Evde oturmuş boş gözlerle televizyon ekranına bakıyordum gerçi ne izlediğimin farkında bile değildi ,evde bir ses olması düşüncelerimi bastırıyordu. İzlediğim şeyin yemek programı olduğunu yeni idrak etmişken Selen'in bana seslendiğini duydum.
''Özge güzelim ben çıkıyorum geç gelirim bekleme beni .'' onu onaylarcasına gözlerimi kırpıp el salladım bana endişeyle bakarken ekledi ''haydi sen de gel benimle bak bir yerden başlaman gerekiyor anlıyorum üzgünsün ama hayata mı küseceksin böyle olmaz'' ona cevap vermek için doğruldum ''Hayata falan küstüğüm yok sadece dışarı çıkmak istemiyorum bu kadar basit hem ben gayet iyiyim merak etmene gerek yok sen çık dışarı benden de kızlara selam söyle'' Selen derin bir nefes verdi '' ne yaparsam yapayım ikna olmayacaksın değil mi hayır 2 aydır bu haldesin şu çocuğu bir dinleseydin'.' dediğinde onu kestim
''biz bunları konuştuk Selen dinlenecek bir şey yok oldu ve bitti bu kadar basit artık onun ne adını duymak istiyorum ne de hakkında konuşmak umrumda değil tamam mı .''
Elbette koca bir yalandı bu ona hala aşıktım hem de deliler gibi ama benim duygularım onun hatalarını düzeltemezdi. Selen sonunda pes edip evden çıktığında gözyaşlarımın akmasına izin verdim, daha önce de ayrılıklar, kalp kırıklıkları yaşamıştım ama hiç böyle etkilenmemiştim, battaniyemi üstüme alıp kanallarda gezmeye başlamıştım ve o an evren benimle bir kez daha alay etti.
Tam karşımdaydı, 2 aydır duymadığım sesi evde yankılanıyordu bir zamanlar dünyanın en güzel sesi dediğim bu ses şu an sadece kalbimi acıtıyordu hiç değişmemişti bakışları, gülüşü, mimikleri her şeyiyle aynıydı benim Anıl'ımdı gerçi hiç benim olmuş muydu ondan da tam emin değildim, bir daha bakmamaya yemin ettiğim gözleri televizyon ekranında cam gibi parlıyordu. Kanalı değiştirmek istiyordum ama içimdeki öfkeye özlem galip geliyor elimi kıpırdatamıyordum röportaj bitene kadar öylece onu izledim.
Röportajın bitmesi ve yeni programın başlamasıyla ayağa kalktım yüzümü yıkamak için banyoya girdiğimde aynadaki yansımam gözüme çarptı göz altlarım mosmor, saçlarım berbat durumdaydı kendi toparlamam gerektiğinin farkındaydım ama hayatımda her şey rezalet gidiyordu, 2 ay önce mükemmel olan hayatım tepetaklak olmuştu çok sevdiğim işimden kovulmuş üstüne bir de ev sahibim tarafından evden atılmıştım onunla olanlar zaten apayrı bir konuydu. Her şeye rağmen iyi ki Selen vardı bana evini açmış ,destek olmuştu o olmasaydı ne halde olurdum bilmiyorum. Bu düşüncelerle aynaya boş boş bakarken kapının çaldığını duydum hızlıca üstüme çeki düzen verip kapıyı açtım ama karşımdaki kişi görmeyi en son beklediğim insan bile değildi.
Merhabalar bu hikayeyi kimse okur mu bilmiyorum ama ben Anıl Erdem Cevizci aşkıyla yanıp tutuştuğum ve sadece 1 hikaye bulabildiğim için yazdım hdhjekle aslında bu ilk wattpad hikayem değil ama bu platformda yazalı çok uzun zaman oldu en son başka bir hesapta 2016 gibi marvel fanfictionu yazmıştım her neyse umarım bölüm çok saçma olmamıştır ve keyifle okumuşsunuzdur Özge karakteri için herhangi bir model koymadım nasıl isterseniz öyle hayal edersiniz kafamda bir hikaye örgüsü var umarım dilediğim gibi aktarabilirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lie To Me/ Anıl Erdem Cevizci
Fanfic-Now ı wish'd we never met cause you're too hard to forget- ''Özür dilerim çok özür dilerim yaşattıklarım için, aramadığım için az önce söylediklerim için her şey için.'' ''Keşke hiç tanışmasaydık Anıl. Seni unutamıyorum ne yaparsan yap ne söylersen...
