''Güzelim sen gıda zehirlenmesi geçiriyor olabilir misin ya?'' Anıl'ın sözleriyle gülsem mi, ağlasam mı bilememiştim öylece yüzüne bakmayı tercih ettim. Anıl salak bir adam değildi mükemmel şarkı sözleri yazabilen çok okuyan entelektüel bir adamdı yani tanıştığımızda öyleydi sanırım biz birbirimizin yanında biraz aklımızı kaybediyorduk.
''Bilmiyorum.'' Kusmaktan solayı acıyan boğazımla güçlükle konuştuğumda ayaklarım yerden kesildi, beni kucaklamıştı kısa bir süre sonra yatağa yatırılmıştım gerçekten çok yorulmuştum ne iyi geceler dileyecek ne de konuşacak halim vardı uykuya dalarken hatırımda kalan son şey Anı'ın alnıma bıraktığı öpücük olmuştu.
21 Ağustos Pazartesi
Koltuğa uzanmış kavak yellerini bilmem kaçıncı defa izlerken Anıl markete gitmek için çıkmıştı kucağımdaki popkeki severken ayak ucumdaki bebeğin mırlamasıyla gülerek onu da kucağıma aldım kapının çalmasıyla hızla ayağa kalktım Anıl'ın geldiğini düşündüğümden hızla açtığım kapının karşısında teyzemi görmeyi beklemiyordum beklenmeyen misafir diye buna denirdi işte.
''Teyze?'' Sesimi düz tutmaya çalışsam da onu özlemiştim
''Özge kızım.'' Annemi öğrendiğimden beri konuşmamıştık bir kaç defa aramıştı ama açmamıştım hazır hissetmiyordum kapıyı yüzüne kapamak kaba olurdu ama içimdeki özleme rağmen konuşmak da istemiyordum.
''İçeri girebilir miyim?'' Kenara çekildim onu kovamazdım belki kanımdan değildi ama bunca yıl bana bir teyzeden öte annelik yapmıştı her ne kadar öz annemi saklasa da hatırı vardı.
''Sen nereden buldun burayı.'' Teyzem Anıl'ın adresini bilmiyordu ki.
''Anıl.'' Dediğinde şaşırmıştım Anıl neden benim arkamdan böyle bir iş çevirmişti ki bunu benimle paylaşması gerekirdi, şaşkın bakışlarım dikkatini çekmiş olacak ki konuştu.
''Israr ettim o da dayanamadı bir suçu yok.'' Anıl'ı korumasıyla cidden zor durumda olduğunu anlamıştım, çekingen adımlarla salona girdi ve az önce yattığım koltuğa oturdu yanında duran popkek'e bakıp gülümsedi.
''Ne tatlıymış kediniz adı ne?'' O popkek'in başını okşarken gülümsedim.
''Popkek.''
''Merhaba popkek ne kadar tatlısın sen.'' Teyzem popkekle oynarken yanına oturdum göz göze geldiğimizde daha fazla dayanamadım ve ağlayarak sarıldım ona iyi dayanıyordum, yansıtmıyordum belki de herkes unuttuğumu sanıyordu ama içimde çok kötü durumdaydım o gün annem sandığım kadının bana yaşattıkları gerçek annemin ölümünü öğrenmek, karnımdaki bu bebeği babasıyla paylaşamamak her şey üstüme üstüme geliyor gibiydi.
''Özür dilerim Özge çok özür dilerim kızım.'' Teyzem de benimle ağlıyor saçlarımı okşuyordu bir süre sonra ağlamalarım kesilmiş öylece oturmuş birbirimize bakıyorduk.
''Affettin mi beni Özgem.'' Anıl ve kızlardan başka sahip olduğum tek şey teyzemdi ne yapsa affederdim dayanamazdım ki ona.
''Afettim.'' Burukça gülümsedik.
''Anneni çok severdim ben bazen bize gelirdi küçüktüm tabi onlardan ablam beni aralarına almak istemezdi ama annen hep gelirdi yanıma konuşurdu bazen küçük hediyeler verirdi, sana çok benziyordu bakışlarınız gülüşünüz aynı resmen.'' Bir kaç fotoğrafını babam kargolamıştı bir de mezarının adresini daha mezarına gitmeye cesaret bulamamıştım ama gerçekten benziyorduk
''Harika biri gibi geliyor kulağa.'' Gülümseyerek konuştuğumda teyzem saçlarımı öptü.
''En iyisiydi, bir yerde belki seni onun emaneti olarak gördüğüm için bu denli sevdim doğduğun ilk andan beri öyle sevdim ki seni o kadar masum tatlı bir bebektin ki ah Özge çok istedim velayetini alayım benimle Londra'ya gel çok istedim çok da uğraştım ama baban elimi kolumu bağladı asla izin vermedi.'' Bunu ilk defa duymuştum teyzemin bu çabasından da babamın ona engel olmasından da haberim yoktu gitsem belki hayatım çok farklı olurdu ama bu iyi anlamda da olabilirdi kötü anlamda da bir kere Anıl belki asla hayatıma girmeyecekti bundan kötü bir şey düşünemiyordum bile. Teyzemle sessizlik içinde oturmaya devam ederken daha fazla içimde tutamadım.
''Teyze ben sana bir şey söyleyeceğim ama sakin olacaksın.'' Teyzem heyecanla bana döndü.
''Tamam sakin olacağım.''
''Söz mü?'' Biraz çekiniyordum Anıl'la evli değildik ama neyse ki teyzem bu tarz durumlara çok takılacak biri değildi sanırım yani.
''Söz.'' Büyük bir sakinlikle konuştuğunda derin bir nefes aldım.
''Teyze ben hamileyim.'' Teyzem öylece bakakaldı suratıma asla konuşmadı.
''Teyze bir şey söylemeyecek misin?''Sessizliği ürperticiydi.
''Ben size korunun demiştim ama.'' Kendi kendine mırıldandığında gülümsedim.
''Teyze ya.'' Bne gülerken o sertçe bana baktı.
''Özge kazara hamile kalmışsın nasıl gülebiliyorsun acaba?''
''Kazara olduğu doğru ama bu bebeği istiyorum çok istiyorum.'' Teyzemin gözleri hayretle açıldı.
''Özge sen Koç'ta okudun Koçta! Hem de tam burslu parıl parıl geleceğini çöpe mi atacaksın Anıl bey konser konser gezerken evde bebek mi emzireceksin 25sin daha 25! Çıldırdın mı!'' Evet biraz kızmasını beklemiştim ama bu kadarını beklememiştim.
''Teyze sakin o geleceğimi falan çöpe atmıyorum mesleği falan da bırakmayacağım elbette.''
''Olamam sakin makin geçmiş karşıma hamileyim diyorsun evli bile değilsiniz 2 yetişkin ergen evcilik oynuyorsunuz ama evlilik evciliğe benzemez kızım hem elinde bir yüzük de yok belli ki oyunu gerçeğe dönüştürmek isteyen de yok.''
''Haberi yok, haberi olsa yüzük de olurdu.'' Teyzemin sözlerinin ağırlığı altında ezilerek sessizce konuşmuştum.
''Ne demek haberi yok!'' Avazı çıktığı kadar bağırıyordu abartı bir tepki veriyordu bence.
''Benimle sırf hamile olduğum için evlenmesini istemiyorum bu yüzden haberi yok!''
''Özge sen kafayı mı yedin kızım ba-''
''Teyze hayır! Ben istediğim zaman söyleyeceğim ve eğer sen Anıl'a tek kelime edersen seni bu sefer asla affetmem!'' Teyzem öylece yüzüme bakıyordu beni anlamasını istiyordum, anlamalıydı yumuşamış bir ifadeyle yüzüme baktı.
''Kaç haftalık?'' Gülümsedim
''3. haftaya girdik.''
''Özge cidden söylemelisin 3 hafta nedir kızım yakında karnın şişecek!'' Arkamızdan gelen sesle panikledim.
''Özge ne oluyor?'' Anıl kaşlarını çatarak konuştuğunda stresten dudağımı dişledim işte şimdi sıçmıştım.
Bölüm sonuu çerezlik bir bölüm oldu yarından itibaren bölüm yazmam biraz zorlaşacak elimdeki stok bölümler bitince bir süre bölüm gelemeyebilir anlayacağınızı biliyorum hepinize iyi okumalar <33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lie To Me/ Anıl Erdem Cevizci
Fanfic-Now ı wish'd we never met cause you're too hard to forget- ''Özür dilerim çok özür dilerim yaşattıklarım için, aramadığım için az önce söylediklerim için her şey için.'' ''Keşke hiç tanışmasaydık Anıl. Seni unutamıyorum ne yaparsan yap ne söylersen...