşları tükenmişti gözünden tek bir damla yaş akmadı.

''Her şey bitti Selen biz bittik, bizi bitirdi.'' Yine aynı şey yaşandıysa Anıl'ı mahvederdim yemin olsun ki evini basardım onun hiç bir şeyden çekinmezdim.

''Ne yaptı Özge sana ne yaptı güzelim söyle sikeyim onun belasını.'' O ağlamıyordu ama ben ağlamak üzereydim.

''Bitirdi, artık sevemiyormuş eskisi gibi değilmiş bitirdi.'' Kıpkırmızı oldum bu kızın güvenini kazandı, teyzesini, beni herkesi aşkına inandırdı hepimizi kandırdı şimdi de hevesini alıp siktirip gidiyor muydu yoktu öyle yağma! Hızla ayağa kalktığımda Özge bileğimden tuttu.

''Ben kabullendim sende kabullen Selen bitti artık, Anıl yok sende gidip bir şey yapma, değmez.''

''Özge ne demek bir şey yapma sen halini görüyor musun!''

''Ben onu çok sevdim Selen, yıkıldım kolay da toparlanamayacağım ama bu sefer öfkeli değilim ben, alışırım onsuzluğa.'' İnanamıyordum sanki duyguları elinden alınmış gibiydi.

''Özge güzelim.'' Ellerimi yüzüne götürdüğümde acı acı gülümsedi

''İyiyim ben.'' Diyerek odasına yöneldi sanki yaşamıyordu öyle bitkin öyle yorgundu ki, o kabullenmiş olabilirdi ama benim için bu iş burada bitmemişti Anıl'a yaşatacaklarımdan ben sorumlu değildim. Sanlı'yı aradım açmadı kesin o şerefsizin yanındaydı çantamı alıp hızla evden çıktım Anıl'ın apartmanına yürümeye başladım, bu iş burada bitmemişti.

Sanlı'dan

Sabahın beşinde Anıl'ın telefonuyla uyanmıştım, sesi rezaletti hemen kalktım ve evine gittim görmeyi beklediğim manzara salonda oturmuş Özge'nin fotoğraflarına bakarak ağlayarak viski içen bir Anıl asla değildi, Özge'de dün iyi değildi neler oluyordu.