16 Haziran Perşembe
Sabahın ilk ışıklarıyla uyandığımda Anıl yanımda mışıl mışıl uyuyordu , doğum günü çocuğunu uyandırmamaya özen göstererek yanağını okşadım oma olan sevgimin tarifi imkansızdı. Anıl'ın yanağına ufak bir öpücük kondurduğumda adeta bir kedi gibi mırıldanmıştı gülümseyerek yataktan kalktım üstümde sadece Anıl'ın tişörtü vardı bu aralar geceleri pek uyumuyorduk. Anıl'ın varlığını kutladığımız bu günün şerefine ona güzel bir kahvaltı hazırlamaya karar verdim ve mutfağa yöneldim ben tavayı çıkarırken Popkek gelmiş bacağıma dolanmıştı, tavayı tezgaha bırakıp kucakladım onu.
"Biliyorum aşkım beni babadan daha çok seviyorsun biliyorum" Popkek mırladı bu sabah fazla sevgi doluydu ben kahvaltıyı unutmuş popkiyi severken Anıl uykulu gözlerle kapıda belirdi yumuk yumuk olmuş gözlerini ovalarken öyle şirindi ki.
"Günaydın bebeklerim" Seslenişiyle gülümsedim yavaşça yanımıza geldi ve beni belimden kavradı bu arada da popkekin başını seviyordu.
"İyi ki doğdun sevgilim" Uzanıp yanağını öptüğümde gülümseyerek gözlerini kapadı.
"Ne kadar güzel bir sabah bu ya sevgilim benim için kalkmış veee tava çıkarmış?" Kıkırdadım
"Aslında kahvaltı hazırlayacaktım ama bu bebiş ilgimi çaldı" Bebiş demişken bebek de gelmiş Anıl'ın bacaklarına dolanmıştı kesinlikle babacıydı. Anıl onu kucağına aldı
"Boş ver güzelim kahvaltıyı stüdyoya gitmem lazım zaten çalışmalar var yaz ayları çok hareketli geçecek" Onun adına sevinmiştim ama bu az görüşebileceğimiz anlamına geliyordu onu her an özler olmuştum.
'' Desene yollarını gözleyeceğiz.''
''Benimle gel gözleme sevgilim.'' Anıl göz kırptığında kıkırdadım tüm konserlere gelmem elbette mümkün değildi ama sonuçta 2 ay kadar bir izin sürecim olacaktı bol bol vakit geçirirdik.
''Ayarlarız artık.'' Anıl'ın dudaklarına uzanıp bir öpücük daha kondurdum.
''Doğum günü şans öpücüğü.'' Diye açıkladığımda belimi sardı.
''Sen böyle yaparsan ben gidemem ki.'' Gülerek ittirdim onu.
''Hadi git akşam beraberiz nasıl olsa.'' Anıl başını salladı ve odaya hazırlanmaya gitti, kahvaltı sürprizi yalan olmuştu ama bugün yine de özel bir şeyler yapmak istiyordum aklıma gelen fikirle Sanlı'ya mesaj attım onaylayan cevabı geldiğinde gülümsedim.
''Çıkıyorum bebeğim ben.'' Başımı telefondan kaldırıp yanına gittim.
''Akşama plan yapma Cevizci seni randevuya çıkarıyorum.'' Gülüşü büyüdü
''Yaa öyle mi.''
''Hıhı Sanlı'yla.'' Anıl kahkaha atmıştı kollarımı boynuna dolarken bende güldüm, her zamanki gibi ellerimizi birbirimizin üzerinden zar zor çekmiştik, Anıl gittiği gibi Selen'i çağırdım eve.
Yaklaşık 2 saat sonra Selen geldiğinde beraber hazırlanıyorduk, Selen hala keyifsizdi umarım bu gece Sanlı'yla aralarını biraz olsun yumuşatırdı oysa Harbiye'de oldukça iyi duruyorlardı Sanlı bu mevzuyu neden aşamıyordu anlayamıyordum.
''Özge ya iyi mi sence bu?'' Selen bugün konfor alanının biraz dışına çıkıp beyaz bir crop ve siyah bir etek giymişti baya büyük değişim(!)
''Evet aşkım çok güzel oldun! Arada bir beyaz giy renkli giy için kararmıyor mu yaa.''
''Yoo'' Diyerek güldü ve beni süzdü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lie To Me/ Anıl Erdem Cevizci
Fanfiction-Now ı wish'd we never met cause you're too hard to forget- ''Özür dilerim çok özür dilerim yaşattıklarım için, aramadığım için az önce söylediklerim için her şey için.'' ''Keşke hiç tanışmasaydık Anıl. Seni unutamıyorum ne yaparsan yap ne söylersen...
